|
|
ข้าพเจ้าได้ร่วมไปทำบุญกับอ.เจน หลายครั้งแล้ว และเนื่องจากทริปนี้ตรงกับวันเกิดพอดี จึงนับว่าเป็นโอกาสที่ดีมากที่่ได้ทำบุญใหญ่ โดยมี อ.เจน และคณะเป็นผู้นำในการทำบุญในครั้งนี้ รวมทั้งมีกัลยาณมิตรจำนวนกว่า 500 ชีวิตร่วมบูญ ทำให้เป็นพลังบุญที่ยิ่งใหญ่ นำส่งอุทิศส่วนบุญกุศลทั้งหลายเหล่านี้ให้แด่คุณแม่สำลี เครือวัลย์ คุณตาพร้อม - คุณยายพริ้ม นวลวัง ด.ญ.น้ำผึ้ง กาญจนลักษณ์(ลูกสาว) พร้อมทั้งญาติ ครูบาอาจารย์ ผู้มีพระคุณ เทวดา เปรต เจ้ากรรมนายเวร มนุษย์และสัตว์ทั้งหลาย รวมทั้งนายจุ่น เสน่ห์และคณะที่ได้ร่วมด้วยช่วยกันทำคลอดให้คุณแม่สำลีฯ ทำให้ข้าพเจ้าได้เกิดมา ลืมตาดูโลกอย่างปลอดภัย ซึ่งบุคคลเหล่านั้นได้เสียชีวิตล่วงลับไปแล้ว และข้าพเจ้าได้แผ่ส่วนบุญกุศลทั้งหลายให้แด่คุณพ่ออำไพ เครือวัลย์ รวมทั้งครอบครัว บุุตร หลาน ญาติพี่น้องเพื่อน ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่ด้วย ทริบนี้มีสิ่งประทับใจข้าพเจ้าหลายประการมาก คือ
1. ได้กลับไปทำบุญที่จังหวัดบ้านเกิด คือ จ.ระยอง เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิดจริง ๆ
2. ได้ไปทำบุญในวัดที่ข้าพเจ้ารู้สึกได้ว่ามีบุญสัมพันธ์กับสถานที่่นั้นมาก่อน คือ วัดที่สอง วัดถ้าวัฒนมงคล ซึ่งเป็นวัดที่ข้าพเจ้าได้เคยไปมาแล้วหลายครั้ง (ทราบจากการอ่านหนังสือเรื่องเกี่ยวกับหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี) จะขอเล่าถึงการไปวัดนี้ในครั้งแรกก็สัมผัสได้ว่าศักดิ์สิทธิ์จริง รู้สึกเหมือนตัวเองได้กลับมาในที่ที่เคยอยู่ รู้สึกดีใจผสมเสียใจ เศร้าใจบอกไม่ถูก ครั้งนั้นได้พบกับหลวงพ่อพอดี หลังจากนั้นก็ได้ไปร่วมทำบุญกับหลวงพ่ออีกหลายครั้ง โดยในเช้าวันที่ 29 พ.ค.นั้นได่มาถึงโลตัสประมาณตี 5 ครึ่ง เห็นว่ายังพอมีเวลา และได้เตรียมของใส่บาตรมาด้วย(เผื่อมีเวลา) จึงชวนสามีเดินไปวัดอาวุธฯ (เคยมางานเผาศพครั้งหนึ่ง) แต่เนื่องจากยังเช้ามากจึงยังไม่พบพระ จึงได้ไหว้พระสยามเทวาธิราช และไหว้รูปแม่ชีบุญเรือน โตงบุญเติมเพื่อขอพรวันเกิดก่อน ต่อจากนั้นก็ได้ใส่บาตรพระตามที่ตั้งใจ จึงนับได้ว่าเป็นบุญสัมพันธ์ ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะได้มาทำบุญที่วัดถ้ำวัฒนมงคล ซึ่งหลวงพ่อท่านก็มาจากวัดนี้ ซึ่งวันนี้หลวงพ่อได้เมตตาทำพิธีเพื่อปลดปล่อยดวงจิตดวงวิญญาณที่เคยตกหล่นอยู่ณ สถานที่แห่งนี้ให้ได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีให้ด้วย (อ.เจนบอกว่าใครที่ได้มาวัดนี้วันนี้แสดงว่าได้เคยเกิดในสมัยพระเจ้าตากสิน ซึ่งข้าพเจ้าเห็นด้วยอย่างแน่นอน)
3. วัดถ้าประทุน เป็นวัดที่ผ่่านไปผ่านมา หลายครั้งที่จะแวะ แต่ก็เย็นแล้วกลัวมืด เคยแวะเข้าไปครั้งหนึ่งแต่ก็เจอลิง ก็เลยไม่ได้เข้า คงยังไม่ถึงเวลา ขอบคุณอ.เจนเป็นอย่างมากที่พามา รวมทั้งได้ร่วมถวายพระโมคคัลลา และพระสารีบุตร รวมทั้งนำสวดมนต์ ทำสมาธิอีกด้วย ครั้งนี้ได้ต่อสู้กับความเกลียด ความกลัวกับกองทัพแมลงวันที่มาตอมเหมือนกับเราเป็นซากศพหรือเป็นของที่เขาชอบมาก ก็นั่งปัดไปปัดมา ยังนึกชื่นชมอ.เจนว่าไม่เห็นปัดป้องเลย นั่งสวดมนต์นิ่งตลอด ครั้นพอสิ้นเสียงอ.เจนบอกว่าเขามาทดสอบเราเท่านั้น ท่านแมลงวันก็พยายามจะเข้าปากให้ได้ แต่เสียใจด้วย ข้าพเจ้ารู้ทันแล้ว จึงอดทน อดกลั้นจนการนั่งเสร็จสิ้น สาธุ
4. สามีของข้าพเจ้าบอกว่าได้เห็นภาพที่ทำให้รู้สึกประทับใจมาก ๆ คือ ตอนขากลับที่จอดรถกินไก่นั้น เกิดปวดท้องจึงลงไปเข้าห้องน้ำ มองไกล ๆ เห็นเหมือนอ.เจน ยืนตักน้ำแข็งและช่วยจัดของอยู่อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนือย อีกใจหนึ่งเขาก็คิดว่าไม่น่าจะใช่ จึงเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ จึงแน่ใจได้ว่าใช่ อ.จริง ๆ
เขารู้สึกชื่นชมในความเมตตา ความเอาใจใส่ต่อลูกทัวร์ทุก ๆ คนเป็นอย่างมาก ทั้งที่จริง ๆ แล้ว อ.เจน ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ ความรู้สึกของเขาที่เคยมีความสงสัย ความคลางแคลงใจเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิ
ง
5. ได้นั่งรถคันแรก ๆ ทำให้ได้มีโอกาสติดตามอ.เจนได้อย่างใกล้ชิด
สุดท้ายนี้ก็ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับอ.เจน และคณะในทุก ๆ บุญ และขอตั้งจิตอธิษฐานให้ข้าพเจ้าและครอบครัวได้มีโอกาสไปร่วมทำบุญกับอ.เจนในทุก ๆ บุญ อย่าได้มีสิ่งใดมาขัดขวาง ให้มีพร้อมทั้งเวลา ปัจจัยและโอกาสในการทำบุญครั้่งต่อไปด้วย |
|
โพสต์เมื่อ 2016-5-31 14:47:02
จิง จิง ค่ะ อันนี้เจอมากับตัวเองเลยค่ะ ถึงจะเป็นบุญที่เราคิดว่ามันเล็กน้อย เวลาที่เราทำ แต่ถ้าเวลาที่เราจวนตัว หรือกำลังจะประสบอุบัติเหตุ ถ้าวินาทีนั้นเรานึกถึงบุญที่เราทำด้ายแม้เพียงแค่บุญเดียว บุญก็ช่วยเราด้าย จิง จิง ค่ะ ก็เลยคิดว่าจะพยายามทำบุญทุกครั้งที่มีตัวเองมีโอกาส และทริปนี้ก็รู้สึกปลื้มใจ
และอิ่มใจเป็นพิเศษ อาจจะเพราะเรารู้สึกว่าได้ปัยทำบุญในสถานที่ที่ดูศักสิทธิ์มากในแต่ละที่ ที่เราปัย โดยเฉพาะที่สุดท้ายมันเหมือนสถานที่มนต์ขลังมากค่ะ ด้ายสวดมนต์ และนั่งสมาธิ มันรู้สึกดีเป็นพิเศษกว่าทุกครั้งที่ด้ายนั่งสมาธิ ในสถานที่แห่งนั้น ก็พยายามสะสมบุญอยู่ค่ะ และทริปหน้าที่จะมาถึงนี้ ก็คิดว่าม่ายพลาดอย่างแน่นอน
ค่ะ
