
ตอนที่ 5 ป้ายชื่อ สำนักปฏิบัติธรรมวิปัสสนาญาณ แม้แต่ เรื่องของป้ายชื่อของสำนักปฏิบัติธรรมวิปัสสนาญาณก็ยังมีเรื่องเล่าที่น่าสนใจมิใช่น้อยนะค่ะ สำหรับผู้มีญาณทิพย์อย่าง อ.เจนญาณทิพย์ ดิฉันก็อยากจะนำมาเล่าสู่กันฟังเพื่อเป็นการ update ข้อมูลความคืบหน้าให้ฟังค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า อ.เจน และคุณรุ้งมีความประสงค์ที่จะให้ช่างก่อสร้างป้ายชื่อสำนักฯ ที่โดดเด่นไม่เหมือนและซ้ำกับผู้ในดินแดนนั้นค่ะ โดยป้ายชื่อด้วยหินสีดำ มีเสาแบบโรมัน ต้นเสาทั้งสองข้างติดด้วยกระจกแก้วใสอะคริริค และมีไฟที่หัวเสาตามภาพที่เห็นนั่นแหละคะ
ช่างรับเหมาทำป้าย ได้โทรศัพท์มาเล่าให้ฟังว่าเรื่องอย่างนี้ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ตัวผมเองก็ยังรู้สึกงงๆ อยู่เลยแปลกแต่จริงครับ คุณรุ้ง ๆ จึงถามไปว่า เรื่องอะไร ช่างจึงเล่าให้ฟังว่าผมรู้ว่ากระจกใสอะคีริค อย่างที่คุณรุ้งต้องการนั้นต้องไปหาซื้อที่จังหวัดพิษณุโลกเท่านั้นเป็นแหล่งขายที่ใหญ่มากเมื่อเดินทางไปถึงปรากฏว่า ติดต่อซื้อทุกห้างร้าน ก็แจ้งว่า ไม่ขายให้เพราะจำนวนที่ซื้อน้อยเกินไป แค่ 25 กล่อง แม้ว่าจะขอซื้อในราคาแพงเป็นราคาขายปลีก ทุกร้านก็บอกไม่คุ้มที่จะขายให้เสียเวลาเปล่าเขาไม่ขายกันหรอกจะต้องสั่งซื้อในปริมาณมากๆ ถึงจะขายให้ ทุก ๆ ร้านมีคำตอบที่เหมือนกันหมดจนไปถึงร้านสุดท้ายก็เกิดความท้อแท้แล้ว จนถึงร้านสุดท้าย ก็เดินเข้าไปในร้านก็พบกับ อาม่า (ผู้หญิงชราที่สูงอายุค่ะ) นั่งอยู่ในร้านก็เข้าไปถามอาม่า พูดว่าไม่ขาย ซื้อแค่ 25 กล่อง ใครเขาไม่ขายให้หรอกชายรับเหมาจึงเดินบ่นไปว่า นึกแล้วเชียวว่าจะต้องบอกไม่ขาย เฮ้อ ไม่ขายก็ไม่รู้จะช่วยยังไงแล้วแล้วนี่จะไปหาซื้อให้อาจารย์เจน ได้อีกที่ไหนกัน
อาม่า เป็นแฟนคลับอ.เจน อาม่า เมื่อได้ยินนายช่างคนนี้บ่นถึง อ.เจน จึงถามว่า ลื้อจะซื้อไปให้ใครนะ ช่างคนนี้จึงพูดว่า อ๋อ ซื้อไปให้ อ.เจนเขาจะไปทำป้ายสำนักปฏิบัติธรรมฯ อาม่า จึงหันมาถามด้วยความดีใจว่าลื้อรู้จักเขาด้วย เออ แล้วเขาตัวจริงผอมมั้ย ตัวจริงสวยมั้ย และอีผิวขาวมั้ยอั้วนะแฟนคลับรายการตัดเวรหยุดกรรมของอี (แต่ตอนที่นายช่าง เล่าให้ฟังนั้น เขาจำไม่ได้ว่า อาม่า เขาเรียกรายการอะไรก็ไม่รู้ ตัด ๆ อะไรนี่แหละครับ) นายช่างคนนี้ จึงตอบไปว่าเออ อ.เจน เขาดังยังไงผมไม่รู้หรอกครับ แต่ผมรู้เพียงแต่เขาเรียกกันว่าอาจารย์เจน ๆผมก็เรียกตาม ๆ เขาเท่านั้น และไม่เคยสังเกตด้วยว่า ลักษณะท่าทางเป็นยังไงไม่ทันสังเกตก็เห็นเป็นคนธรรมดา ๆ นี่แหละ ดังนั้น อาม่า ก็รีบนำ น้ำเป็ปซี่ อาหารว่าง มาเลี้ยงรับรองจนนายช่างอิ่มหน่ำสำราญโดยบอกให้รอเขาจะจัดของตามที่ต้องการให้ นายช่างคนนี้บอกไม่เชื่อก็ต้องเชื่อคนดังเป็นอย่างนี้เองดีจัง ผมอิ่มสบายใจเขาต้อนรับผมเป็นอย่างดีครับ
เจ้าหน้าที่จากนรก เป็นนายช่างทำป้ายชื่อสำนักฯ เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ เป็นเรื่องที่ ผู้รับเหมาคนนี้ได้บังเอิญมาพบกับอ.เจน ผู้มีญาณทิพย์ คนนี้ นายช่างคนนี้ได้แต่ใดมาหรือก็เขาเป็นผู้ดูแลบ้านพักรีสอร์ทที่คณะทำงานไปพักค้างคืนอยู่เป็นประจำค่ะและเขาก็เป็นเป็นช่างรับเหมาทำงานด้านนี้พอดี และที่สำคัญที่สุดก็คือ อ.เจนได้เห็นในญาณวิถีว่า เขารับเหมาทำงานด้านนี้ และที่มากกว่านั้นคือในอดีตชาติชายผู้นี้เป็นเจ้าหน้าที่อยู่ในนรกและได้เคยเป็นลูกน้องของคุณรุ้ง ในสมัยที่คุณรุ้งเป็นลูกสาวของพญามัจจุราชด้วยสิค่ะ ที่เขาเรียกว่ามีบุญสัมพันธ์กันนี่แหละค่ะ (เรื่องที่คุณรุ้งเป็นลูกสาวพญามัจจุราช ดิฉันคงยังไม่ได้เล่า เอาไว้เล่าท้ายเรื่องก็แล้วกันค่ะ)
ซึ่ง อ.เจน ก็มากระซิบบอกคุณรุ้งและคุณรุ้ง ก็บอกกับ อ.เจน ว่า ใช่ ก็เห็นเหมือนกันว่าเขาเป็นลูกน้องในนรกตั้งแต่แรกแล้วว่าอ.เจน บอกเล่าให้ดิฉันฟังว่า พี่เชื่อมั้ย เขาเชื่อฟังพี่รุ้ง มากกว่าหนูซะอีกก็เพราะเขาเคยเป็นลูกพี่ลูกน้องกันมาในอดีต มีอะไรก็จะคอยรายงานกับพี่รุ้ง โดยตลอด สำหรับหนูเขาไม่สนใจเลยค่ะ แต่ที่จริงแล้วเขาก็ไม่รู้ว่าพวกเราเป็นใครด้วยสิค่ะ ซึ่งคุณรุ้ง ก็ได้ส่งรูปภาพชายคนนี้ให้ดิฉันดูผ่านline ด้วยข้อความที่ขบขันว่า พี่จี๊ด หนูเจอเจ้าหน้าที่ในนรกที่พี่จี๊ด กับน้องเก่ง ต้องถูกคอกับเขาแน่เพราะในอดีตชาติเรารู้จักกัน เอาละสินี่เขาเรียกว่า โลกมันกลม หรืออยางไรกัน หรือมีบุญสัมพันธ์ หรือว่าเป็นวัฏฏสงสาร ที่เขาเรียกว่าการเวียนว่ายตายเกิดกันแน่ค่ะถึงต้องมาพบเจอกันในชาตินี้ จากภาพที่ดิฉันเห็น ก็โอ้โห หน้าตาดุดัน หื่นพร้อมฆ่า และข่มขืนแต่เชื่อหรือไม่ว่า เขาคอยดูแล คุณรุ้ง กับ อ.เจน เป็นอย่างดี โดยเฉพาะที่พักรีสอร์ทที่ชายผู้นี้ดูแลอยู่ ตลอดระยะเวลาการทำงานเขาจะคอยดูแลตลอดเวลาไม่ว่าจะขอสิ่งใดเขาจัดการให้ได้หมดแม้แต่ยุงก็ไม่ให้ไต่ไรก็ไม่ให้ตอมเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าอาจารย์จะเดินไปไหนเขาก็จะรีบมาคอยกุลีกุจอคอยบริการจนคุณรุ้งบอกว่า แม้เขาจะดูแลดีอย่างไรก็ค่อนข้างจะกลัวและตกใจมาก เพราะหน้าตาเขาหน้ากลัวมากขนาดนอนยังต้องตั้งเวลาตื่นมาดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับ อ.เจน และตนเองบ้างหรือไม่ เวลานอนก็นอนตาไม่หลับค่ะเพราะว่าประตูห้องพักข้างนอกไขเข้ามาได้ก็เพราะว่าภายในห้องพักไม่มีกลอนประตูป้องกันภัยใดๆ เลยค่ะ จึงต้องระแวดระวังเป็นพิเศษสักหน่อยค่ะ แต่นิสัยนายช่างคนนี้ใช้ได้ค่ะเขาเป็นคนที่คุยสนุก และชอบคุยกับคุณรุ้ง จึงคุยกันถูกคอ เขาเป็นคนที่คุยเก่งมากค่ะแต่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าเขาเป็นใครในอดีตชาติ ด้วยความไม่รู้ของเขา เขาจึงเล่าชีวิตที่ผ่านมาของเขาให้อาจารย์และคุณรุ้งรับฟังด้วยความซื่อของเขา โดยบอกว่า เชื่อมั้ยครับ ผมเนี้ยติดคุกมาตั้งแต่วันรุ่น มีคดีพยายามฆ่าตั้งแต่เด็ก เสพยาทุกชนิด กินเหล้าเมายาสารพัดจนพ่อแม่เอือมระอา อ.เจน คิดในใจเชื่อสิเพราะเห็นในญาณแล้วแต่ไม่พูดให้เขารู้ค่ะและเขาก็เล่าต่อไปว่า ตอนที่เขายังเด็ก ก็คอยแต่จะทะเลาะกับใครต่อใครไปทั่วไม่เคยกลัวใครอ.เจน ก็คิดในใจว่า เชื่อสิเพราะเป็นเจ้าหน้าที่ในนรกก็มีหน้าที่คอยใช้อาวุธทำโทษผู้อื่นเพราะมีอำนาจมากจะทำอะไรกับใครก็ได้แม้ในชาตินี้มีเรื่องกับใครก็จะใช้อาวุธที่ใกล้มือจัดการทันที ระหว่างที่ อ.เจนคิดอยู่นั้น เขาก็เล่าต่อไปว่า ตอนที่เด็กๆ โมโหเพื่อนก็เอามีดปักลงไปที่กลางหัวมันเลยแต่โชคดีมันไม่ตายปางตาย ทำให้ออกจากคุกมาได้เร็ว เขาเป็นคนอิสลาม เขาบอกว่า มะ(แม่) กลุ้มใจกับเขามาก เป็นเด็กเกเรมาก มีมีดพร้าอะไรใกล้ตัวพอมีเรื่องกับใครก็หยิบไปจัดการทันทีไม่กลัวใครเข้าคุกเข้าตะรางเป็นว่าเล่นค่ะ
บุญส่วนบุญ บาปส่วนบาป อ.เจน ฟังเขาเล่าจนจบแล้วจึงพูดขึ้นว่าสิ่งที่คุณเล่ามานี้เพราะอะไรรู้หรือไม่ เขาบอกว่าไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรดิฉันจะบอกว่า คุณน่ะเคยเป็นเจ้าหน้าที่อยู่ในนรกเมื่อหมดวาระก็มาเกิดเป็นมนุษย์ ในชาตินี้คุณก็กลับมาเป็นจำเลยส่วนเจ้ากรรมนายเวรที่คุณไปทรมานเขามานั้น เขากลับมาเป็นโจทย์ เพราะบุญส่วนบุญบาปส่วนบาป บุญที่เป็นเจ้าหน้าที่ในนรกด้วยหน้าที่คุณก็ไม่ถึงกับตกยาก และให้สังเกตว่าในชาตินี้คุณก็ต้องทำงานเกี่ยวกับศาสนา แต่บาปที่ไปทรมานเขาจนเกิดเจ้ากรรมนายเวรติดตามมานั้นก็ต้องชดใช้ด้วยไม่ว่าคุณจะทำการงานใดก็จะไม่เจริญรุ่งเรืองเพราะโดนขัดขวางจากเจ้ากรรมนายเวรชายคนนี้ พูดติดตลกว่า เฮ้อ ดี ๆ ทั้งนั้น และในชาตินี้มีอะไรที่ดี ๆ บ้างมั้ยครับพูดแล้วขนลุก อุ้ย ขนลุก ดูสิขนลุกไปหมดแล้ว คืออย่างนี้ครับ อาชีพของผมเป็นผู้รับเหมาก็จริงแต่เชื่อมั้ยครับผมรับเหมาก่อสร้างเมรุ ตามวัดต่าง ๆ เป็นมืออาชีพเชียวครับเพราะไม่มีใครเขารับทำงานอย่างนี้ยกเว้นผมคนเดียวที่รับทำงานพวกนี้ทุกวัดใช้บริการผมและสำนักบุญทั้งหลายฝีมือผมทั้งน้านงานอาชีพของผมที่ทำมาเป็นอย่างนี้ไม่ได้รับงานเหมาอื่นใดเลยนอกจากงานอย่างนี้ครับ
อ.เจน เห็นกรรมของลูกน้องนายช่างคนนี้ อ.เจน เห็นกรรมของนายช่างและลูกน้อง รู้ด้วยว่าคนพวกนี้ชอบกินเหล้าเมื่อเมาขึ้นมาก็นินทาด่าทอพ่อแม่ของตนเอง จึงสั่งสอนไปว่าพ่อแม่เปรียบเสมือนพระอรหันต์ของลูกถ้าคนผู้ใดด่าทอพ่อแม่ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ของตนเอง หรือของคู่สามีหรือภรรยาก็ไม่ได้เพราะท่านเป็นผู้มีพระคุณจะเป็นบาปเป็นกรรมไม่ว่าจะทำกรงานใดจะไม่มีวันเจริญรุ่งเรืองอย่างเด็ดขาดนายช่างคนนี้รีบพูดขึ้นขึ้นมาพร้อมกับชี้หน้าลูกน้องของตนคนหนึ่งว่าเห็นมั้ยไอ้คนนี้มันชอบด่าพ่อตาแม่ยายของมัน มึงรู้มั้ยเขาว่าบาป และ อ.เจนก็พูดขึ้นอีกว่า ในนรกเขามีกะทะทองแดงจริงนะ คนที่กินเหล้าสุราจะต้องไปซดน้ำทองแดงร้อนๆ ในนรก และต้องลงกระทะทองแดงจริง ๆ นะ นายช่างคนนี้รีบชิงพูดขึ้นว่าของผมคงจะเล็กน้อยเพราะผมไม่ใช้แก้วใหญ่ใช้ซดเป็นเป็ก ดูเขาพูดสิค่ะ ยังอุตส่าห์แก้ตัวแบบข้างๆ คู ๆ ยังไม่สำนึกในบาปที่จะต้องเผชิญในภาคหน้าค่ะ คนเราก็เป็นเสียอย่างนี้ค่ะ และก็พูดต่อไปว่าผมว่าสำหรับผมคงจะไม่เท่าไหร่หรอกครับพอได้มั้งครับ ไม่ต้องซดน้ำทองแดงร้อน ๆ มากกว่าเพื่อนครับ เมื่อพูดจบก็พูดขึ้นว่าเออ วันนี้ผมจะขึ้นไปบนภูเขา ไปยิงกระต่ายมากินแกล้มเหล้า คุณรุ้ง จึงพูดขึ้นว่าแหมอย่างนี้ต้องพูดกันยาว นี่คุณรู้มั้ย อีกไม่กี่วันคนที่เขาเคยเป็นเพื่อนกับคุณที่เคยอยู่ในนรกเขาจะมาที่นี่ให้เขาเล่าก็แล้วกันว่าคนที่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตจะโดนอะไรบ้าง พี่คนนี้เคยเตือนเพื่อนว่า อย่าฆ่าหนูแต่เขาไม่เชื่อปรากฏว่า เขาเกือบตาย จนทุกวันนี้ไม่กล้าสัตว์อีกเลยชายคนนี้จึงพูดขึ้นว่า อ้าวแล้วเอาไงกัน นี่ก็กรรม นั่นก็กรรมท่าทางจะอดตายกันแล้วเราคราวนี้
ลูกน้องในอดีตผู้ซื่อสัตย์ อ.เจนเล่าให้ดิฉันฟังว่า ชายคนนี้จะเชื่อฟังและรับคำสั่งของคุณรุ้งอย่างเคร่งครัดประดุจเจ้านายลูกน้องที่จงรักภักดีต่อกันเลยเชียวค่ะ และไม่ว่าจะทำอะไรก็แล้วแต่ก็มักจะโทรศัพท์มารายงานตลอดเวลาเหมือนกับรายงานเจ้านายให้รับรูผลการทำงานอย่างไรก็อย่างนั้นค่ะ
ฝนตกขี้หมูไหลคนอะไร.....มาพบกัน เมื่อคนที่มีความเหมือนกันมาพบกันอะไรจะเกิดขึ้นค่ะลองทายสิค่ะ ก็พังกันพะยะค่ะ ระหว่างช่างรับเหมาป้ายชื่อสำนักฯ(เจ้าหน้าที่จากนรก) กับ ช่างรับเหมาถมที่ดิน (คนที่อยู่ในนรกมาเกิด) ต่างก็มางัดข้อแสดงอำนาจบาตรใหญ่ซึ่งกันและกันในวันแรกที่ช่างทำป้าย มาวัดพื้นที่ ช่างรับเหมาก็มาข่มว่าข้ามาก่อนจะทำอะไรต้องมาปรึกษาหารือก่อนส่วนช่างทำป้ายก็เถียงว่า มันไม่เกี่ยวกัน คุณถมดิน ผมทำป้าย อย่ามายุ่งกันก็ร้อนไปถึง อ.เจน กับ คุณรุ้ง ต้องไปห้ามทัพ เพราะคนที่ไม่ถูกกันตั้งแต่แรกเจอเป็นอริกันซะแล้วงานจะไม่รอดแน่ ช่างทำป้ายบอกว่าผมไม่กลัวมันหรอก ผมไม่เคยกลัวใครอยู่แล้วทำมาเป็นข่มขู่ไม่รู้ซะแล้วว่าผมพร้อมปะฉะดะ ดังนั้น อ.เจน และคุณรุ้ง จึงต้องไปห้ามทัพโดยตัดสินว่าคุณช่างรับเหมาถมดินคุณก็ไปทำตรงโน้น นี่เขาช่างทำป้ายตรงนี้ก็ทำไปไม่เกี่ยวกันนั่นแหละต่างคนต่างไปค่ะ
ลูกสาวพญามัจจุราช เมื่อวันสงกรานต์ เดือนเมษายน ปี 2556ที่แล้ว คุณรุ้ง เล่าว่า พญามัจจุราชท่านมาบอกในฝันว่า ช่วงนี้ของทุกปีเป็นวันหยุดของโลกนรกเจ้าหน้าที่ในนรกได้หยุดพัก และในนิมิตได้ให้คุณรุ้ง ได้เห็นว่าตนเองเป็นลูกสาวท่านพญามัจจุราช โดยท่านได้บอกชื่อของคุณรุ้ง ด้วยแต่คุณรุ้งจำไม่ได้เพราะชื่อยาวมาก ในนิมิตนั้น ก็มีผู้ติดตามหนึ่งคน ชุดที่สวมใส่เป็นดังนี้ คุณรุ้ง ใส่สไบผ้ามันสีน้ำตาลไหม้ มีเข็มกลัดเพชรติดที่บ่าส่วนผู้ติดตามใส่ผ้าสไบมันสีดำ ภายในเรือนพักนั้นมืดทึม แต่ที่ท้องฟ้ามีดวงดาวสวยงามมากแต่ก็วังเวงคุณรุ้ง รู้ว่านั้นไม่ใช่ความฝันธรรมดาเสียแล้วจึงรีบตื่นขึ้นมาเล่าให้อ.เจน ฟังประมาณตีสอง ซึ่งเรื่องนี้ดิฉันสงสัยมากจึงถามว่า มีผู้ติดตามด้วยหรือว่าเป็นอาจารย์แต่ไม่น่าใช่ว่าจะเป็นอาจารย์ในระหว่างที่คุณรุ้ง เล่าให้ฟังนั้น อ.เจน ก็ได้สื่อดูว่าเรื่องนี้จริงเท็จอย่างไรแล้ว อ.เจน จึงตอบยิ้ม ๆ ว่า นี่เป็นเรื่องจริงค่ะพี่ มิน่าล่ะ ทำไมพวกผีวิญญาณทั้งหลายจึงกลัวพี่รุ้ง หนูเพิ่งเข้าใจ และพี่รุ้ง ก็เห็นผี ได้ด้วย และคนที่ติดตามนั้นก็คือ พี่จี๊ด ไม่ใช่หนูค่ะ อ้าว ดิฉันจึงบอกว่านี่ดิฉันได้ติดตามคุณรุ้ง มาหลายชาติเลยหรือนี่ อ.เจน บอกว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะบุญสัมพนธ์กันมาค่ะและพี่ก็เป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นมาทุกชาติ ชาติที่ติดตามพี่รุ้ง พราะความเป็นคนอยากรู้อยากเห็น ก็จะคอยติดตามกันไปทุกแดนนรกที่พี่รุ้ง ไปและเกิดมาชาตินี้ พี่ไม่เห็นอะไรเลยก็เพราะเขามีหน้ากากปิดบังไว้ไม่ให้เห็น แต่ถ้าเปิดหน้ากากออกพี่จะสามารถช่วยเหลือคนเจ็บป่วยได้ค่ะ ซึ่งดิฉันได้พูดติดตลกกับ อ.เจน ว่า เสียดายจังไม่มีคู่มือการใช้ค่ะ
เรื่องที่ดิฉันรู้เรื่องราวในอดีตดิฉันไม่เคยยึดติดมาเป็นอารมณ์นะค่ะเพราะเราเกิกดภพใหม่ชาติใหม่แล้ว ชาตินี้ขอทำความดีตราบเท่าชีวิตจะหาไม่ก็เพียงพอแล้วสำหรับชีวิตที่เหลืออยู่ค่ะ และพญามัจจุราช ท่านได้ฝากบอกคุณรุ้งด้วยว่า ให้บอกมนุษย์ด้วยว่า ให้ไปบอกพวกมนุษย์ว่า ให้มนุษย์รักษาศีล 5 เวลาไปสั่งสอนคน อย่าลืมนะ ให้บอกพวกหมู่มวลมนุษย์ด้วยนะ
จากเรื่องที่ดิฉันเล่าให้ฟังนี้เป็นเรื่องจริงทั้งสิ้นและขอให้ท่านผู้อ่านจงเชื่อเถอะค่ะว่า นรก สวรรค์ นั้นมีจริงค่ะ และขอให้ทุกท่านทำตามที่ท่านพญามัจจุราชท่านบอกกล่าวว่าให้มนุษย์รักษาศีล 5 แม้จะไม่ได้มากแต่ก็ขอให้ทุกท่านได้พยายาม เพราะว่าด้วยหน้าที่การงานและวิบากกรรมของแต่ละคนมักทำให้การรักษาศีล 5 ค่อนข้างจะยากลำบากในโลกใบนี้เพราะคนไม่เหมือนกันมีทั้งคนดีและคนชั่ว คนโกงซึ่งดิฉันเป็นคนที่รักความยุติธรรมยิ่งชีพค่ะ จึงทำให้ก็มีบ้างที่อดใจไม่ไหวค่ะแม้แต่ตัวดิฉันเอง ก็ยังผิดศีล ข้อ 1 กับ ข้อ 4 ออกจะบ่อย มันทำได้ยากมากค่ะ ก็คือ ข้อ 4 ด้วยนิสัยเป็นคนที่ชอบเม้าท์พูดเพ้อเจ้อ บางครั้งก็จะสนุกล้อเลียนแบบเจ้านายที่ไม่มีธรรมมะและเอาเปรียบเราดิฉันก็มักจะทำท่าล้อเลียนกับเพื่อนๆ ที่ทำงาน เมื่อทำผิดศีลข้อ 4 ก็ลุกลามไปถึงศีล ข้อ 1 เช่น ดิฉันเป็นคนที่พูดตรง ๆ เพราะชอบคิดว่าความจริงเป็นสิ่งไม่ตายสุดท้ายดิฉันตายทุกทีเพราะคำพูดจริงนั้นไปส่งผลกระทบจิตใจผู้ที่ยอมรับไม่ได้ก็เป็นกรรมที่เกี่ยวกับการฆ่าไม่ใช่ฆ่าสัตว์ แต่เป็นการฆ่าจิตใจผู้อื่นด้วยกรรมจากวาจาของเราค่ะ
อ.เจน ได้พูดให้ดิฉันฟังเสมอว่ากรรมนั้นละเอียดอ่อนมากค่ะ ซึ่งดิฉันก็พยายามนะค่ะ ทำความดีนั้นยากแต่คนเราต้องพยายามต้องรู้จักหักห้ามใจตนเองถ้าวันใดทำสำเร็จก็ผ่านบททดสอบค่ะ ซึ่งก็ยังดีกว่าไม่พยายามทำอะไรที่ดี ๆ เสียเลยค่ะดิฉันเป็นคนที่นับถือคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์ที่สั่งสอนให้เราทำความดีและดิฉันก็ปฏิบติตามเสมอค่ะ
|