|
ขอบคุณมากๆ สำหรับคำแนะนำและกำลังใจค่ะ ใจสงบลงไปมากแล้ว ไม่ทุรนทุราย แต่บางวันยังมีน้ำตาบ้างเวลาที่เห็นเขาไปทานข้าวหรือไปเที่ยวด้วยกัน ถ้าไม่ต้องเจอหรือคุยกันอีกเลยคงดีกว่านี้ มันมีประโยคที่เจ็บฝังแน่นลบไม่ออก เมื่อเราจับได้คาหนังคาเขาว่าเขาพาผู้หญิงมานอนที่บ้านของเราเป็นเดือนๆ ทุกปีในตอนที่ดิฉันไม่อยู่ ดิฉันถามเขาว่าทำแบบนี้ได้ไง แทนที่เขาจะรู้สึกผิดเขาตอบกลับมาว่า ทำไมล่ะ เขาพาครอบครัวมาเที่ยว(เขาบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นครอบครัวเขาเป็นคนรักของเขา แต่เป็นคนละคนกับที่เขามีลูกกันนะคะ )เราเป็นใครเป็นอะไรกับเขา ยิ่งกว่าโดนตบหน้าเสียอีก เพิ่งรู้ตัวว่าไอ้ที่อยู่ด้วยกันมา 3-4 ปี คนเขารู้กันทั้งอำเภอ เราเป็นแค่คนรู้จักที่นอนเตียงเดียวกัน คำสัญญากับเรากับพ่อแม่เราว่าจะมาสู่ขอมันแค่คำโกหก สรุปว่าเจ็บแต่จบค่ะ เจ็บซ้ำซ้อนด้วย ทั้งได้รู้ว่าเขามีครอบครัวมีลูกแล้ว และเขากำลังสร้างครอบครัวใหม่ซ้อนขึ้นมาอีกที่ดูก็รู้ว่าเขาทั้งรักทั้งหลงผู้หญิงคนใหม่มาก ทุกวันนี้ก็พยายามให้กำลังใจตัวเอง ที่ผ่านมาเขาแทบไม่ได้เอาใจใส่เรา ไม่แคร์ เราเลย ขอให้พาไปเที่ยวบอกไม่ชอบแต่พาหญิงอื่นไปทุกสัปดาห์ ชวนไปทานข้าวนอกบ้านบอกไม่ชอบทานข้างนอกแต่พาหญิงอื่นไปทานเช้า กลางวัน เย็น ถามทำไมไม่ค่อยกลับบ้านเขาบอกติดงานราชการตลอด แต่กำลังอยู่กับอีกคน โกหกตลอดเวลา หาความจริงใจไม่ได้ แล้วเราจะยังรัก อาลัยอาวรณ์เขาอีกทำไม ปล่อยเขาไปอย่าเสียดาย ทุกวันนี้ก็ตั้งใจทำงาน จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน สักวันดิฉันจะต้องมองกลับมาว่า ฉันเสียน้ำตาให้กับผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้ได้อย่างไรและควรดีใจที่หลุดพ้นจากวงจรอุบาทว์นี้มาได้
ส่วนเรื่องของคุณก็ขอเป็นกำลังใจให้สู้ๆนะคะ บางครั้งผู้หญิงที่เป็นน้อยเขาก็ไม่ได้ตั้งใจและไม่อยากเป็นค่ะ |
|