ดิฉันขอเชิญทุกท่านบรรยายความประทับใจและร่วมอนุโมทนาบุญกับโครงการปฏิบัติธรรมสัญจร ครั้งที่ 4

PIMKALAYA

"สวดมนต์เป็นยาทา วิปัสสนาคือยากิน" คำนี้ยังดังติดหู ตอนที่อาจารย์เจน สอนธรรม ให้พวกเราผู้ปฏิบัติธรรมได้ฟังตอนช่วงทำกิจกรรม ที่นอกเหนือไปจากการนั่งสมาธิ เพราะอาจารย์ ก็ทราบดีว่า ถ้าจะให้พวกเราเป็นคนธรรมดานั่งกันอย่างยาวนานนั้นเป็นไปได้ยากมาก ส่วนใหญ่จะเกิดเวทนากัน

เวลาที่ปฏิบัติธรรมเราอาจคิดว่า 3 วัน 2 คืน "นานมาก ทำอะไร นั่งสมาธิอย่างเดียวเหรอ จะเบื่อไหม จะหิวหรือเปล่า" นี่คือคำถามที่คนทั่วไปคิดกัน แต่การมาปฏิบัติธรรมกับโครงการวิปัสสนาญาณของอาจารย์เจน ญาณทิพย์ ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย ทุกอย่างอยู่ในความพอเหมาะ ลงตัวในทุกเรื่อง ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่อง ที่นอน อาหารการกิน อาจารย์มีความใส่ใจในทุกคนอย่างยิ่ง แม้ตัวอาจารย์จะเหนื่อยถึงเหนื่อยมากขนาดไหนก็ตาม

การไปปฏิบัติธรรมครั้งนี้ ถือเป็นครั้งที่ 3 จาก 4 ครั้ง กับความตั้งใจพยายามโทรเป็นชั่วโมง หลายร้อยสาย และทุกครั้งที่ได้ไปมันก็คุ้มค่าที่สุด อยากจะบอกเลยว่า การไปในแต่ละครั้งมักมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเสมอ (ไม่คาดคิดอย่างไร หลายท่านที่คุ้นเคยกันคงรู้ดีค่ะ)
จนบางครั้งเราเองยังคิดวิตกเสมอ อาจารย์เจนบอกว่า "บุญสัมพันธ์นะคะ"

ทุกครั้งความมีเมตตาของอาจารย์ ความห่วงใยต่อผู้คนที่มาปฏิบัติธรรมไม่เคยเสื่อมคลาย มันกลับยิ่งทวีมากขึ้น ในครั้งนี้อาจารย์ได้ให้พวกเราเตรียมเครื่องกันหนาวไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราก็ยังไม่ได้นึกว่าจะไปในสถานที่ที่หนาวเหน็บขนาดนี้มาก่อนประกอบกับมั่นใจในรูปร่างของตัวเอง จึงเอาเสื้อกันหนาวชนิดบางไป แต่เมื่อเวลาแห่งการปฏิบัติธรรมภาคกลางคืนสิ้นสุดเท่านั้นเองก็สัมผัสได้ถึงความหนาวเหน็บที่มันเข้าไปถึงกระดูก ไม่ได้พูดเกินไปนะคะ อากาศมันหนาวแบบใครมาเปิดแอร์ทิ้งไว้ก็ไม่รู้

PIMKALAYA

ต่อนะคะ มันยาวไปค่ะ

หนาว หนาวมาก จนต้องขออนุญาตอาจารย์นอนในห้องประชุม และด้วยความมีเมตตาของอาจารย์ ท่านไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด เมื่อถึงเวลาเกือบสี่ทุ่ม ได้เดินออกไปดื่มน้ำปานะที่มีผู้ใจบุญบริจาคมา เดินสวนกับอาจารย์ อาจารย์ก็ถามถึงผู้ปฏิบัติธรรมที่หอบผ้าห่มและหมอนมาไว้ในห้องนี้เกือบหมด แล้วอาจารย์ก็เปิดแง้มประตู มองอย่างห่วงใย นี่คือความเมตตาที่เปี่ยมล้นของอาจารย์เจนค่ะ

เช้าวันต่อมาได้ไปทำบุญท่ามกลางความหนาวเหน็บแต่กลับสุขใจ และตลอดทั้งวันอาจารย์ได้สอนปฏิบัติธรรมในอริยาบทที่ต่างกัน ไม่ว่าจะเป็น นั่ง ยืน และเดิน ค่ะ ทำให้เข้าใจว่า คนเรามีจริตที่แตกต่างกัน บางคนสวดมนต์แล้วนั่งสมาธิได้เลยทันที แต่กลับบางคนไม่มีสมาธิ อาจต้องยืน หรือ เดินจงกรมก่อน จึงมานั่งถึงจะนั่งได้นานและจิตดิ่ง สงบ (วัดที่สองก็เกิดเรื่องราวอัศจรรย์ขึ้น ซึ่งรอพี่จี๊ดมาเล่านะคะ คิดว่าพี่จี๊ดคงมีเรื่องราวต่างๆ มาเล่า) มีเคล็ดนิดหนึ่งค่ะ อาจารย์สอนว่า "ลมหายใจเข้าก็รู้ ลมหายใจออกก็รู้ ตามลมหายใจนะคะ เมื่อจิตออกไป ก็ดึงมันกลับมา แล้วเริ่มต้นดูลมหายใจใหม่ จิตจะนิ่ง เบา สบาย" สัญญาค่ะ ว่าต่อไปนี้จะปฏิบัติทุกวัน
เพราะได้เอาของที่ระลึกเตือนความจำให้ปฏิบัติจากอาจารย์ ไว้บนที่ที่เหมาะสมและเห็นได้ชัดเจนแล้วค่ะ

PIMKALAYA

สุดท้าย ปลื้มใจ ตื้นตันใจ ที่อาจารย์ได้พาพวกเราผู้ปฏิบัติธรรมไปยัง วัดผาซ่อนแก้ว ที่สวยงามและแสนจะศักดิ์สิทธิ์ อาจารย์บอกว่าที่วัดแห่งนี้เป็นเขตแดนของสวรรค์ชั้นที่ 3 (ยามา) และเรายังอยู่ใกล้เทวดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์มากที่สุด สังเกตุได้จากโขดหินเล็กๆ สีดำๆ
บอกตรงๆ ว่าขนลุกและน้ำตาคลอ นี่เราอยู่ใกล้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เพียงเหนือหัวของเราเพียงนี้เลยหรือ และยังมีโอกาสได้เวียนเทียน
นั่งสมาธิ ในวัด ในดินแดนที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่สำคัญที่สุดคือ การเปลี่ยนแปลงกำหนดการเดินทาง ทำให้พวกเราทุกคนได้มาร่วมเบิกเนตร พระพุทธเจ้า 5 พระองค์อีกด้วย ปลื้มมาก มากจนไม่รู้จะบอกว่าอย่างไรแล้วค่ะ

ท้ายสุด จะไม่ลืมว่า เราควรปฏิบัติให้เหมือนกับคำที่คนพูดไว้ว่า "ในเมื่อกินข้าวยังกินได้ทุกวัน แล้วทำไมสวดมนต์ นั่งสมาธิ มันจะทำทุกวันไม่ได้" จริงใช่ไหมคะ เพราะฉะนั้นเมื่อชีวิต มันตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน เราก็ไม่ควรประมาท ปฏิบัติธรรมต่อไปจนก้าวเข้าสู่ฝั่งพระนิพพาน ในอนาคตกาลอันใกล้นี้ กันทั่วถ้วนทุกคนนะคะ

สำหรับผู้ที่โทรไม่ติด และคิดสงสัยว่าทำไมคนที่ปฏิบัติธรรมมีแต่หน้าเดิมๆ พยายามนะคะ ทุกคนมีความพยายามเท่ากัน เพื่ออยากมาปฏิบัติธรรม มันอาจอยู่ที่ บุญสัมพันธ์ บุญวาระ เมื่อถึงเวลา คุณต้องไปแน่นอนค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกนะคะ

(ยาวไปหน่อยก็ต้องขอโทษผู้อ่าน อาจรำคาญ ต้องขออภัยนะคะ)

GanoksriYoo@FB

แค่เห็นก็อิ่มบุญไปกับทุกท่านแล้วค่ะ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ  
วันที่ทีมงานอ.เจนพาคนไปปฏิบัติธรรมกัน  เราก็หาที่ปฏิบัติธรรมที่ตรงกับวันที่อ.เจนไป นึกถึงอ.เจน บุญที่ อ.เจน พาไปทำ อิ่มบุญ และที่สำคัญ คือ ได้ไปเห็นผู้ที่ปฏิบัติธรรม ณ วัดแห่งนี้ก็ได้พบกับสิ่งที่คาดไม่ถึงค่ะ คือ ทุกคนที่มาปฏิบัติกันล้วนมีความทุกข์ แต่หาทางออกกันไม่เจอ บางคนมาแบบมีห่วง พระพี่เลี้ยงก็จะสอนวิธีนั่งสมาธิ และเดินจงกรม แล้วปล่อยให้ปฏิบัติกันเอง (ไม่ใช่ว่าวัดนี้ไม่ดีนะคะ วัดนี้ดีค่ะ เขาจะจัดเป็นคลอสทุกวันที่ 1-8 ของทุกเดือน ซึ่งถ้าเป็นคลอส หลวงพ่อจะเทศนาธรรมด้วยค่ะแต่ถ้าหลังจากนี้จะเป็นผู้ปฏิบัติธรรมทั่วไปค่ะ หลวงพ่อท่านมีบารมีนะคะ มีเมตตา ดูนิ่ง สงบ  เป็นสายเดียวกับหลวงพ่อจรัลค่ะ (ยุบหนอ พองหนอ) ซึ่งคิดว่าน่าจะมีภาคทฤษฎีบ้างนะคะ มีการสอนธรรมะ เพื่อให้เข้าใจในการปฏิบัติกันมากขึ้น เพราะทุกคนล้วนมีทุกข์จะจับให้มานั่งกันเลย จิตก็ฟุ้งอดีต อนาคต กลับไปกลับมา ไม่ได้อะไร มีน้องอยู่ 1 คน เขาปฏิบัติมา 90 กว่าวันในเวลาไม่กี่เดือน ยังไม่เข้าใจเลยว่า "ปัญญาทางธรรม" คืออะไร ทุกคนแค่มาเพื่อให้ใจสงบ แต่สุดท้ายเขาต้องออกไปเผชิญกับปัญหาภายนอกเหมือนเดิม ก็เลยแนะนำเวปของอ.เจนให้กับเขาไป คิดว่าคงมีบุญสัมพันธ์กันได้เจอกันอีก อยากให้เขาได้พบกับอ.เจนค่ะ พวกเขาจะได้เข้าใจธรรมะ วิธีการ หลักการ ที่อ.เจน สอนและแนะนำค่ะ

Pantasorn

อนุโมทนาบุญค่ะ

กิ๊บเก๋

อนโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ

tingting

อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านค่ะ

ธนภพ

ผมต้องขอขอบคุณอาจารย์และทีมงานทุกคนที่ชี้ทางสว่างให้กับผม จากชีวิตที่ไร้แก่นสารไม่รู้จะไปทางไหนดี ทุกวันนี้ผมรู้แล้วว่าอยู่เพื่ออะไร ผมประทับใจทุกครั้งที่ได้ไปทริปทัวร์บุญของอาจารย์ การที่ได้มาทำ ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ทุกครั้งที่กลับมามันจะทำให้ผมมีสติเพิ่มมากขึ้นไม่ประมาทในชีวิต สิ่งที่อาจารย์คอยพร่ำสอนผมจะนำกลับมาปฎิบัติอย่างต่อเนื่องครับ และขอขอบคุณกับผู้บริจาคเงินให้กับชมรมวิปัสนาญาณทุกท่านครับ ที่ทำให้ผมได้มาปฎิบัติธรรมดีๆแบบนี้

AyaPuengNoo@FB

อนุโมทนาสาธุค่ะ

pedfon

ต้นฉบับโพสต์โดย sweetierain เมื่อ 2014-1-28 11:55
ดิฉันจึงรู้สึกว่า ดิฉันโชคดีมากมายที่ได้มาพบกับ  ...

เก็บรายละเอียดมาเผื่อกัลยาณมิตรได้ดีคะ อนุโมทนาด้วยจ้า