|
ภาคแรก การหล่อพระพุทธเจ้าน้อย สวัสดีค่ะทุกท่านที่มีจิตเป็นกุศลมาร่วมบุญกันมากมายไม่ได้ย่อท้อในการสร้างบุญกุศลกัน และเหนียวแน่นมากนับถือจริง ๆ ค่ะจี๊ดขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ร่วมบริจาคปัจจัยหล่อพระพุทธเจ้าน้อย จนเป็นองค์ที่งดงามมากซึ่งมีเรื่องราวมากมายกว่าจะมาเป็นองค์พระพุทธเจ้าน้อยนะค่ะ
เริ่มตั้งแต่หาโรงหล่อในช่วงเทศกาลสงกรานต์ในขณะนั้นต้นเดือนเมษายนเจ้าของโรงหล่อทุกโรงบอกว่าคนงาน หยุดงานไปต่างจังหวัดกันหมด ทำให้ อ.เจนต้องอธิษฐานจิตขอให้ได้โรงหล่อภายในวันนั้นเพราะถ้าช้ากว่านั้น ไม่ทันแล้วเนื่องจากอ.เจน ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดอาจมีอุปสรรคปัญหา และด้วยบุญของ อ.เจนที่ตั้งใจในครั้งนี้ ปรากฏว่า เจ้าของโรงหล่อโทรมาว่าทำให้ได้เพราะรู้ว่าเป็นอ.เจน ก็จะช่วย แต่ต้องเป็นวันที่ 8 เม.ย.59 เท่านั้นจะเป็นวันอื่นไม่ได้เพราะต้องใช้เวลาแกะบล็อกหุ่นคนงานจะลากลับบ้านต่างจังหวัดกันด้วย
สบายใจแล้วค่ะ วันรุ่งขึ้นวันที่ 5 เม.ย.59อ.เจน คุณรุ้ง คุณแม่ตี้และลูกศิษย์ที่โดดงานไปด้วยกันในนั้นมีจี๊ดด้วย ลางานค่ะไม่ใช่โดดงานเดี๋ยวจะหาว่านิสัยไม่ดีคณะเดินทางเซอร์เวย์ในครั้งนี้เพื่อค้นหาสิ่งมหัศจรรย์ที่พิเศษ สำหรับทริปพิเศษครั้งที่2 โดยมีกำหนดเดินทาง 5-7 เม.ย.59 รวม 3 วันกลับมาวันรุ่งขึ้นก็ไปหล่อพระพุทธเจ้าน้อยทันทีค่ะ เรื่องนี้ก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะค่ะ เรื่องใหญ่กว่านั้น คือ อ.เจน ได้ประกาศว่าจะเป็นผู้เขียนแผ่นทองด้วยตนเอง ทุกรายชื่อที่ส่งมาให้ ทั้งรายชื่อคนเป็นและรายชื่อคนตาย ซึ่งไม่มีใครจะคาดคิดว่าจะมีมากมายก่ายกองขนาดนั้น ร่วม 7,000 แผ่น เริ่มตั้งแต่วันประกาศออกไปปรากฏว่ารายชื่อคนเป็นและคนตายต่างทยอยหลั่งไหลกันมา วันละประมาณ 1,000 ชื่อ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด มากมายอะไรขนาดนี้จี๊ดก็โอ้โห...ไม่น่าเชื่อแต่เมื่อมาคิดถึงเรื่อง บุญกุศลก็ต้องอนุโมทนาบุญกับผู้บริจาคซื้อแผ่นทองเหลืองเพราะว่าส่วนที่เหลือจากค่าใช้จ่ายจะได้นำไปสร้างเรือน นอนชายหญิงที่สำนักปฏิบัติธรรมวิปัสสนาญาณงานนี้เพื่อสำนักฯสู้สู้ค่ะอาจารย์ ซึ่ง อ.เจน เองก็พูดว่าหนูต้องทำได้ ต้องเขียนรายชื่อทุกชื่อด้วยตนเองหนูไหวค่ะ ฟังแล้วชื่นใจคือไม่มีใครช่วยได้นะค่ะงานนี้ ช่วยเป็นกำลังใจจากภาพ ที่เห็นไม่ใช่อะไรช่วยแกะแผ่นทองเหลืองส่งให้อาจารย์ก็มันติดกันเป็นปึกและที่สำคัญมันมีความบางและคมเหมือน มีดงานนี้ใครจับแผ่นทองเหลืองก็ต้องระวังได้เลือดไปตาม ๆ กันที่ได้เลือดมากก็แผ่นชื่อคนตายนะค่ะชื่อคนเป็น ไม่มีใครโดนด้านคมของแผ่นทองบาดเลยค่ะแปลกดีเหมือนกัน
อ.เจนก็มีภารกิจบุญทุกวันไม่ได้มีเวลาอยู่บ้านกับเค้านะค่ะเริ่มตั้งแต่ไปเลือกหาซื้อข้าวของสังฆทาน หาร้านซื้อแผ่นทองเหลืองที่ดีมีคุณภาพอาจารย์คัดสรรทุกอย่างเพราะว่าร้านค้าต่าง ๆก็ไม่ได้มีความซื่อตรง ถึงแม้จะขายของทำบุญก็ตามค่ะ ทำให้ อ.เจน กับคุณรุ้งต้องเหน็ดเหนื่อยกับเรื่องเหล่านี้ แต่ไม่เคยบ่นสักคำ จี๊ดสิไม่ได้ช่วยเหลืออะไรมากแต่ก็รู้แก่ใจดีว่าอาจารย์ทั้งสองเหนื่อยก็เป็นกำลังใจให้และอนุโมทนาบุญกับอาจารย์ ที่ตั้งใจทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับคณะบุญส่วนตัวจี๊ดและน้องทีมงานก็ต้องทำงานของตัวเองจะว่างงานมาช่วยได้ก็ ต้องเป็นวันหยุดจึงไม่ได้ช่วยอะไรอาจารย์อย่างเต็มที่สิ่งที่จี๊ดเห็นก็ด้วยความตั้งใจของอาจารย์ทั้งสองคนนี้ค่ะ
การเขียนแผ่นทองเหลืองจากที่เล่าให้ฟังเบื้องต้น ก็จะขอเล่าถึงเวลาการเขียนแผ่นทอง โดย อ.เจนเริ่มเขียนก่อนออกเดินทางสำรวจเส้นทางบุญ 3 วัน (5-7 เม.ย.59) ตั้งแต่ 4 ทุ่ม เลิกเขียน ตี 1 เขียนได้ประมาณ3,000 รายชื่อโดยไม่เคยคิดว่าหลังจากนั้นจะมีมากมายก่ายกองขนาดนั้นอีก 4,000 ชื่อ ก่อนเดินทาง 3 วันก็จะมีคุณรุ้ง กับน้องเปิ้ลช่วยกันแกะแผ่นทองส่งให้อาจารย์เขียนไม่มีใครได้พักผ่อนกัน เต็มที่เลยเดินกันยังกะซอมบี้ค่ะ
วันที่ 5 เม.ย.57 คณะฯออกเดินทางเซอร์เวย์หาวัดทำบุญและค้นหาสิ่งมหัศจรรย์กันแล้วพวกเราเดินทางไปกัน ตั้งแต่เช้าพาหนะที่ใช้ คือ รถตู้ แต่ปรากฏว่าเกิดเหตุการณ์รถตู้เสียระหว่างทาง จึงแวะปั๊มน้ำมันข้างทางรอรถตู้ มาสับเปลี่ยนใหม่ต้องใช้เวลารอประมาณ2 ชั่วโมง ดังนั้นระหว่างรอรถมาสับเปลี่ยนก็ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ อ.เจนก็ได้นั่งเขียนแผ่นทองในร้านกาแฟ ขอมุมเล็ก ๆ สักมุมหนึ่งของร้านแต่เมื่อคนขายกาแฟสาวสวยได้ยิน พวกเราพูดกันแต่เรื่องบุญกุศลหล่อพระพุทธเจ้าน้อยก็ได้ขอร่วมบุญมาด้วยพร้อมชมพู่หวานอร่อยจากสวนให้ ชื่นหัวจิตหัวใจกันบ้างขอบคุณนะค่ะเจ้าของร้านเธอน่ารักมากเพราะพวกเราไม่มีอะไรรับประทานเลยค่ะหิวหิวค่ะ
เดินทางต่อไปเพื่อภารกิจถึงที่พักก็มืดค่ำแล้วทุกคนรีบรับประทานอาหารมื้อเย็น อาบน้ำแล้วมานั่งรวมกันที่ ห้องพักเล็ก ๆ แคบ ๆนั่งกันอย่างยัดเยียด..มุมใครมุมมัน งานใครงานมันคืนนั้นจี๊ดช่วยแกะแผ่นทองและส่งให้ อ.เจน ยามค่ำคืนนั้นเขียนชื่อให้คนตายค่ะปรากฏว่า อ.เจน โดนคมแผ่นทองบาดเลือดไหลไม่หยุดต้องปฐมพยาบาล กันยกใหญ่หลังจากนั้นจี๊ดก็โดนบ้างแต่ไม่อยากให้งานของอาจารย์และงานของทุกคนต้องหยุดชะงักเลือดหยด แบบไม่รู้เรื่องเลยค่ะความที่แผ่นทองคมมากบาดแบบไม่รู้สึกตัวว่าบาดตั้งแต่เมื่อไหร่เลยค่ะมารู้อีกทีแสบบาดแผลแล้ว ก็ไม่อยากให้เป็นภาระใครแอบเอากระดาษทิชชูมากำอุดห้ามเลือดแต่แผลลึกเลือดไหลไม่หยุดต้องทำเป็น เข้าห้องน้ำแล้วเปิดน้ำก๊อกไล่เลือดจนเป็นที่พอใจไม่มีเลือดแล้วก็ต้องใช้นิ้วอุดแผลสักพักให้เนื้อสนิทดีแล้ว ก็ออกมาทำหน้าที่ต่อค่ะ ขอบอกว่าแผ่นทองบางเฉียบและคมมากค่ะ ไม่โดนไม่รู้แน่ ๆ เกือบตี 1 อ.เจนบอกให้ทุกคนต้องเข้านอนแล้วพรุ่งนี้ต้องเข้าป่า ปีนเขา จะไม่มีแรงค่ะ
วันที่ 6 เม.ย.57 ออกเดินทางเข้าป่าตั้งแต่เช้าการเดินทางเข้าป่ามีพี่ทหารกรมป่าไม้เป็นผู้นำพาเดิน ปีนเขา โดดหน้าผาสูงต้องเดินฝ่าน้ำที่ไหลเชี่ยว การเดินทางตั้งแต่เช้ากลับที่พักค่ำมืดพอดีการผจญภัยในวันนั้น ใช้เวลาร่วม 8ชั่วโมง โดยที่ไม่มีการพักกันเลยพักรับประทานอาหารกลางวันแล้วเดินทางต่อ เป็นการเดินทางวิบากมากค่ะครั้งแรกทหารมาเดินคุ้มกันจี๊ดอยู่ข้างกายเชียวค่ะคิดว่าต้องเป็นตัวอ่อน เพราะมีอายุที่สุดแต่ที่ไหนได้ตอนหลังย้ายไปคุ้มกันน้องเปิ้ลแทนขำขำนะค่ะอย่ามองรูปลักษณ์ภายนอกของจี๊ดนะค่ะ ขอเตือนเพราะสบายมากชอบค่ะสิ่งที่กลัวมากที่สุดก็คือกลัวความสูงของหน้าผากว่าโอ้ยกว่าจะโดดลงมาได้ต้องใช้ตัวช่วย ด้วยการสั่งการไว้ล่วงหน้าว่า ลูกเก่งค่ะขออย่าให้แม่รู้ว่า แม่ต้องโดด ขอให้ลากแม่ลงไปแบบไม่รู้ตัวนะค่ะจี๊ดกลัวความสูงมากค่ะ กลัวความสูง เหมือนจะตายเลยค่ะ การปีนหน้าผาสูงไม่กลัวค่ะกลัวโดดลงน้ำจากที่สูงไม่รู้ไปติดสัญญาตัวใด มาตอนนี้รู้แล้วค่ะจะเล่าให้ฟังทีหลังนะค่ะจำได้ว่าขากลับทุกคนเดินกันขาลาก อ.เจน กับคุณรุ้ง แทบจะก้าวขอไม่ออกเลยค่ะเนื่องจากเดินเดินและเดินเดินกันทั้งวันขึ้นเขาลงเขา เดินข้ามเขาเป็นลูก ๆต้องว่ายน้ำที่ไหลเชี่ยว โดดหน้าผาสูง 3 แห่งถ้าไม่โดดหน้าผาก็ไปต่อไปไม่ได้ต้องไปข้างหน้าไม่ย้อนกลับทางเดิมค่ะเนินเขาสูงชัน ต้องใช้กำลังของขาเป็นอย่างมากค่ะ
ค่ำคืนนี้พวกเรานอนเต้นกันค่ะเป็นเต้นท์ทหาร จองไว้ 2 เต้น พวกผู้หญิง อ.เจน คุณรุ้ง จี๊ด และ น้องเปิ้ลพวกผู้ชาย คุณมิตร น้องเก่ง และ น้องแป๊ะทุกคนถึงที่พักก็อาบน้ำรับประทานอาหารเย็น เข้าเต้นท์ภายในเต้นท์ใช้ตะเกียงเจ้าพายุ นั่งล้อมกันเป็นวงกลม อ.เจน เขียนแผ่นทองจี๊ดแกะและส่งแผ่นทอง คุณรุ้งกับน้องเปิ้ล ช่วยกัน ใช้ Ipat ที่ Copy รายชื่อเอาไว้ตั้งแต่อยู่ในตัวเมืองคืนวันที่ 5 เม.ย.59 แล้วเพราะในป่านี้ไม่มีสัญญาณค่ะ คุณรุ้งมีหน้าที่คอยส่งรายชื่อที่อยู่ใน Ipat ให้ อ.เจน พร้อมกับถือไฟให้ด้วยค่ะเปิ้ลก็เก็บแผ่นทองที่เขียนแล้ว ห่อเก็บเป็นสัดส่วนแยกคนเป็นกับคนตายให้เรียบร้อยโอย..ไม่อยากจะบอกว่าช่างสุดแสนจะเมื่อยขบกายสังขารเสียเหลือเกินค่ะ จนได้เวลาประมาณตีหนึ่งครึ่ง อ.เจน บอกว่านอนกันเถอะค่ะพรุ่งนี้ต้องเดินทางเข้าป่าอีกเส้นทางหนึ่งครึ่งวันค่ะ พี่จี๊ดถามคำเดียวว่าไปอีกเหรอค่ะแล้วพวกเราจะไหวเหรอค่ะอาจารย์บอกว่าต้องไปค่ะนัดทหารเขาไว้แล้วค่ะ รับทราบคำสั่งค่ะ จัดไป
ก่อนนอนคืนนั้นคุณรุ้งก็ได้มอบมีดกายสิทธิ์ให้น้องเก่งไว้ป้องกันตัวโดยให้นำติดตัวหากมีภัยอันตรายก็จะ ได้ช่วยกันส่วนคุณรุ้งก็มีมีดติดตัวไว้เหมือนกัน
เหมือนสวรรค์กับนรกมาอยู่รวมกันค่ะ ก็เป็นเพราะว่าระหว่างที่พวกเราทำงานบุญกันอยู่ในเต้นท์แต่เต้นท์ของคนอื่นๆ เขากินเหล้า พูดจาหยาบโลน เกี้ยวพาราสี ร้องเพลง เสียงดังมากซึ่งเต้นท์ของพวกเราอยู่ท่ามกลางเต้นท์อื่น ๆ พวกเขามาเที่ยวสนุกสนานกันแต่ทำให้อ.เจน คุณรุ้ง นอนไม่หลับ จี๊ดหลับไปนานแล้วหัวถึงหมอนหลับ น้องเปิ้ลก็เหมือนกันมีคนเมามาเดินรอบเต้นท์ของเรา แต่พวกผู้ชายหลับตายสนิท เหลือแต่คุณมิตร นอนฟังสังเกตการณ์น้องเก่งกอดมีดหลับไปแล้ว จึงทำให้ อ.เจน กับคุณรุ้ง เพลียมาก
วันที่ 7 เม.ย.59 อ.เจนเล่าให้ฟังว่า ก่อนรุ่งสางท่านยมทูตได้มาบอกกล่าวกับ อ.เจน ว่า “ขอให้เจ้าบอกกล่าวแก่บรรดาวิญญาณ ทั้งหลายที่อยู่ในขุมนรกให้พวกเขารอไปก่อนเพราะวันที่24 เม.ย.59เป็นบุญสำเร็จพวกเขาจะได้รับบุญเต็มกำลังวันนั้น ไม่ใช่วันที่ 8 เม.ย.59พวกเขามาร้องเรียนให้ปลดปล่อยพวกเขามารับบุญวันที่8 เม.ย.59ทางนี้ทำงานหนักอย่าลืมไป บอกกล่าวพวกเขาเสียล่ะ”อ.เจน เล่าให้ฟังว่านี่หนูทำให้เบื้องล่างลำบากอยู่นะนี่ ท่านคงต้านไม่ไหวจึงตักเตือน
แม้จะเพลียแต่ก็ไปไหวพี่ทหารเขาก็มารับแต่เช้าพี่ทหารพูดให้กำลังใจว่า วันนี้ดีกว่าเมื่อวานเหมือนเดินห้างพาราก้อน จี๊ดก็คิดว่าดีแล้ล่ะเมื่อวันก้าวขาแทบไม่ออก แต่ที่ไหนได้เดินขึ้นเขาไปอีกโดดหน้าผาสูงอีก ตายกันแล้ววันนี้ ทุกย่างก้าวมีค่ามากเพราะปวดร้าวมาตั้งแต่เมื่อวานถอยกลับก็ไม่ได้แล้วต้องก้าวเดินต่อไปครึ่งวันค่ะเดินทางกลับประมาณบ่ายโมง
อ.เจน สรุปได้ว่าที่นี่ไม่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่เลยเทวดาท่านก็ล่นถอยไปมากไปอยู่เขาลูกอื่นเพราะคนมาเที่ยว รบกวนกันมากนอกจากนี้ผู้สูงอายุมาไม่ได้อย่างแน่นอนค่ะ หน้าผาก็สูงชันอันตรายมากด้วยค่ะ
ทุกคนต่างก็รีบเร่งกันกลับกรุงเทพฯเพราะว่ายังมีอีก 4,000 รายชื่อที่ยังไม่ได้เขียนค่ะรถตู้ก็ช่วยบึ่งรถกลับอย่างว่องไวไม่แวะอะไร กลับบ้านอย่างเดียวค่ะมาถึงบ้านประมาณหนึ่งทุ่ม อ.เจน ก็เริ่มเขียนแผนทองโดยใช้จิตอธิษฐานว่า ขอให้สามารถเขียนรายชื่อทั้งหมดนี้เสร็จสิ้นเวลา6 โมงเช้า เพราะนัดโรงหล่อไว้ 8.00 น. เย็นวันนั้นทางร้านเค้าก็ถามปริมาณน้ำหนักที่จะทำการหล่อพระจำนวน 3 องค์ ทางเราคำนวณแล้วก็แจ้งไปว่าประมาณ 52 กิโลกรัม
เชื่อหรือไม่ว่า อ.เจนเขียนแผ่นทอง 4,000 แผ่น นับตั้งแต่ 1 ทุ่ม เขียนเสร็จสิ้นภายในเวลา 6.07 น. โดยไม่มีรายชื่อใดตกหล่น ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อทุกคนรีบแยกย้ายไปอาบน้ำเพราะจะไปไม่ทันฤกษ์หล่อพระพุทธเจ้าน้อยไหนจะต้องรีบไปซื้อผลละหมากรากไม้ พวงมาลัยดอกไม้ ขนมหวาน เครื่องบวงสรวงค่ะ
ระหว่างเดินทางไปโรงหล่อ อ.เจนนั่งหลับตาพักตาในรถให้คุณมิตรขับเพราะยังไม่ได้นอนแต่ก็ยังกระปรี้กระเปร่าอยู่ค่ะ สักพัก อ.เจน ก็พูดขึ้นว่า หนูเห็น ยมทูตยืนอยู่หน้าระบรรทุกพ่วง 2 ตอน ท่านถือคบเพลิงสีฟ้า แต่ในคบเพลิงไม่มีไฟใบหน้าของท่านเป็นครุฑ ร่างกายสูงใหญ่ มีกนกแหลมที่ไหล่และมีสร้อยสังวาลย์ไข้วกลางหน้าอก ไม่ใส่เสื้อ โจงผ้ากระเบนสีแดง ท่านพูดว่า “ข้าฯได้นำวิญญาณที่พอจะมีบารมีบุญอยู่บ้างมาร่วมหล่อพระฯ 200 ตน มากับรถพ่วงนี้ เมื่อ อ.เจน พูดเสร็จ จี๊ด กะ เก่งก็หันไปที่ด้านหลังรถก็เป็นว่ามีรถพ่วงจริงหรือ แต่ก็มีจริง ๆ ด้วยเมื่อเห็นอย่างนั้นก็บอกกับ อ.เจน ว่ามีจริง ๆ ด้วยค่ะ แต่ อ.เจนไม่ได้หันไปดูค่ะแล้ว อ.เจน ก็พูดขึ้นว่า ยายพี่จี๊ด ก็มาด้วย ดีใจค่ะ จี๊ดจึงถามว่าพ่อจี๊ดเล่าค่ะอ.เจน บอกว่า ไปเกิดเป็นคนแล้วค่ะ จี๊ดถามต่ออีก พ่อแม่สามีล่ะค่ะแม่สามีฆ่าปลาไหลมามาก พ่อสามีกินเหล้ามากมาไม่ได้ค่ะ ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมดเพราะแม่สามีผัดเผ็ดปลาไหลอร่อยมากซื้อมาเป็น ๆ ค่ะเริ่มตั้งแต่จับโยงกับต้นไม้ ใบข่อยมารูด ผ่าท้อง ทำความสะอาดตัดเป็นท่อน ๆ ผัดเผ็ดอร่อยมากค่ะ จี๊ดจำได้ติดตาค่ะแม่สามีเป็นมะเร็งลำไส้ ได้รับการผ่าตัดหน้าท้องหลายครั้งค่ะ
น้องเก่ง ถามบ้าง แม่ผมละครับอ.เจน บอกว่ามาไม่ได้ อยู่ในนรกขุมลึกทำกรรมมามาก น้องเก่งไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเกิดมาแม่ก็ตายแล้ว ปัจจุบัน จี๊ดเป็นแม่บุญธรรมน้องเก่งค่ะ อ.เจนจึงบอกว่าให้น้องเก่ง อธิษฐานขอคุณความดีที่ช่วยงานบุญ อ.เจนขอท่านยมทูตเบิกตัวแม่ขึ้นมาหล่อพระด้วย เก่งทำตาม สักพัก อ.เจน ก็บรรยายทันทีว่าแม่มาแล้วนะเกาะท้ายรถพ่วงมาเข้าไปนั่งในรถพ่วงไม่ได้ แม่ผิวคล้ำ ตาเล็ก ๆน้องเก่งใช่ครับเคยเห็นรูปภาพ น้องเก่งบอกว่า รู้สึกว่าแม่ผมน่าสงสารมากเลยครับอ.เจน จึงบอกให้ทำบุญสังฆทานเป็นเก้าอี้ ให้แม่ด้วย
คุณมิตร ถามบ้าง พ่อผมละครับเกาะรถ อ.เจน มาได้เพราะลูกชายเขาขับรถอยู่ เค้าฝากบอกคุณมิตรว่า อยากให้มิตรชวนน้องชายมาทำบุญกะเค้าบ้าง
อ.เจน บอกให้จี๊ด Line หาคุณสุดารัตน์ให้ขอเบิกทางให้พ่อมาให้ได้ด้วย แต่เมื่อเห็นว่าคุณสุดารัตน์คงทำไม่เป็นแน่ ๆ เธอเป็นอิสลามค่ะ อ.เจน จึงพูดว่า หนูเองดีกว่าค่ะพี่ดังนั้น อ.เจน จึงพูดขึ้นว่า ด้วยอานิสงส์บุญที่คุณสุดารัตน์ นามสกุล.......ช่วยงานบุญเสบียงสวรรค์ ช่วยอัพเดทรายชื่อเขียนแผ่นทอง และรายชื่อทัวร์บุญต่าง ๆของ อ.เจน ญาณทิพย์ ด้วยบุญนี้ขอเปิดทางให้คุณพ่อของคุณสุดารัตน์ฯมา ร่วมบุญหล่อพระด้วยสักพักหนึ่ง อ.เจน ก็พูดว่า มาแล้วค่ะจี๊ดเชื่อว่าจนถึงบัดนี้แล้วพ่อคุณสุดารัตน์คงเข้าใจ ลูกสาวคนนี้แล้วว่าบุญเท่านั้นที่เราเอาไปได้ค่ะ
สำหรับทุกท่านที่ไม่ได้มาร่วมหล่อพระในวันที่8 เม.ย.59นั้นขอเน้นย้ำว่าท่านก็ได้อานิสงส์บุญด้วยเช่นกัน ขอให้กำหนดจิตว่าวันนี้แล้วสินะหล่อพระแล้วตั้งจิตตั้งใจกำหนดภาพการหล่อพระ หรือมาดูภาพการหล่อ พระอนุโมทนาบุญท่านปิติบุญนั้นท่านได้แล้วค่ะแต่เผอิญทีมงานต้องไปช่วยอาจารย์จึงได้ถามได้ ซึ่งจริง ๆแล้วบุญสำเร็จจริงต้องวันที่ 24เม.ย.59 ค่ะ
เมื่อไปถึงโรงหล่อก็ไปจัดเตรียมสิ่งของต่างๆ ให้ครบถ้วน แต่ว่า เมื่อเหลือบไปเห็น อ้าว ทำไมมีบล็อกหุ่น พระพุทธเจ้าน้อย 4 หุ่นตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรค่ะ เจ้าของโรงหล่อแจ้งว่าทำบล็อกไว้เป็นตัวอย่าง และบล๊อกหุ่นใหญ่นั้นอีกล่ะ ทางเจ้าของโรงหล่ออธิบายว่าหุ่นใหญ่นั้นเป็นของ.....(บอกไม่ได้ค่ะ) เป็นบล็อกหุ่นพระแม่ธรณีค่ะเขาจะทำการหล่อในคราวนี้แต่คนละเวลา ในส่วนของ อ.เจน ก็ดำเนินการ ไปก่อนวันนี้ส่วนพระพุทธเจ้าน้อยองค์ที่ 4นั้นทางร้านจะนำไปเป็นตัวอย่างของโรงหล่อ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรใช่มั้ยค่ะทุกคนมีแต่งานบุญคิดแต่เรื่องของบุญแต่ไม่ได้คิดว่า ทางร้านรู้ปริมาณน้ำหนักทองเปลืองก็ย่อมรู้ดีว่าควรจะหล่อได้จำนวนกี่องค์ทองเหลืองของเรามีมากมาย ล้นเหลือซึ่งโชคดีของท่านผู้บริจาคทองเหลือทุกท่านเนื่องจากกนอกจำจะมีเพียงพอที่จะ หล่อพระพุทธเจ้าน้อยองค์ที่4 แล้วยังเหลือไปหล่อพระแม่ธรณีอีกด้วยค่ะ
อ.เจน พิจารณาแล้วเห็นว่าพระพุทธเจ้าน้อยองค์ที่ 4 เป็นแผนทองเหลืองของผู้บริจาคจะเป็นของทางร้าน ได้อย่างไรเล่าซึ่ง อ.เจน เห็นว่าไม่ถูกต้องจึงขอคืนจากเจ้าของโรงหล่อแต่ทางนั้นให้เหตุผลว่าเป็นบล็อก ของทางร้านเขาคิดเป็นเงินด้วยค่ะใครทำอย่างใดก็ย่อมได้อย่างนั้น อ.เจน จึงขอซื้อคืนมาจากทางร้านด้วย เงินส่วนตัวของอ.เจน เองเป็นเงิน 18,500 บาทโดยมีเจตนาที่จะนำไปประดิษฐานที่ สำนักปฏิบัติธรรมวิปัสสนาญาณอาจารย์เจน ญาณทิพย์จ.เพชรบูรณ์พวกเราสานุศิษย์ก็ช่วยอาจารย์ลงขันกัน คนละเล็กคนละน้อยสงสารค่ะและกลุ่มลูกศิษฐ์ที่มารดน้ำดำหัวตามกำลังศรัทธาค่ะ
ภาคสอง การเดินทางไปทัวร์บุญ
ทริปบุญเสบียงสวรรค์ ครั้งที่ 33 ในวันอาทิตย์ที่24 เมษายน 2559 พวกเราได้ปทำบุญใหญ่ทอดผ้าป่าสามัคคี ถวายพระพุทธเจ้าน้อย รวม 3 วัด ค่ะ
อ.เจน ได้นำพาผู้ร่วมบุญกว่า 600 คน ทอดผ้าป่าสามัคคี ถวายสังฆทาน และถวายพระพุทธเจ้าน้อย หรือ “พระโพธิสัตว์สิทธัตถะราชกุมาร”
วัดที่ 1
ทอดผ้าป่าสามัคคี สร้างกุฏิสงฆ์ซึ่งจี๊ดดีใจจังที่อาจารย์คิดการไกลจริง ๆ ค่ะอาจารย์บอกว่าอากาศร้อนตับแตก อย่างนี้ควรถวายสิ่งของที่ทำให้เย็นสบายก็จะมีอะไรล่ะค่ะตู้เย็นตู้เบ้อเริ่ม พัดลมตัวเบ้อเร่อ อุปกรณ์ทำความสะอาดต่าง ๆ สุดยอดสังฆทานค่ะเพราะอะไรถึงดีใจก็เพราะพวกเราจะได้อานิสงส์ ผลบุญมหาศาลทีเดียวเชียวค่ะถ้าตัวของจี๊ดเองคงไม่มีกำลังนำถวายแต่นี่สุดยอดค่ะสงสัยไม่ว่าจะเกิดภพชาติใด จี๊ดคงมีความสุขกายสุขใจด้วยอานิสงส์ผลบุญที่ติดตามไปทุกภพชาติค่ะอนุโมทนาบุญค่ะ ประทับใจมากที่ยอดเงินแสนกว่าบาทจะได้มีส่วนช่วยให้กุฏิสงฆ์สำเร็จพระได้พักอาศัยและปฏิบัติธรรม พวกเราก็จะได้บุญนั้นทุกครั้งไปสุดยอดมั้ยค่ะวิมานบนสวรรค์คงสวยงามสะอาดสะอ้านงามวิจิตรตระการตา
อ.เจน บอกว่าที่วัดแรกช่วงที่ถวายพระพุทธเจ้าน้อยตอนที่อัญเชิญพระพุทธเจ้าน้อยขึ้นศาลาฯ นั้นทำให้รู้สึกอยากจะร้องไห้แล้วก็ร้องไห้ออกมาค่ะจี๊ดนั่งอยู่ใกล้อาจารย์ เห็นอาจารย์ทั้งสอง นั่งน้ำตาไหลน้ำตาแห่งความปิติสุขใจค่ะ
ตอนกรวดน้ำ อ.เจนก็ใช้ตาทิพย์ดูว่า วิญญาณที่ทุกคนเขียนในแผ่นทองมารับบุญหรือไม่ ปรากฏว่าวิญญาณทั้งชาย หญิง เด็ก เล็ก คนชรา หรืออาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของพวกเราด้วยก็ได้นะค่ะ พวกเขาได้แห่แหนกันมาจนแน่นเต็มศาลาเบียดเสียดกันนับพันนับหมื่นปะปนอยู่กับมนุษย์เยอะมาก มานั่งยิ้มแฉ่งเห็นฟัน 32ซี่ สายตาเหมือนจะบอกว่า “ขอบคุณ” และจากที่เห็นในตาทิพย์นั้นตอนแรก พวกเขาใส่เสื้อผ้าเก่า ขาด สีซีด เก่ามอซอ มอมแมมมากแต่เมื่อได้รับบุญกุศลจากคณะบุญฯ แล้ว ปรากฏว่า วิญญาณทุกตนมีความสุขมากเสื้อผ้าก็เปลี่ยนจากชุดเก่ามอซอเป็นเสื้อผ้าที่สวยงามสีขาว สว่างจ้าไม่ใช่ชุดถือศีลนะค่ะแต่เป็นชุดที่สวยงามค่ะ อาจารย์ว่าอย่างนั้นค่ะ ตื่นเต้นนะค่ะที่ได้รู้อย่างนี้ดีใจค่ะ อย่างน้อยญาติพี่น้องของเราก็จะได้สบายค่ะ
จากการสอบถามอาจารย์ด้วยความสงสัยอาจารย์ค่ะ พวกวิญญาณเขาจะได้รับความสุขอย่างนี้ตลอดไปมั้ยค่ะ อ.เจน บอกว่าไม่ค่ะความสุขนี้จะมีเวลาของแต่ละตนไม่เท่ากัน จะไม่ได้รับตลอดไปญาติต้องหมั่นทำบุญให้จนกว่า เขาจะได้ไปสู้สุขคติในภพภูมิที่ดีขึ้นสูงขึ้นแหมถ้าอย่างนี้พวกเราเกิดเป็นมนุษย์ทั้งทีก็ไม่ควรปล่อยโอกาสเวลา แห่งการแสวงหาบุญกุศลเพื่อสร้างบุญสิค่ะอ.เจน พูดว่าบุญที่พวกเราทำนั้นถ้าเทียบกับโลกทิพย์แล้วยังน้อยนัก แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเอาเสียเลยค่ะ ค่อย ๆ สะสมเสบียงบุญกันไปค่ะ
วัดที่ 2
พิธีอัญเชิญพระพุทธเจ้าน้อยจัดขึ้นกลางแจ้งก่อนขึ้นศาลาเอนกประสงค์อากาศร้อนค่ะ แต่พอ อ.เจน ชุมนุมเทวดาปรากฏว่า ลมพัด ต้นไม้ไหวเย็นสบายอยู่พักหนึ่งแม้เป็นครั้งที่สองของพิธีอัญเชิญ พระพุทธเจ้าน้อยแต่ก็อดที่จะปลื้มปิติอีกครั้งเสียไม่ได้ค่ะน้ำตาจิไหลค่ะ กลั้นไว้รอบนี้ค่ะ
ทำบุญทอดผ้าป่าสร้างฐานประดิษฐานพระพุทธเจ้าน้อยและสังฆทานจำนวนมากก็ได้ปัจจัยเงินแสนกว่าบาท เพียงพอแล้วค่ะที่จะได้สร้างฐานเพื่อประดิษฐานพระพุทธเจ้าน้อยโดยสถานที่ของวัดเอื้ออำนวยให้อยู่แล้ว เพราะมีเนินดินที่สูงมากที่ทางวัดเคยมีวัตถุประสงค์จะหาสิ่งสำคัญมาประดิษฐานที่เนินดินนั้นมาครั้งนี้ จึงได้รู้ว่าต้องเป็ฯพระพุทธเจ้าน้อย ซึ่งก็เหมาะสมดีแล้ว สาธุค่ะเพราะเป็นบุญของทุกท่านที่บริเวณนั้นถือ เป็นจุดเด่นสำคัญของวัดผู้คนที่เข้ามากราบไหว้พระอุโบสถ์ก็ต้องกราบไหว้พระพุทธเจ้าน้อยก่อนไปถึง โบสถ์ค่ะทุกท่านก็จะได้อานิสงส์บุญอย่างที่สุดค่ะ อ.เจน ว่าอย่างนั้นก็ปิติค่ะสุขใจและประทับใจแทนทุกท่าน ที่ได้มีโอกาสมาร่วมบุญกันค่ะบุญอย่างนี้ก็หาทำยากนะค่ะเนินดินที่สร้างขึ้นเพื่อเถิดทูนพระพุทธองค์อานิสงส์ ก็ไม่ธรรมดานะค่ะอนุโมทนาบุญค่ะทุกท่าน
วัดที่ 3
วัดสุดท้ายเป็นสถานที่สำคัญมากที่มีชาวต่างชาติจากทั่วโลกมาเข้าเยี่ยมชมวัดซึ่งจัดไว้เป็นเสมือนพิพิธภัณฑ์ ทางพระพุทธศาสนาและหนึ่งในนั้นก็มีพระพุทธเจ้าน้อยที่คณะบุญเสบียงสวรรค์ช่วยกันสร้างไปประดิษฐาน แสดงให้ผู้คนที่ผ่านไปมาได้กราบไหว้ซึ่งจี๊ดเชื่อว่าถ้าไม่ใช่ อ.เจน คงไม่มีวันนี้วันที่มีพระพุทธเจ้าน้อยตั้งอยู่ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งนี้ค่ะ
วัดนี้ถวายสังฆทานอย่างเดียวแต่อย่างไรก็ตามได้ยอดปัจจัยเงินไม่แพ้ว 2 วัดที่ผ่านมาค่ะจากการ สังเกตการณ์ด้วยสายตาอันแหลมคมของจี๊ดนะค่ะ ครั้งแรกจะนับปัจจัยเงินแต่ด้วยสถานที่ไม่เอื้ออำนวย เนื่องจากจะมีทัวร์จากต่างประเทศมาเยี่ยมชมสถานที่วัดและพวกเราเป็นคณะใหญ่กว่า 600 คนก็ไปติดขัด เส้นทางเดินชมสถานที่ของเขาอาจเกิดความไม่สะดวกเท่าไหร่ค่ะซึ่งก็ต้องขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ เพราะปัจจัยเงินที่ได้นั้นท่านจะได้นำไปบูรณปฏิสังขรณ์วัดเป็นบุญกุศลแล้วค่ะ
จี๊ดขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ไม่เคยย่อท้อและถอยหลังให้บุญนะค่ะ ขอบอกไว้เลยว่ามีอีกหลายท่านที่ ไม่สามารถมาร่วมบุญที่ได้จองไว้แล้วได้ด้วยมีเหตุปลายประการท่านที่สามารถฝ่าฟันอุปสรรคมาได้นั้นสุดยอดแล้วค่ะ สาธุค่ะ
จี๊ดจ๊าด
| 
โพสต์เมื่อ 2016-4-25 13:54:07
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
เจ้าของ
โพสต์เมื่อ 2016-4-25 15:53:49
