ดิฉันเล่าถึงความลำบากยากแค้นของอ.เจน และ คุณรุ้ง รวมทั้งทีมงานที่ไปช่วยกันค่ะ ขณะนี้ อาจารย์และลูกศิษย์ ก็ร่วมแรงร่วมใจกันเหนื่อยเพื่อบุญสู้ สู้ ค่ะ ครั้งแรกที่ดิฉันไปช่วยกันวัดพื้นที่ด้วยในวันนั้นดิฉันก็ต้องวิ่งขึ้นเนิน วิ่งลงเนินกลางแสงแดดที่แผดร้อนงเหมือนนางเอกหนังแขกนั้นแหละค่ะ ถ้าใครลืมของสิ่งใดก็วิ่งค่ะ ทำงานกันจนเพลินก็ลืมหิ้วน้ำมาด้วย ทุกคนก็หิวน้ำแต่วิ่งกันหลายรอบแล้วทุกคนจึงตกลงกันว่าไม่กินน้ำก็ได้ให้งานเสร็จก่อน เพราะเส้นทางระหว่างกระต๊อบที่เก็บน้ำมันไกลมากจากที่ยืนอยู่ค่ะทุกคนร้อนเหงื่อเปียก ท้วมตัวแต่ก็อดน้ำกัน จำได้ว่า ดิฉันได้หิ้วถุงน้ำชาดำเย็นเดินกินขึ้นไปกินน้ำจนหมดเหลือ แต่น้ำแข็งแต่ด้วยความหิวทุกคนหันมามองน้ำแข็งที่ค้างอยู่ในถุงของดิฉันจึงอนุญาตว่า ถ้าไม่รังเกียจเอาน้ำแข็งมาอมในปากให้ชื่นใจแก้กระหายกันก็ได้ทำงานให้เสร็จแล้วค่อย ไปกินน้ำข้างล่างให้ชื่นใจ เมื่อมองหน้ากันไปมาแล้วก็หยิบน้ำแข็งในถุงนั่นแหละมาอมไว้ ในปากให้ชื่นใจไม่ได้ไปสบายค่ะทุกคนต้องเสียสละ ขากลับไม่อยากจะบอก ใครว่าเหม็นเปรี้ยวเหงื่อตนเองเป็นที่สุดเพราะเสื้อเปียกเหงื่อจนแห้งกลิ่นมัน จะรุนแรงอย่างไรลองคิดดูค่ะ แต่ภารกิจในวันนั้นยังไม่จบค่ะเมื่อเสร็จจากการวัดที่แล้วก็ต้องรีบเดินทางต่อบ่ายกว่าแล้ว สถานที่จะไปไม่รู้ค่ะ แต่มีเป้าหมายไว้แล้วว่าจะไปนิมนต์พระสงฆ์ที่เป็นพระเกจิอาจารย์ ที่จะนั่งปรกทั้ง4 ทิศ ฝนก็ตกหนักมีพายุฝนฟ้าผ่าเปรี้ยงไปตลอดทางแม้แต่เส้นทางถนน ก็มองไม่เห็นต้องค่อย ๆ ขับไป อันตรายมากแต่ทุกคนก็ใจสู้ไม่ย่อท้อต้องนิมนต์ พระท่านให้ได้ครบ 4 เหมือนบุญจัดสรรสามารถหาได้ภายในเวลาที่จะมืดค้ำกลับมาที่ดิน เดินและหาที่พักประมาณสองยามกับชุดที่เหม็น ๆ นั่นแหละค่ะ ที่ขำ ๆ ก็มีตอนที่ทุกคนเดินเข้าไปนิมนต์พระท่านด้วยตัวดำๆ โทรม ๆ และใบหน้าที่ซีดเซียว ไม่มีแม้แต่แป้งข้าวนวลบนใบหน้าเลยค่ะ ไม่มีสง่าราศี ยกเว้น อ.เจน ที่ดูดีกว่าเพื่อน พระท่านได้ฟังคำนิมนต์ให้นั่งปรกงานเททองหล่อพระท่านแถมยังมานิมนต์ให้ไปนั่งปรก ทำพิธีเททองหล่อพระด้วย และสถานที่ที่จะไปหล่อพระก็ไม่ใช่วัดแต่เป็นสำนัก ปฏิบัติธรรมที่ยังไม่มี แม้แต่ป้ายชื่อปักไว้เสียด้วยซ้ำ แต่แปลกใจมากท่านรู้ว่าท่านพูด คุยกับใครท่านตอบรับทันทีทั้งที่ไม่ถามสักคำว่า อ.เจน เป็นใคร มาจากไหนค่ะ ยังต้องมีการเตรียมงานอีกมากที่ต้องทำเป็นการเร่งด่วนด่วนไปเสียทุกเรื่องค่ะ และเมื่อ 4วันที่ผ่านมา อ.เจน และคุณรุ้ง นำพาลูกศิษย์ไปช่วยกันถางหญ้าตัดต้นไม้ เนื่องจากที่ดินผืนนี้เป็นทั้งเนินดินและพื้นราบสลับกันไปพื้นดินไม่เสมอกันจำเป็น ต้องปรับพื้นดินให้ราบเรียบ การปรับพื้นดินนี้ก็เพื่อเป็นที่ตั้งฐานหลอมพระประธาน ในการทำพิธีเททองหล่อพระประธาน และเพื่อให้พระสงฆ์นั่งปรก 4 ทิศ รวมทั้ง ผู้ที่จะเข้าร่วมพิธีอีกมากกว่า 800 คน ซึ่งจะต้องมีการเตรียมความพร้อมเป็นอย่างมาก อ.เจน และคุณรุ้ง ต้องไปหา รถบรรทุก รถตักดิน คนงาน จิปาถะ ต้องไปเจรจาหาคนในพื้นที่ที่เราก็ไม่รู้จักมักจี่แต่ก็ต้องพยายามเจรจาให้เขาช่วยเหลือ เมื่อหามาได้ก็ต้องควบคุมดูแลทั้งรถบรรทุกรถตักดิน รวมทั้งคนงานทีมาช่วย เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่ใช้จ่ายเป็นเงินของผู้บริจาคต้องใช้อย่างประหยัดและถูกต้อง จึงจำเป็นต้องคอยควบคุมดูแล เพราะคนที่รับจ้างเขาไม่ใช่ผู้ใจบุญไม่ใช่ผู้ทำบุญ และ อ.เจน รู้ได้ด้วยญาณว่า เขาจะโกงค่าแรง โกงดินที่ขนขึ้นรถบรรทุกจึง สั่งสอนเขาเรื่องที่คิดจะทำผิด ขออย่าทำมันเป็นบาปเพราะเงินนี้เป็นเงินของ ผู้บริจาคคำตอบคือ อ๋อ ปกติผมก็ไม่ทำบุญอยู่แล้ว ทำมาหากินไปวัน ๆ นี่คือคำตอบของผู้ไม่มีจิตใจในบุญกุศล ดังนั้นต้องคอยควบคุมดูแลด้วยตัวเอง อ.เจน และคุณรุ้ง ต้องยืนตากแดดดูแลการขนดินดูแลรถบรรทุกว่าการขนดิน แต่ละครั้งดินบนรถบรรทุกจะลดพร่องเกินกว่าเหตุหรือไม่ จะเต็มคันหรือไม่ ซึ่งต้องดูแลควบคุมทุกอย่างค่ะ คนพวกนี้ไม่เชื่อเรื่องบุญบาปแต่เชื่อเรื่องเงิน คือพระเจ้าจะโกงกินอันอย่างเดียวนี่คืดเรื่องจริงค่ะ อ.เจน เล่าให้ฟังค่ะ ครั้งนี้ดิฉันไม่ได้ไปด้วย แต่ก็รู้สึกสะเทือนใจว่า ยังมีอีกหลายคนที่ไม่เชื่อเรื่องบุญและไม่รู้จักบุญทั้ง ๆ ที่บุญอยู่ใกล้ตัวเขาแล้ว ไม่รู้จักโกยบุญค่ะ อ.เจน บอกว่า เงินของผู้บริจาคต้องดูแลและต้องใช้ให้เม็ด เต็มหน่วยให้คุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์ อ.เจนพูดกับดิฉันว่า พี่หนูเห็นพระอินทร์ท่านด้วยตาทิพย์ ตามที่ใคร ๆ คิดว่าพระอินทร์ต้องมีองค์สีเขียว แต่แท้จริงแล้ว องค์ท่านเป็นสีทองทั้งองค์ค่ะ ท่านได้ทำคุณงามความดีครั้งที่เป็นมานพหนุ่มช่วยเหลือสาธารณะประโยชน์ ตากแดงแดดทั้ง ๆ ที่เป็นดาราต้องออกสื่อต้องถนอมผิวพรรณ แต่ทำเพื่อบุญ อ.เจน บอกว่าทำได้ทุกอย่างตามแบบอย่างองค์อินทร์ท่านเป็นผู้เสียสละ ตัว อ.เจนตามเนื้อตามตัวคันและแสบผิวพุพอง ยอมสละทุกอย่างเพื่อบุญ สำเร็จด้วยเช่นกัน ส่วนคุณรุ้งก็เช่นกัน ตามเนื้อตามตัวแสบและคันเป็นจ้ำ ๆ สิ่งที่ทำนี้เป็นบุญทั้งนั้นค่ะ อ.เจน บอกว่า การทำความดีไม่ต้องอายใครและใครจะเห็นหรือไม่ก็ไม่เป็นไร แต่เทวดาฟ้าดินสิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านเห็นค่ะ ช่วงนี้ อ.เจน ก็ไม่มีรายได้อะไรไม่ได้ไป ออกรายการทีวีเขาเชิญมาหลายรายการ แต่ก็ต้องปฏิเสธเขาไปเพราะต้องเร่งจัด การงานปรับพื้นที่ก่อนค่ะอ.เจน ช่วยเหลือตรวจกรรมให้กับคนที่โทรจองทุกวันที่ 3 เดือนเท่านั้น แต่ไม่ได้ดูดวงส่วนตัวเลยค่ะ ตามที่ดิฉันเล่ามานี้ยังไม่ถึงครึ่งหนึ่งของความยากลำบากเลยค่ะเพราะมีอีกมากมาย หลายเรื่องดิฉันเพียงย่นย่อการเล่าเรื่องเท่านั้นค่ะ ที่เสียดายยิ่งกว่าก็คือ คุณรุ้ง ซึ่งเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันและต้องรีบทุกอย่าง แม้แต่จะเข้าห้องน้ำ เมื่อเข้าห้องน้ำวัดแห่งหนึ่งเพื่อไปวัดอีกแห่งหนึ่งก็ต้องรีบ ทำให้ลืมนาฬิกาเรือนประมาณ 20,000 บาท ในวัดที่จำได้ด้วยแต่ไม่กลับไปแล้ว คาดว่าไปก็ไม่พพบเจออย่างแน่นอนค่ะ สงสารจริง ๆ สุดแสนเสียดายเพราะใช้เป็นประจำ สายคาดข้อมือก็บางเบาถูกใจ ดิฉันเสียดายแทนค่ะ เพราะคุณรุ้ง นึกถึงแต่บุญจนลืมของสำคัญ ดิฉันจึงให้กำลังใจว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวได้คืนมาอีก 2-3 เท่านะ ค่ะ ดิฉันขออนุโมทนาบุญกับทุกบุญที่ทุกท่านร่วมแรงร่วมใจร่วมบริจาคด้วยกันค่ะ โดยขอให้เชื่อเรื่องบุญค่ะ
| 
โพสต์เมื่อ 2014-5-31 09:27:03
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
เจ้าของ
โพสต์เมื่อ 2014-5-31 12:23:45