เรื่องเล่า เพิ่มเติมบ้านกรรมฉุกเฉิน Update ณ วันที่ 23 ธค 58 ขอรับบริจาคค่าใช้จ่ายประจำเดือน ตามที่ อ.เจน ได้แจ้งขอรับบริจาคในเรื่องของค่าใช้จ่ายสำหรับบ้านกรรมฉุกเฉินที่เกี่ยวข้องทุกส่วนทั้งหมด ที่ต้องใช้เป็นประจำของทุกเดือน โดยมีทั้ง ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำประปา+ค่าไฟฟ้า เป็นรายเดือน และค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ดอื่น ๆ ทั้งหมดที่เป็นส่วนประกอบในการช่วยเหลือ ฯลฯ ดังกล่าวไปแล้วนั้น งวดเดือนต่อๆ ไป ก็ต้องมีค่าใช้จ่ายต่อไปเรื่อย ๆ ยังโชคดีหน่อยที่ตอนนี้ยังพอมีเงินสะสมอยู่บ้าง ซึ่งได้รับมาจากผู้ร่วมบุญกลุ่มหนึ่งร่วมกันบริจาคให้กับรายการกรรมฉุกเฉินเป็นรายเดือน แต่ก็ตามนั้นแหละค่ะที่จะต้องขอบริจาคเป็นเงินสมทบสำรองเผื่อไว้ในโอกาสต่อไปค่ะ ผงเข้าตาตัวเองเขี่ยไม่ออก ก็ตามที่บอกนั่นแหละบ้านกรรมฉุกเฉิน ก็คงจะเป็นอย่างนั้นฉุกเฉิน ป่วยฉุกเฉิน ตามที่จี๊ดเคยเล่า ประสบการณ์ตรงเมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ก่อนเข้าบ้าน น้องดา เป็นงูสวัดและโดนค้อนตกใส่ จี๊ด โดนไม้ม็อบฟาดปากแตก น้องเปิ้ล ปวดตา ช่างไฟฟ้าประสบอุบัติเหตุรถชนกันรถยับขณะเดินทางมา บ้านกรรมฉุกเฉิน และมาวันนี้ขณะที่คุณรุ้ง คุมช่างไฟฟ้าทำงานอยู่นั้นขี้ฝุ่นจากเพดานเข้าลูกตา กรรฉุกเฉินจริง ๆ ค่ะ ร้อนถึง อ.เจน ที่เพิ่งขับรถกลับมาจากซื้อสีต้องวิ่งไปหาซื้อยามาให้คุณรุ้ง แต่เมื่อหายจากอาการเคืองตาจนลืมไม่ขึ้นแล้วก็ไปทำงานต่อค่ะ หยุดไม่ได้ถอยไม่ได้ต้องเดินหน้าลุยต่อไป เพราะยังไม่รู้ว่าพรุ่งนี้หรือวันถัดไปจะต้องไปทำภารกิจใดอีก วันนี้มีโอกาสก็ต้องรีบทำให้เสร็จค่ะคุณรุ้ง ว่างั้นค่ะ ท่านผู้บริจาคมีส่วนช่วยเหลือค่ะ เมื่อรายการกรรมฉุกเฉินจะเปิดขึ้นอย่างจริงจังมีผู้ให้ความสนใจมากเพราะเป็นหนทางออกที่มืดบอด ที่คิดไม่ตกของผู้ที่เจ็บป่วยที่เกิดจากโรครุมเร้าที่หาสาเหตุได้บ้างไม่ได้บ้าง อย่างน้อยก็เป็นความหวังของหลาย ๆ คนที่เฝ้ารอคอยความช่วยเหลืออยู่ค่ะ ทุกท่านผู้บริจาคท่านได้มีส่วนร่วมในการช่วยเหลือผู้อื่นที่ไม่รู้ว่าจะหาหนทางใดให้กับชีวิต แต่เมื่อเขาเหล่านั้นมีทางออกมีทางแก้ไขสิ่งที่ติดขัดนั้นเบาทุเลาหาย ท่านเป็นผู้ช่วยปลดเปลื้องความทุกข์ให้พวกเขาโดยมี อ.เจน เป็นผู้ชี้ทางและแนะนำหนทางให้ จึงเท่ากับว่าเรามีส่วนร่วมมีเจตนาเดียวกันคือการเป็นผู้ให้ ให้กับผู้มีความทุกข์แล้วเราจะสุขใจ ที่ได้เป็นผู้ให้ผู้เสียสละนะค่ะ อ.เจน ว่าอย่างนั้นค่ะ สีทาได้...สีทนได้... ขณะที่จี๊ดกำลังเขียนเรื่องราวให้อ่านกันอยู่นี้ เวลาประมาณ 19.20 น. แต่ทว่า อ.เจน คุณรุ้ง น้องดิว และน้องเก่ง กำลังทำงานทาสีฝาผนังบ้านกันอยู่ค่ะ ซึ่งสภาพฝาผนังอย่าบอกใครเชียวค่ะ สภาพเก่าคร่ำคร่ายังกับบ้างร้าง ก็ไม่ปาน สีเทา ๆ มึน ๆ ถ่ายรูปภาพออกมาแล้วดูดีมากค่ะ แต่ความเป็นจริงแล้วมีแต่ร่องรอยของคราบสิ่งสกปรกต่าง ๆ เต็มไปทั่วบริเวณแหละค่ะ จี๊ดว่า งานนี้ คงต้องเป็นงานหนักต้องทาสีทุกชั้นแล้วล่ะ งานเข้างานใหญ่จัดหนัก เห็นคุณรุ้ง บอกว่าต้องไปหาซื้อสีสำหรับทาฝาผนังที่ห้างสรรพสินค้ารวมทั้งสิ่งอื่น ๆ อีก จี๊ดรู้มาว่า วันนี้ อ.เจน คุณรุ้ง และน้องดิว ไปกันแต่เช้าแล้ว ส่วนน้องเก่ง วันนี้ไปทำงานเลิกจากงานก็ ไปไปเรียนต่อกลับจากมหาวิทยาลัยก็รับบึ่งมอเตอร์ไซด์ไปช่วยงานที่บ้านอีกในตอนเย็นค่ำนี้ อนุโมทนาบุญอย่างจริงใจนะค่ะ อ.เจน กับคุณรุ้ง เล่าให้ฟังว่า อะไรที่ประหยัดได้พอจะทำได้ก็ต้องทำเพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายถ้าหาก ไปจ้างเขาก็คงต้องหมดไปอีกหลายบาทหลายสตางค์ ซึ่งจี๊ดก็เห็นด้วยค่ะ สู้ยอมเหนื่อยแต่ผลงานออกมาเห็นแล้วสุขใจยิ่งนักค่ะ ไม่เสียดายชีวิตเลยค่ะที่ได้ทำสิ่งนี้ นี่จี๊ดก็เสียดายนะค่ะที่ไม่ได้ไปช่วยกับเขาอีกคนเพราะว่ากว่าจะกลับจากทำงานก็มืดมากแล้ว และกว่าจะเดินทางไปก็คงช่วยอะไรไม่ได้มากและจะไปเป็นภาระของอาจารย์อีก แต่ก็ไม่ได้ว่างนะค่ะมานั่งเล่าเรื่องราวให้ทุกท่านรับฟังกันอยู่นี่ค่ะ เพื่อเล่าความคืบหน้าแบบกัดไม่ปล่อยกันเลยค่ะ ขำขำค่ะ... สืบเนื่องมาจากวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ได้ซื้ออาหารมากินกันยามวิกาลเมื่องานเสร็จที่เล่าไปแล้วนั้นอะค่ะ ซึ่ง อ.เจน ก็ให้นำเศษอาหารใส่ถุงให้เรียบร้อยและนำใส่ถุงขยะสีดำใบใหญ่ให้มิดชิด รวมทั้งถุงขยะอื่น ๆ อีกประมาณ 3-4 ถุง โดยกำชับว่า ผูกถุงให้เรียบร้อยยามเค้าบอกว่า ถ้าผูกเรียบร้อยแสดงว่า ขยะทิ้งทางเจ้าหน้าที่ของหมู่บ้านจะนำไปทิ้งให้เอง เพราะเสียค่าธรรมเนียมแล้วเขาจะมาอำนวยความสะดวกให้ แต่ปรากฏว่า วันก็แล้วสองวันก็แล้วจนเมื่อวานนี้วันจันทร์ก็ยังไม่มีใครมาเก็บขยะ สอบถามได้ความว่า เจ้าหน้าที่หมู่บ้านที่รับผิดชอบหยุดงาน อ้าวทำไง ขยะเริ่มส่งกลิ่นแล้วจะทิ้งไว้เสียที่ หน้าบ้านอีกวันก็คงไม่งาม เราะจะเหม็นมาก อ.เจน กับคุณรุ้ง จึงตัดสินใจขากลับบ้านคืน นั้นก็นำถุงยะทั้งหมดใส่รถแล้วจะได้เอาไปทิ้งที่อื่นเสียให้รู้แล้วรู้รอดไป อะไรจะสะอีก ตอนนั้น อ.เจน กับคุณรุ้ง ลืมคิดไปว่า ไอ้เจ้าขยะเหล่านั้นอยู่ในรถแล้วส่งกลิ่นอบอวน จะเอาไปไว้ไหนได้ รถติดไงค่ะ หาที่ทิ้งก็ไม่ได้ คุณรุ้ง เล่าให้ฟังว่า ต้องนั่งทนเหม็นกลิ่นขยะกันไปทั้งรถแทบแย่กันทีเดียวเชียวค่ะ จี๊ดก็นำมาเล่าให้ฟังเพื่อติดตามความคืบหน้าอย่างละเอียดและเจาะลึกว่า เขาทำอะไรที่ไหนอย่างไรดีมั้ยค่ะ แล้วจะนำเรื่องความคืบหน้ามาเล่าให้ฟังอีกค่ะ ท้ายนี้จี๊ดขออนุโมทนาบุญกับทุกภาคส่วนเลยค่ะที่ได้มาช่วยกันร่วมใจกันในอุดมการณ์เดียวกัน คือ ช่วยเหลือผู้คนที่เค้าลำบากกว่าเราค่ะ จี๊ดจ๊าด
เรื่องเล่า เพิ่มเติมบ้านกรรมฉุกเฉิน Update ณ วันที่ 22 ธค 58 ในวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ อ.เจน และคุณรุ้งได้ให้เตรียมพร้อมในการคลีนนิ่งบ้านกรรมฉุกเฉินค่ะ ต้องช่วยกันทำความสะอาดบ้านกันเพราะว่าบ้านหาได้แล้วคนเจ็บป่วยก็รอกันอยู่เป็นแถว เมื่อได้บ้านแล้วก็ไม่รีรอกันค่ะ โดยจะทำการเปิดบ้านภายในเวลาอันใกล้นี้แล้วทำไงดีล่ะต้องรีบเร่งกันแล้ว และ ใน เย็นวันศุกร์ คุณรุ้ง ก็เกณฑ์ทีมงานที่ว่างไปหาซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าช่วยกันซื้อหาสิ่งของที่ยังขาดอีกหลายสิ่งหลายอย่างสิ่ง ของบางชิ้นยังไม่มีผู้ประสงค์แจ้งบริจาค แต่คุณรุ้ง ก็ได้สำรองออกค่าใช้จ่ายไปก่อนโดยให้เหตุผลว่า ถ้ารอช้าไม่ได้จะไม่ทันเวลาค่ะ อ.เจนเองก็พูดเหมือนกันว่า เราต้องเดินหน้าก่อนหากต้องรอสิ่งของบริจาค ให้ครบถ้วนก็คงจะช้าไปค่ะดังนั้น ต้องลุยซื้อของกันเพื่อวันพรุ่งนี้วันเสาร์ เพราะเราจะไปจัดหนักกันค่ะ ด้วยการขัด ล้าง ถูทำความสะอาดบ้านทั้งหลัง งานใหญ่และต้องจัดเตรียมอุปกรณ์สิ่งของหลายอย่างนำติดไปด้วยค่ะ หาซื้อสิ่งของกัน ก่อนจะออกจากบ้านเกิดมีปัญหากันอีก จะอะไรสะอีกเล่าค่ะทีมงานไม่สมประกอบสักคนเจ็บป่วยค่ะ เริ่มจากน้องดาเจ็บป่วยเป็นไข้งูสวัด จึงต้องอยู่พักรักษาตัวที่บ้าน แต่ไม่ใช่บ้านตัวเองนะค่ะแต่เป็นบ้านอ.เจน เพื่อจะได้ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ระหว่างพักรักษาตัว ซึ่งในระหว่างนั้นก็ไม่ได้ว่างเว้นบุญกันเลยเพราะ อ.เจน กับคุณรุ้ง นำองค์พระพิฆเนศที่มีอยู่หลายองค์ตกแต่งประดับประดาเพชรพลอยให้สวยงามทีมงานคนที่ว่าง จากงานของตัวก็มาช่วยๆกัน และก็เสร็จไปบ้างแล้วค่ะ น้องดาพอรู้ตัวว่าจะต้องออกไปข้างนอกก็รีบบรรจง ทายาสมุนไทยโบราณสีเขียวสีหมองคล้ำน้องเค้าก็ทายาแบบไม่ห่วงสวยเลยก็ทายาที่แผลสะแหวะมาก สียาที่ทาแลดูน่ากลัวอยู่เหมือนกันเหมือนสางเขียวค่ะ คนต่อมาน้องเปิ้ลไม่แพ้เค้าเลยค่ะ เพราะใบหน้าบวมแดงเพราะเม็ดสิวน้อยใหญ่ และที่สำคัญมากมีเม็ดใหญ่ ที่ฉกาจมากอยู่เม็ดหนึ่งเริ่มกลัดหนองแล้วทำให้คุณรุ้ง ทนไม่ไหวจริง ๆจึงเห็นสมควรต้องลงมือจัดการเสียเอง ด้วยการนำเครื่องมือแพทย์ที่ซื้อไว้ประจำบ้านมีพร้อมสรรพค่ะมีเข็มฉีดยา น้ำยาฆ่าเชื่อ สำลี ยาสมานแผล และตบท้ายด้วยครีมรักษาสิววิธีการเริ่มจากใช้ปลายเข็มฉีดยา แล้วนึกภาพเอาเองเถอะค่ะผู้ช่วยก็มีน้องเก่ง มือถือไฟส่องใบหน้าส่งสัญญาณชี้จุด น้องดาเป็นโรคงูสวัดที่ขาสองข้าง แต่มือยังว่างจึงมีหน้าที่ คอยซับเลือดที่คุณรุ้งจัดการเอาไว้สะเต็มใบหน้าเชียวค่ะ ส่วนจี๊ดเองไม่รอดค่ะปวดหัวคอปวด และปวดเข่าเป็นอาการของเส้นต้องคลายเส้นก็โดนจัดหนักเจ็บปวด ทรมานทุกคนกว่าจะทำการรักษากันเองเสร็จก็ปาเข้าไปมืดมากแล้ว การซื้อข้าวของมหึมาขนาดนั้น มีทั้ง พัดลม เครื่องมือทำความสะอาด น้ำยาต่างๆ และอะไรต่อมิอะไรแต่ก็สามารถยัดเยียดเข้าไปใน รถจนสำเร็จข้าวของขึ้นไปจนครบเต็มพิกันแต่คนล่ะอีก4 ต้องสละรถ จี๊ด, ดา, เก่ง, เปิ้ลตอนนั้นก็ดึกมากแล้ว ต้องวิ่งกันออกไปเรียกรถแท็กซี่เพื่อไปให้ทันรถอาจารย์จะได้ช่วยขนของเข้าบ้านอีกเหนื่อยแต่สนุกนะได้บรรยากาศไปอีกแบบ
ฟาดเคราะห์ ข้าวของตั้งมากมายเหลือขนาดที่ซื้อมาเมื่อคืนนี้มาวันนี้วันเสาร์ทำความสะอาดบ้านกรรมฉุกเฉิน เมื่อไปถึงต่างก็ช่วยกันขนข้าวของลงจากรถ น้องดาก็โดนน้องเก่ง ซุ่มซ่ามทำฆ้อนหล่นใส่เจ็บไปก่อนคนแรก จี๊ดลงจากรถช่วยขนของอย่างแรกก็จบเลยก็หยิบไม้ม็อบมาหอบใหญ่เลยค่ะ6 อัน เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้านอยู่ดีดี้ ปลายด้ามไม้ม็อบก็กระดกขึ้นมาฟาดเอาที่ริมฝีปากเสียอย่างนั้นครั้งแรกก็ไม่รู้สึกตัวว่าเจ็บสักเท่าไหร่สักพักเลือด ไหลออกจากปากทุกคนหันมาเห็นเข้าก็ร้องขึ้นมาว่าพี่จี๊ดปากแตก อ้าวปากแตกเลยเหรอนี่ อ.เจน รีบวิ่งไปเอาน้ำมาให้ล้างเลือดที่ปากและพูดขึ้นว่าฟาดเคราะห์ไปค่ะพี่ จี๊ดรีบรับคำว่าค่ะ ถือว่าฟาดเคราะห์ คนโบราณเขาถือว่าถ้ามีเลือดตกยางออกจะเป็นเคราะห์กรรมแต่ถ้าได้มีเคราะห์เบาเกิดขึ้นก่อนหน้านี้แล้ว ต่อไปเคราะห์หนักจะเป็นเบาหรือไม่เกิดขึ้นอีกเลยเขาเรียกว่า ฟาดเคราะห์ ซึ่งน้องดา พูดติดตลกว่าฟาดเคราะห์จากงูสวัดแล้วยังจะมาโดนฆ้อนอีก พวกเราทำงานขัดถูเช็ดล้างกันทั้งวันข้าวปลากินมื้อเดียวมาใหม่ๆ ยังไม่เห็นมีอะไรขายเลย ประกอบกับทุกคนมีงานล้นมือในแต่ละส่วนที่ได้รับผิดชอบอ.เจน และน้องดา เช็ดถูกระจกประตูและหน้าต่างทุกชั้น น้องแอร์ รับเหมาห้องน้ำ3 ห้อง คุณรุ้ง คุณมิตร และน้องเก่งนั่นไปจัดการกับประตู ลูกบิดประตู มีหลายจุดที่ต้องเปลี่ยนแก้ไข จี๊ด และน้องเปิ้ล กวาดถูบ้าน แซะตามร่องที่มีฝุ่นและกรวดทราย คุณมิตร ประกอบพัดลม ทุกหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมารวมตัวกันอีกครั้งในสภาพที่ทรุดโทรมมากที่หัวมีแต่ฝุ่นและ คันตามตัวและพูดพร้อมๆ กันว่า วันนี้เอาแค่นี้น่ะพรุ่งนี้ค่อยมาสรุปกันอีกทีเพราะว่าไม่มีเรี่ยวแรงแล้วค่ะ มืดและหิวมากยังไม่มีอาหารตกถึงท้องเลยทำงานกันจนลืมกิน ลืมหิวเพิ่งมานึกได้ก็ตอนที่งานเสร็จกันแล้ว พรุ่งนี้นะไปกันเถอะ รีบเก็บของกันแล้วไปล่ะ เกือบสามทุ่มกินอาหารมื้อเย็นกันตอนนั้นหิวจริงๆ ค่ะ ยังกะผีปอบเข้าร่างหิวมากค่ะ แต่ทุกคนก็มานั่งภาคภูมิใจว่าจากบ้านที่รกร้างเหมือนมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งอ.เจน และคุณรุ้ง ก็วางแผนการใหญ่ของวันรุ่งขึ้นและมอบหมายงาน วันรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์ แบ่งคนออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งไปดูความเรียบร้อยเพื่อสาน ต่องานที่ได้ทำไปแล้วตั้งแต่เมื่อวาน ประกอบกับต้องขนของอีกหลายอย่างไปสมทบเพิ่มเติมก็มีน้องเบิร์ด น้อง ดา และคุณมิตร อีกส่วนหนึ่ง อ.เจน คุณรุ้ง จี๊ด เก่ง ดิว และเปิ้ล เดินทางไปห้างสรรพสินค้า ต่างแยกย้ายกันไปหาซื้อของที่ยังขาดอีกมากมาย อาทิเช่นสีทาบ้าน แปรงที ผ้าม่าน จำนวนหลายหน้าต่างเชียวค่ะ วัสดุอุปกรณ์อื่น ๆ อีก เช่น กลอนประตู ลูกบิดประตูเปลี่ยนใหม่ทั้งหมดเพราะวัสดุไม่แข็งแรงบางอันก็หลุดออกมาแล้วใช้งานไม่ได้เลย และอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้า ไม่ว่าจะเป็นปลั๊กไฟสวิทช์ไฟ หลอดไฟฟ้า ตามจำนวนที่กำหนดไว้ ซึ่งได้นัดหมายให้ช่างไฟฟ้ามาพบกันที่บ้านกรรมฉุกเฉิน ก่อนออกจากบ้าน อ.เจน และคุณรุ้ง แจ้งว่าให้ทุกคนรีบกินข้าวเช้า (5 โมงเช้า) ให้ไว ให้ด่วนหน่อยค่ะ เพราะเราต้องไปหาซื้อของที่ขาดอีกมากและนัดช่างไฟฟ้าเอาไว้ด้วย ทุกคนก็เร่งรีบกันอยู่แล้ว แต่เมื่อ
ไปถึงห้างฯระหว่างเร่งหาซื้อของกันอยู่นั้น คุณรุ้งบอกไม่ต้องรีบมากแล้วแต่ก็อย่าช้ามากเพราะ ข้าวของมีอีกเยอะที่ต้องช่วยกันอ้าวทำไมไม่ต้องรีบล่ะค่ะ นั่นเป็นเพราะว่าก่อนเวลานัดหมายสักพักหนึ่ง ช่างไฟฟ้าก็ได้ Lineรูปภาพอุบัติเหติรถชนกันของช่างไฟฟ้าเขานี่แหละ โดยแจ้งว่า มาไม่ได้นะครับวันนี้มีอุบัติเหตุรถชนกันดูสภาพรถผมสิครับ เออ เห็นแล้ว เข้าใจแล้ว รีบกันสะเหนื่อยก็ไม่เป็นไรงานยังมีอีกเยอะ หลังจากนั้นตั้งแต่บ่ายโมงตรงจนถึงบ่าย4 โมงเย็นแม้แต่น้ำสักหยดอย่าว่าแต่ข้าวเลยค่ะ ทุกคนแบ่งหน้าที่ออกไปซื้อของแบบแข่งขันแรลลี่กันทีเดียวแล้วนำรถเข็ญของแต่ละ คนมารวมกันที่จุดจ่ายเงินและก็วิ่งไปช่วยเพื่อนคนที่ยังไม่เสร็จ เพียงเท่านี้ก็ปาเข้าไป 4 ชั่วโมงดีนะว่าช่างไฟฟ้าเขามาไม่ได้ไม่งั้นลำบากแน่ครานี้ค่ะ ในระยะเวลาร่วม 4 ชั่วโมงนั้น ไม่มีน้ำสักหยดตกถึงท้อง คอแห้งเป็นผงน้ำลายเหนียวคอแห้งมากแต่ไม่มีใครบ่นเพียงแต่รู้สึกกันเงียบ ๆ สักพักหนึ่งทุกคนมารวมตัวกันที่จุดจ่ายเงิน พลันสายตาของ อ.เจนได้เหลือบไปเห็นน้ำดื่มพวกชา กาแฟ ตอนนั้นจี๊ด สงสาร อ.เจน เป็นที่สุดกับคำพูดของอ.เจน ว่า พี่หนูหิวน้ำมากพี่พอจะมีเงิน ติดตัวมาบ้างมั้ยค่ะ ค่ะมีค่ะ ทำไม อ.เจน จึงไม่มีเงินติดตัวรู้มั้ยค่ะก็รีบวิ่งกันออกมาจนลืมกระเป๋า พอจะวิ่งกลับเข้าไปในบ้านอีกก็ล็อกแล้ว คุณรุ้ง ก็ไม่ยอมบอกว่า ไม่ต้องแล้วต้องรีบเดี๋ยวไป ไม่ทันเวลานัดกับช่างไฟต้องรีบเข้าใจมั้ย เจน อ.เจนก็เสียงอ่อยๆว่า ค่ะพี่รุ้ง แต่ในนั้นมีใบขับขี่ หนูกลัวเจอตำรวจ คุณรุ้งบอกว่า เราจะไปทำบุญใหญ่ไม่ต้องกลัวตำรวจ อ.เจน ก็พูดขึ้นว่าจริง ด้วยถ้าช่างไฟไปไม่เจอคนอยู่บ้านนั้นกลับไปแย่เลยเพราะช่างไฟที่นัดหมายมานั้นหาทางเว็บไซด์ ไม่มีใครรับจ้างทำไฟฟ้าช่วงนี้เขาไม่รับงานเพราะงานล้นมือในช่วงเทศกาลปีใหม่ค่ะ แล้วไหนยังจะต้องไปซื้อข้าวของให้ช่างไฟเขาอีกไปกันเล้ย เมื่อไปถึงบ้านก็แยกย้ายกันทำหน้าที่กันอ.เจน จี๊ด น้องดา และน้องดิว ทาสีขอบบัวของบ้านทั้ง 3 ชั้น โชคดีที่ไม่แพ้กลิ่นสี อ.เจน บอกว่าหน้ามืดฟุบไปพักหนึ่งไม่กล้าบอกใครสงสัยแพ้กลิ่นสี น้องเบิร์ดช่วยเบ็ดเตล็ดแบบงานผู้หญิงเสร็จแล้วก็ประกอบ จนกระทั่งเวลาประมาณ 3 ทุ่ม ทุกคนลืมกินข้าวกันไปเลยค่ะเพราะมัวห่วงใยอยู่กับงานที่ได้รับมอบหมาย
ไม่เสร็จไม่เสร็จไม่เลิกอยู่ ๆ อ.เจน ก็พูดขึ้นว่า พี่หนูจะเป็นลมไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร จี๊ดก็ตอบกลับว่าอ๋อ
จี๊ดรู้ค่ะเพราะจี๊ดกำลังจะเป็นลมอยู่เหมือนกัน ทุกคนลืมกินข้าวกันค่ะอาจารย์
เพราะว่าเราไปเดินซื้อของกันโดยไม่ได้นั่งมีเพียงน้ำคนละแก้วให้สารน้ำตาลในท้องเท่านั้น
แล้วมาถึงบ้านก็ลุยกันจนลืมไปว่ายังไม่ได้กินข้าวกลางวันเพราะตอนนี้ปาเข้าไป3 ทุ่มแล้ว
ทุกคนก็ร้องพร้อมกันว่า เออ จริงด้วย อ.เจน ก็อุทานออกมาว่า ตายแล้วพี่ มิน่าเล่าค่ะเหมือนจะเป็นลม
นึกว่าแพ้กลิ่นสีทาบ้าน และแล้ว อ.เจน ก็วิ่งออกไปพร้อมกับน้องดาที่ได้ติดตามไปเป็นเพื่อน
เนื่องจากมืดค่ำยามวิกาลอย่างนี้เราเป็นคนแปลกถิ่นด้วยอันตรายซึ่ง อ.เจน เองก็ยังไม่รู้เลยว่า
ที่ออกไปนั้นร้านอาหารอยู่หนใดทำไมคนอื่นไม่ไปแทนอ.เจน ล่ะ ขอบอกไม่มีใครขับรถได้นอกจาก
คุณมิตร คนเดียวที่ขับรถได้ค่ะ แต่ในขณะนั้นคุณมิตรได้ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์เสียแล้วเพราะ
ต้องชาร์ตไฟแบตเตอร์รี่หมด พึ่งใครไม่ได้เสียแล้ว อ.เจน รู้ตัวเองดีว่าตนเองแหละเป็นที่พึ่งแห่งตน
ซึ่ง อ.เจน เป็นคนมีเมตตากับทุกคนอยู่
แล้วใส่ใจทุกคนค่ะพวกเราจะรอคอยอาหารและส่งกำลังใจไปให้นะค่ะอาจารย์ พวกเราคุยกันตั้งแต่ต้นแล้วว่าวันนี้คงกลับบ้านเร็วกว่าเมื่อวาน แต่วันนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเมื่อวาน และยิ่งกว่าเพราะออกจากบ้านประมาณ5 ทุ่มค่ะ เจอตำรวจจริงๆ ด้วย ระหว่างที่ อ.เจน ขับรถไปถึงทาง 3 แยกก็เจอด่านตำรวจเต็มไปหมดทั้งถนนก็มีรถ อ.เจน เพียงคันเดียว แต่ด้วยความที่ อ.เจน ไม่เคยทำผิดมาก่อนและรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีใบขับขี่ติดตัวมา ไม่มีกระเป๋าไงค่ะอ.เจน ก็จอดรถอยู่ตรงตำรวจอยู่อย่างนั้น พูดแต่ว่าตำรวจพี่รุ้ง คุณรุ้งจึงพูดว่าแล้วจะมาจอดที่หน้าตำรวจทำไมไปเลย อ.เจน หันมาถามว่าไปเลยเหรอคุณรุ้งบอกว่าก็ไปสิ เชื่อมั้ยค่ะจอดอยู่นานน่ะ จนจี๊ดแทบกลั่นหายใจว่าตำรวจจะต้องเดินมาหาว่า และตั้งคำถามว่า จอดอยู่ทำไม ทำไมไม่ไปล่ะหรือไม่ก็ขอตรวจใบขับขี่สะเลย เป็นไปได้หลายประการค่ะตอนนั้น แต่เชื่อหรือไม่ค่ะว่าตำรวจกว่า 10 นายยืนอยู่ระเกะระกะหลายมุหลายจุดรวมทั้งที่ด้านหน้ารถของ อ.เจน ด้วยโอ้ย..เสียวไส้ หลังจากนั้นทุกคนในรถจึงมาวิพากวิจารย์กันว่าเออ ทำไมตำรวจมองไม่เห็นรถเราหรือไง จอดตั้งนาน เขาก็ยืนคุยกันไม่สนใจรถของ อ.เจนทั้ง ๆ ที่จอดอยู่เพียงคันเดียวแล้วจอดเหมือนมีพิรุธมากค่ะ ข้อคิดสะกิดใจ หรือบ้านนี้เป็นบ้านกรรมฉุกเฉินเสียกระมังช่างสมคำร่ำลือเสียจริงจากที่จี๊ดเล่า เรื่องเพิ่มเติมมานี้ไม่ใช่อะไรนะค่ะ เพื่อแจ้งความคืบหน้าว่า อ.เจนได้ทำอะไรบ้างเกี่ยวกับบ้านกรรมฉุกเฉินไปถึงไหนแล้ว และจะเริ่มเปิดอย่างจริงจังหรือยัง จี๊ดก็ได้นำเรื่องเล่ามาให้เห็นว่ากว่าจะทำอะไรสักอย่าง ไม่ได้ง่ายเลยและทุกคนก็ไม่ได้สมประกอบไปเสียทุกคน มีกรรมก็ต้องชดใช้ค่ะอ.เจน และคุณรุ้งก็ไม่ได้หลับได้นอนกับเขาเหมือนกันเราเป็นแค่ผู้ช่วยเป็น กำลังแรงเห็นอาจารย์สู้เราก็สู้ไปด้วยกันเพื่องานบุญในภายภาคหน้าที่จะได้ช่วยเหลือคนที่เขาทุกข์ และลำบากมากกว่าเราเสียอีกค่ะจี๊ดไม่หวังอะไรมากเพียงต้องการให้บุญของผู้บริจาค และผู้ให้การสนับสนุนนี้ได้สำเร็จทุกประการค่ะซึ่งจี๊ดเชื่อได้ว่า คงไม่มีใครที่ไหนที่เขาทำ กิจกรรมบุญดีดีอย่างนี้แน่นอน โดยไม่ได้มุ่งหวังผลกำไรทางธุรกิจหวังเพียงเพื่อช่วยคนที่เขาทุกข์ และเพื่อชักชวนผู้คนให้มาร่วมสร้างบุญกุศลด้วยกันเท่านั้นค่ะ สุดท้ายจี๊ดขอขอบคุณทุกกำลังใจ ที่มีให้ อ.เจน คุณรุ้ง และทีมงานเพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ อ.เจน และคุณรุ้งมีความตั้งใจจริงที่จะทำอะไรก็ต้องทำให้ได้ในเรื่องของบุญกุศล และจี๊ดเชื่อเสมอว่าคนทำความดีก็ต้องได้ดี และบุญเท่านั้นที่เราเอาไปได้ค่ะ
จี๊ดจ๊าด...
บ้านกรรมฉุกเฉิน “รายการกรรมฉุกเฉิน” จะเปิดแล้ว ค่ะ
รายการกรรมฉุกเฉินจะกำเนิดขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่ได้ห่างหายไปนานซึ่งมีผู้สนใจจำนวนมาก ได้เรียกร้องมาทางอีเมล์ขอให้รายการดีๆที่ อ.เจน เผยแพร่เรื่องกรรมดีกรรมชั่วที่จะส่งผลให้ ต้องเจ็บป่วยทุกข์ทรมานมีหลายรายต่างก็พิกลพิการครอบครัวทุกข์โศกกันไป พวกเขาไปทำกรรมอะไรมา และพอมีหนทางแก้ไขได้มากน้อยเพียงใดซึ่งมีผู้ให้ ความสนใจเป็นจำนวนมาก ขอบอกว่ามากจริง ๆ จนไปถึงต่างประเทศ โดยมีคำถามว่า “รายการกรรมฉุกเฉินเป็นรายการที่ดีทำไมไม่ทำต่อไป” อ.เจน ก็คิดจะทำต่อไปอยู่แล้วค่ะ เนื่องจากมีปัญหาหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นสถานที่บ้านที่จะใช้ถ่ายรายการ ไม่มีค่ะ ที่ผ่านมาอ.เจน ได้ใช้บ้านตนเองซึ่งคับแคบมาก รวมทั้งใช้กล้องถ่ายทำก็ใช้กล้องเก่า ๆที่มีอยู่ตัวเดียวตัวเล็ก ๆ ถ้าจะทำการใหญ่ให้เป็นรูปธรรมเป็นเรื่องเป็นราวละก็ต้องจัดใหญ่จัดหนักให้เป็นมาตรฐาน กันไปเลยค่ะที่นี้เงินล่ะ อ.เจน ไม่มีรายได้แบบนักธุรกิจหรือมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ แม้กระทั่งการตรวจกรรมที่บ้านก็เป็นการตรวจกรรมฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย เงินที่ อ.เจนพอมีบ้างก็จากการไปออกรายการเป็นแขกรับเชิญ และรายการคนอวดผีพออยู่ ได้อย่างพอเพียง จี๊ดก็สงสาร อ.เจน เหมือนกันถ้าเจ็บป่วยมาจะทำยังไงมีชีวิตอยู่ไปวันๆ บางท่านอาจจะคิดก็ทัวร์ที่จัดประจำทุกเดือนคงมีรายได้โขอยู่ท่านมาทำบุญกันตั้งมากมาย ขนาดนั้นเรื่องนี้มีคำตอบหากท่านที่ได้มางานทัวร์บุญเสบียงสวรรค์ของ อ.เจนด้วยตนเอง ก็จะรู้เองว่า อ.เจน ไม่มีกำรี้กำไรอะไรจากการนำทัวร์บุญเพราะอาจารย์ใส่ใจใน รายละเอียดของทุกส่วน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินจนเรื่องความสะดวกสบาย ในการเดินทางเรื่องการใช้รถทัวร์ที่มาตรฐานก็ต้องแพงไปตามมาตรฐานนั่นแหละค่ะ เพราะ อ.เจนพูดเสมอว่า เราไม่ได้ทำทัวร์บุญเพื่อหวังผลกำไรแต่เราทำทัวร์บุญเพื่อให้ ท่านที่มาทำบุญกับเราได้บุญกุศลสะสมเสบียงบุญไปอย่างเต็มกำลังและที่สำคัญที่สุดที่ อ.เจนคิดจัดทัวร์บุญขึ้นมาเพราะเห็นว่าท่านที่ไปทำบุญไปผิดทิศทางไปหลงทางและ ทำบุญไม่ถูกต้องตามคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ค่ะ สรุปเงินไม่มี แต่มีใจจะช่วยเหลือ ด้วยความตั้งใจอย่างสูงสุดของ อ.เจน จึงตัดสินใจจะ ลองดูอีกสักครั้งค่ะลองดูว่าจะมีใครที่พอมีกำลังมาช่วยกันจึงประกาศอย่างเป็นทางการว่า จะทำรายการกรรมฉุกเฉินอย่างเต็มรูปแบบ อ.เจนกับคุณรุ้ง ตกลงกันว่า ต้องหาบ้านเช่า ทำเป็นสตูดิโอสำหรับถ่ายทำรายการและ เพื่อจะได้อำนวยความสะดวกให้แก่ ผู้ที่มาขอตรวจกรรมรายการกรรมฉุกเฉิน ซึ่งจำเป็นต้องใช้สถานที่ที่สามารถรองรับท่านและต้องใช้พื้นที่ถ่ายทำ แต่เงินล่ะมีมั้ย ค่ะ ไม่มีค่ะ ผลจากการนำเสนอรายการกรรมฉุกเฉิน ก็ได้มีท่านผู้ใจบุญบริจาคค่าใช้จ่ายเป็น ค่าเช่าบ้านมาให้บ้างแล้วแต่เราต้องสะสมไว้เป็นกองทุนค่ะซึ่งตอนนี้เริ่มจะมีทุน เพียงการเริ่มต้นเท่านั้น คราวนี้ อ.เจนก็มีกำลังใจขึ้นมาแล้วว่า เราจะมีบ้านกรรมฉุกเฉิน เกิดขึ้นจริง ๆ แล้วตั้งแต่นั้นมา อ.เจน กับคุณรุ้ง ก็ไม่รอช้านะค่ะไปตามหาบ้านที่เหมาะสมและไม่แพงมาก การตามหาบ้านที่พร้อมใช้งานบุญนี้ไม่ใช่ง่าย ๆ เลยค่ะ จี๊ดสงสารและเห็นใจในความ เหน็ดเหนื่อยและอดทนของ อ.เจน กับคุณรุ้ง เป็นอย่างมากค่ะทุกครั้งที่ว่างเว้นจาก หน้าที่การงานก็ต้องไปตระเวนหาบ้านเช่าเข้าซอยโน้นออกซอยนี้ทั้งวันค่ะกว่าจะ ถึงบ้านก็มืดฝนก็ตก รถก็ติด บางครั้งก็พากันนอนไม่หลับเพราะต้องครุ่นคิดว่าจะไป ดูบ้านที่ใดบ้างพรุ่งนี้ว่างมั้ยพี่รุ้ง ไปหาดูบ้านกัน คุณรุ้ง เป็นผู้จัดการส่วนตัวนี่ค่ะก็จะบอก ไม่ได้ พรุ่งนี้ต้องไปนั่นต้องไปนี่ อาทิตย์นี้ไม่ได้แต่ถ้าเขาของดเลื่อนนัด อ.เจน กับคุณรุ้ง ก็ไม่รอช้าไปหาบ้านเป็นอยู่อย่างนี้ค่ะจี๊ดจะได้ยินอย่างนี้มาโดยตลอด คือต้องมีเงื่อนไขด้วยค่ะสถานที่ต้องเหมาะสมและห่างไกลจากบ้านมากก็ไม่ได้เพราะปัจจุบันนี้ อ.เจน กับคุณรุ้งก็แทบจะไม่ได้พักผ่อนอยู่แล้วค่ะ สาเหตุที่ทำให้อาจารย์ทั้งสองต้องครุ่นคิดมากสักหน่อยก็ตรงที่ว่าจนป่านนี้แล้วบ้านที่จะใช้ ถ่ายทำรายการกรรมฉุกเฉินยังหาไม่ได้ ลูกค้า อ้อไม่ใช่สินะ ผู้ที่รอคอยความช่วยเหลือจาก อ.เจนได้ส่งข้อมูลขอความช่วยเหลือมาเป็นจำนวนมาก บ้านก็ยังหาไม่ได้ทำให้อาจารย์ก็รู้สึก ไม่สบายใจมากและไหนจะยังต้องไปดูแลการก่อสร้างที่สำนักปฏิบัติธรรมวิปัสสนาญาณ ที่จังหวัดเพชรบูรณ์อีกใกล้เสียที่ไหนไปแต่ละครั้งต้องค้างคืนถ้าพอมีกำลังหน่อยก็ไป เช้าเย็นกลับไม่ค้างคืน แต่ขอบอกว่ากลับดึกดื่นค่อนคืนเชียวค่ะจี๊ดก็ช่วยอะไรอาจารย์ทั้งสอง ไม่ได้มาก ช่วยแค่ให้กำลังใจเล็กๆน้อยๆ ครั้งแรก อ.เจน ได้แจ้งว่า จะหาเช่าบ้านในอัตราเดือนละ 7,000.- บาทแต่จากการสำรวจ บ้านเช่าต่าง ๆ ส่วนมากมักพบว่า บ้านเหล่านั้นคับแคบและไม่สะดวกในการถ่ายทำ. รายการค่ะ และล่าสุดได้บ้านแล้วค่ะในอัตราเดือนละ 9,000.- บาทเนื่องจากบ้านที่หามาได้ นี้เป็นบ้านสูง 3 ชั้น พื้นที่กว้างขวางเหมาะสมและพร้อมใช้งานค่ะการที่ต้องใช้บ้านที่มีพื้นที่ใช้สอยมาก เพราะว่าจะต้องใช้รับรองผู้ที่จะมารับการตรวจกรรมรวมทั้งญาติพี่น้องติดตามซึ่งการนัดหมาย ถ่ายทำต้องมากกว่า 1 รายแน่นอนค่ะ เพื่อไม่ให้เสียเวลาการทำงานค่ะ บ้านที่จะเช่าหลังนี้ต้องตกแต่งปรับเปลี่ยนใหม่แทบทั้งหลังเหมือนกับบ้านร้างที่ถูกทอดทิ้ง มาเป็นเวลานาน เปลี่ยนฝ้า ก๊อกน้ำประปา วัสดุอุปกรณ์ห้องน้ำแม้แต่ลูกบิดประตูยังต้องเปลี่ยนเลยค่ะ แต่ที่นี่ดีกว่าที่อื่นมากแล้วค่ะ เพราะทุกที่มีทั้งเฟอร์นิเจอร์ มีแอร์ ติดสายยูเพิ่มทุกประตู แต่อยู่ห่างไกลไม่สะดวกต่อผู้ที่จะเดินทางทาตรวจกรรมก็ไม่เลือกค่ะ ในขณะนี้อยู่ระหว่างขอรับบริจาคจากท่านผู้มีจิตศรัทธาทั้งหลายให้การสนับสนุนให้รายการ ด้วยการขอรับบริจาคสิ่งของวัสดุอุปการณ์ต่างๆ ตามที่ อ.เจน ได้ประกาศแจ้งไปแล้วนั้นค่ะ บ้านติดวิญญาณ(เช่าบ้านแถมผี 1 ตน) ดีใจแทนอาจารย์ด้วยค่ะได้บ้านเสียทีแหมตั้งแต่วันแรกที่ได้บ้านเช่า ไม่รู้ว่า อ.เจน จะดีใจหรือเปล่า เพราะเช่าบ้าน 1หลัง มีโปรโมชั่นแถมฟรี ผี 1 ตน เป็นผีผู้ชายคนขี้เมาค่ะระดับ อ.เจน ญาณทิพย์ ไม่ต้องห่วงฤกษ์งามยามดีก็ช่วงพระอาทิตย์ตกดินค่ะ ที่จะบอกให้ฟังก็คือหาบ้านเช่าได้ตอนตะวันตกดินมืดค่ำถึงจะได้นี่เป็นฤกษ์แห่งพระจันทร์ อ.เจนเคยว่าอย่างนั้น เรื่องมีอยู่ว่า อ.เจน กับคุณรุ้ง เดินขึ้นไปชั้นบนของบ้านเพื่อสำรวจ ทุกส่วนของบ้านแต่ลูกศิษย์ติดตามเดินตามหลังอาจารย์ไปไม่ทันเพราะความที่มี น้ำหนักมากไปสักหน่อยค่อนข้างอวบอ้วนทำให้เหนื่อยมากกว่าใครซึ่งกว่าจะขึ้นไป ถึงชั้นบนก็ไม่ทันอาจารย์เสียแล้ว จึงยืนรออยู่ที่ชั้นล่างแต่ปรากฏว่า ได้กลิ่นเหล้าขาวเหม็นคละคลุ้งไปทั่วห้องจนมากระทบเข้ากับจมูกเหม็นรุ่นแรงมากก็ใจไม่ดีเสียแล้ว จะใจดีได้อย่างไรเล่าค่ะก็เพราะแกยืนอยู่คนเดียวในบรรยากาศที่โพล้เพล้อย่างนั้น และรอบบริเวณบ้านก็ไม่มีใคร ที่ข้างบ้านที่ติดกันก็เป็นสำนักงานบ้านตัวอย่างไม่มีคน อยู่แล้วและบ้านที่อยู่ติดกันก็ร้างแล้วกลิ่นเหล้ามาได้อย่างไรเล่ากลัวล่ะสิ ลนลาน เลยทีนี้ วิ่งหาอาจารย์ ๆ อาจารย์ค่ะได้กลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งเลยค่ะ อาจารย์ก็เร่งรีบเดินออกมากลีวจะเสียแผนการเพราะปกปิดตัวตนว่าตนเองเป็นอ.เจน ญาณทิพย์ กลัวเขาขึ้นราคาบ้าน แต่ลูกศิษย์เรียกอาจารย์ ๆ อย่างนั้นเขาจะสงสัยแต่คนให้เช่าบ้านไม่รู้จัก จริงๆ เป็นอาจารย์สอนที่ไหนค่ะ อ.เจนยิ้มไม่ตอบแต่เมื่อตกลงกันแล้วว่าจะเช่าบ้านร่ำลากันรีบขึ้นรถกันค่ะ เมื่อขึ้นรถไปได้อ.เจน จึงเฉลยว่า อ้อ พี่ไม่ต้องตกใจ เขาไม่มีแรงเลยค่ะเขาเป็นผีขี้เมา ไม่มีแรงจะเดินเขาคลานหนีหนูลนลานเลยค่ะ คุณรุ้ง จึงบอกว่าอ้าวทำไมไม่บอกแล้วทำไม ไม่เคลียเสียให้เรียบร้อยล่ะออกมาเนี้ย อ.เจน พูดสั้น ๆว่าวันหลังนะพี่รุ้งหนูเหนื่อยมากเลยค่ะ นั่นแหละ คุณรุ้งโทรมาเล่าให้ฟังเลยค่ะว่า แหมเสียดายพี่จี๊ดไม่ได้มาด้วย พี่จี๊ดอยากเจอไม่ใช่ เหรอคนไม่อยากเจอกลับเจอ เฮ้อ หลังจากวันนั้นอ.เจน กับคุณรุ้ง ชักชวนจี๊ดไปดูผีกันอีก ปรากฏว่า อ.เจน บอกว่าเขาตามช่างซ่อมบ้านไปแล้วเป็นผีจรจัดค่ะ กรรมของผู้คนนั้นทุกข์ยิ่งนัก การที่ท่านได้มีส่วนร่วมบริจาคให้เกิดรายการกรรมฉุกเฉินที่เป็นบุญสาธารณะประโยชน์ ต่อทุกท่านนั้นย่อมถือว่าท่านเป็นผู้ที่ไม่ประมาทต่อชีวิตของท่านเพราะเราก็ไม่อาจจะรู้ ได้ว่าสักวันหนึ่งเราอาจจะได้เข้ามาในบ้านกรรมฉุกเฉินเพื่อเป็นบุคคลที่ฉุกเฉินเหมือนกัน หรือไม่เพราะกรรมนั้นฉุกเฉินติดจรวด ดังนั้น อย่าประมาทในชีวิตกันเลยนะค่ะ บ้านกรรมฉุกเฉินจะเป็นที่พักพิงของท่านที่มีความทุกข์ทั้งร่างกายและจิตใจมีหลายท่านค่ะ ที่ยังไม่รู้ว่าท่านที่มีความทุกข์จากโรคที่เจ็บป่วยหรือโรคแห่งกรรมนั้นทุกข์ทรมานสักเพียงใด จี๊ดได้เห็นมาแล้วก็รู้สึกเศร้าใจและเห็นใจพวกเขาเหล่านั้นมากค่ะ ถ้าท่านได้เห็นภาพเหล่านั้นอย่างใกล้ชิดแล้วน่าสะเทือนใจอย่างบอกไม่ถูกบางครั้งเหมือน มีก้อนน้ำลายมาจุกคอก็ไม่ปานค่ะ บ่อยครั้งที่จี๊ดได้เห็นน้ำตาแห่งความเมตตาสงสารจาก อ.เจน คุณรุ้งและแม่ตี้ ที่ต้องเสียน้ำตาไปกับท่านที่มารับตรวจกรรมที่มาในสภาพที่แทบจะ ช่วยเหลือตนเองไม่ได้แม้แต่ตัวจี๊ดเองได้เห็นภาพแห่งความทุกข์ระทมของคนที่มารับการ ตรวจกรรมนั้นก็พูดไม่ออกและสงสารจับใจบางครั้งทำให้เศร้าไปทั้งวันเขาทุกข์พอแล้วค่ะ ถ้าพวกเราทุกคนช่วยกันพวกเขาคงเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ค่ะเมื่อได้รับการตรวจกรรมจาก อ.เจน แล้ว รู้เหตุแห่งกรรมแล้ว และมีหลายคนที่ อ.เจน ตรวจกรรมได้พูดกับเขาว่านี่ คุณกำลังคิดจะฆ่าตัวตายเพราะเป็นโรคที่รักษาไม่หายอย่างนี้หรืออาจารย์รู้ได้นะผู้รับฟัง ทุกรายสารภาพตรงกันว่า ใช่ค่ะ/ใช่ครับเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกแล้ว อ.เจน ก็ต้องสั่งสอนไปอีกว่าอย่าทำนะมันเป็นบาป ต้องฆ่าตัวตายถึง 500 ชาติ ซึ่งทุกคนก็รับปากว่าจะไม่คิดทำอย่างนั้นอีก คนที่ได้รับตรวจกรรมในรายการกรรมฉุกเฉินทุกคน แม้ว่าจะยังไม่รู้ว่าต่อไปเขาจะหายจาก อาการที่เห็นอยู่หรือไม่และผลจะออกมาเป็นอย่างไรเพราะผลกรรมที่พวกเขาได้รับนั้นยัง ไม่ได้กลับไปแก้ไขเลย แต่ก่อนที่พวกเขาเหล่านั้นจะลากลับจี๊ดเคยแอบเห็นสายตาแห่ง ความสุขความขอบคุณ ความซาบซึ้งใจ ที่ได้รับการช่วยเหลือจาก อ.เจน คิดดูสิค่ะการช่วยเหลือ ชีวิตของคนที่ทุกข์และลำบากจนไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้แล้วมันทำให้หัวใจของจี๊ด แค่รับฟังก็พองโตแล้ว คือจี๊ดไม่ได้ช่วยอะไรมากเพียงแค่ช่วยจดวิธีการแก้ไขให้เขาไป ท่องจำก็มีความสุขมากที่สุดแล้วค่ะแต่ทุกท่านที่ได้มีส่วนช่วยในการบริจาคให้งานสำเร็จ และใช้อยู่ได้ถาวรนั่นสิได้อานิสงส์บุญยิ่งกว่าจี๊ดเสียอีกผู้คนที่ได้รับตรวจกรรมใน รายการกรรมฉุกเฉินทุกคน แม้ว่ายังไม่รู้ว่าผลลัพธ์นั้นจะออกมาเป็นอย่างไรเพราะ ผลกรรมที่พวกเขาได้รับนั้นยังไม่ได้กลับไปแก้ไขเลย แต่เมื่อเขากลับไปแก้ไขตามที่ อ.เจน แนะนำแล้ว อ.เจน ไม่เคยตรวจสอบติดตามผลเลยค่ะ ช่วยแล้วช่วยเลยค่ะ ซึ่งบางครั้งก็ลืมไปแล้วด้วยค่ะแต่ก็มีไม่น้อยที่เขาได้กลับไปแก้ไขและหายจาก อาการของโรคที่หมอรักษาไม่หายแต่ก็หายได้อย่างน่าอัศจรรย์พวกเขาได้โทรศัพท์ มาขอบท่าน อ.เจน แค่เพียงเท่านี้ อ.เจนก็มีความรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่ได้ทำและช่วยเหลือผู้อื่น แล้วค่ะแม้จะเหนื่อยแสนเหนื่อยแต่ อ.เจน ก็สุขใจที่ได้มีส่วนช่วยให้ท่าน ๆ หนึ่งได้มีชีวิตที่ดีขึ้น มีอนาคตที่ดี และเป็นคนดีในสังคมต่อไป เพราะการทำให้ชีวิตของ คนๆหนึ่งเหมือนตายแล้วเกิดใหม่นั้นจี๊ดเห็นว่าสุดยอดค่ะ ที่ผ่านมานี้มีผู้คนเป็นจำนวนมากส่งเรื่องของตนเองพร้อมรูปภาพประกอบการเจ็บป่วย เข้ามาทางเมล์เป็นจำนวนมากอ.เจนได้อ่านแล้วก็เกิดความสงสารและทุกข์ใจแทน พวกเขาจึงมีใจอยากจะช่วยเหลือแต่ยังขาดสถานที่และเงินค่าใช้จ่ายที่ต้องใช้ในการทำงาน เพราะว่า อ.เจนไม่มีรายได้อะไรมากนักและไม่ใช่นักธุรกิจมีเงินเหลือกินเหลือใช้มีเพียงพอใช้เท่านั้น แม้ใจอยากจะเป็นผู้ลงทุนเพียงผู้เดียวก็ไม่ไหวแน่ ๆ ค่ะเพราะครั้งแรกจะลงทุนขยายบ้านกั้น ห้องเสียใหม่ตกแต่งให้สวยงามแล้วเงินล่ะนี่เป็นปัญหาใหญ่คุณรุ้ง จึงเห็นว่าถ้างั้นไปเช่าบ้าน โดยขอรับบริจาคจากท่านที่อยากจะร่วมบุญและมีกำลังมากกว่าจะได้ช่วยเหลือทุกคนที่ เดือดร้อนได้เร็วยิ่งขึ้นการดำเนินงานจะรวดเร็วและมีผลดี ดังนี้ค่ะ - รายการกรรมฉุกเฉิน เผยแพร่ทางสื่อออนไลน์ ท่านที่เข้าชมรายการจะมีเป็นจำนวนมาก ขอเพียงส่วนเสี้ยวหนึ่งได้เข้าใจในเรื่องของกรรมแล้วกลับตัวเป็นคนดีทำความดีก็เท่ากับ ได้ช่วยเหลือสังคมแล้วค่ะ - คนที่เจ็บป่วยสามารถรักษาตนเองได้ด้วยธรรมมะโอสถคือการใช้ธรรมมะบำบัดรักษาการเจ็บป่วย - ผู้ชมรายการจะได้เรียนรู้ว่าการทำกรรมนั้นมีผลกรรมอย่างไรจะแก้ไขอย่างไร เพราะอาจจะไปตรงกับเรื่องของตนเองก็ได้และสามารถนำไปใช้ปฏิบัติได้โดย ไม่ต้องมาพบกับ อ.เจน ให้ช่วยเหลือก็ได้ค่ะ - รายการนี้เผยแพร่ทั่วโลก โดย อ.เจน จะขึ้นคำบรรยายเป็นภาษาอังกฤษสำหรับผู้เข้าชม ที่เป็นชาวต่างชาติจะได้เข้าใจเรื่องราวและเข้าใจในเรื่องของกรรมอาจจะนำแนวทางไปปฏิบัติบ้าง ก็เท่ากับว่า เป็นการสืบสานพุทธศาสนาอีกทางหนึ่งค่ะ การดำเนินการทั้งหมดดังกล่าวต้องขึ้นอยู่กับเงินบริจาคว่ามีจำนวนเพียงพอที่จะนำไปใช้จ่ายหรือไม่นะค่ะ ซึ่งต้องจัดหาให้ครบถ้วนก่อนเปิดบ้านถ่ายทำรายการกรรมฉุกเฉินอย่างเต็มรูปแบบค่ะ จี๊ดไม่เข้าใจเลยว่าสังคมไทยในปัจจุบันรายการดีดีมีสาระทำเพื่อสังคมและคนส่วนรวมไม่ได้ หวังผลกำรี้ไรมีมีรายได้ ไม่มีโฆษณา แต่ไม่มีผู้ให้การสนับสนุนและอยู่ไม่ได้ ส่วนรายการที่สร้างผลกำไรบางรายการก็ไม่มีสาระแก่นสารอะไร ไม่ว่าจะเป็นใช้วาจา กริยามารยาท และการแต่งตัวของพิธีกร ที่ไม่เหมาะสมอาจส่งผลให้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อสังคมกลับมี ผู้สนับสนุนรายการมีความเจริญรุ่งเรืองขึ้นทุกวันค่ะผู้หลักผู้ใหญ่ไม่ได้เล็งเห็นคุณค่าใน การช่วยเหลือผู้อื่นหรือคืนกำไรให้สังคมเลยค่ะน่าเสียดายจริงๆ ที่ไม่มีผู้ใดเล็งเห็นในส่วนนี้ เป็นส่วนของการสร้างบุญกุศลอย่างแท้จริงค่ะ การที่ อ.เจนยินยอมเสียสละเวลาของตนโดย ไม่ไปออกรายการหาเงินเพราะเข้าใจในเรื่องนี้ดีค่ะไม่มีใครทำ อ.เจน ก็จะทำแต่ อ.เจนจะเดินไปคนเดียวไม่ได้ต้องมีผู้ให้การสนับสนุนและเดินไปด้วยกันค่ะ หลายคนไม่เข้าใจว่าการที่ปล่อยให้สังคมแปรเปลี่ยนออกไปเรื่อง ๆอย่างนี้จะส่งผลระยะยาวต่อไป ลูกหลานจะเกเรไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ติดยาไม่สนใจว่าพ่อแม่จะเสียใจและทุกข์ใจเพราะลูกที่ตนรักสักเพียงใด แต่รายการนี้จะสะท้อนสังคมว่าที่คุณมีชีวิตตกต่ำอยู่อย่างนี้ก็เพราะคุณทำความเหลวแหลกมา ในสมัยวัยรุ่นเป็นกรรมที่ต้องชดใช้เมื่อมีอายุมากขึ้นและมีครอบครัวผลกรรมนั้นจะสะท้อนกลับ มาหาเหมือนมุมมาแรงค่ะขว้างมุมมาแรงมันออกไปแล้วมันก็หมุนย้อนกลับมาหาตนเองเป็นอย่างนั้นค่ะ พระพุทธองค์ท่านตรัสว่าเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป คุณดูรายการวาไรตี้สนุกๆ นั้นเป็นการเกิด ที่อยากจะดูรายการ ดูแล้วสนุกสนานชั่วครู่ และรายการจบ ดับไปค่ะแล้วคุณก็กลับมาทุกข์ใหม่ สนุกชั่วประเดี๋ยวเดียวค่ะ กรรมฉุกเฉินชื่อก็บ่งบอกอยู่ในตัวอยู่แล้วว่าเป็นกรรมที่มาอย่างฉุกเฉินปัจจุบันทันด่วนรวดเร็วมาก ก็ย่อมจะมีสิ่งที่จะมาขัดขวางให้เกิดขึ้นยากเพราะเป็นกรรมของผู้คนจำนวนมากแต่ถ้าเราจะช่วย ๆ กัน คนละเล็กคนละน้อยหรือการบอกต่อให้ผู้เข้ามาชมรายการและเข้าใจเรื่องราวได้มีดวงตาเห็นธรรม กับเขาบ้างหรือเป็นกระบอกเสียงบุญต่อ ๆ กันไป ย่อมจะดีกว่าเพื่อให้รายการดีดีอย่างนี้ได้เกิดขึ้นค่ะ เรื่องเล่าเศร้าใจ คนที่มาตรวจกรรมส่วนมากเป็นคนที่มาจากต่างจังหวัดไม่มีแม้กระทั่งค่ารถที่จะเดินทางมาที่บ้าน อ.เจนก็ต้องการช่วยเหลือก็บอกให้มาก่อนจะจ่ายเงินให้และบางรายไม่บอกหรอกว่าไม่มีเงิน จากญาณวิถีของ อ.เจน รู้ได้ค่ะว่า นอกจากจะมีกรรมสุขภาพแล้วยังไม่มีเงินอีกด้วยความสงสาร ทั้ง อ.เจน คุณรุ้ง และ แม่ตี้มักจะนำเงินส่วนตัวรวบรวมสมทบให้กับเขาไปใช้จ่ายเป็นค่า เดินทางกลับบ้านด้วยค่ะ ก็ด้วยความสงสารของทุกๆ คน นี่แหละค่ะจี๊ดก็อดที่จะสงสารอาจารย์ ไม่ได้เพราะรู้ว่าอาจารย์เองก็มีแค่พอใช้อะค่ะ แต่ อ.เจนบอกว่าไม่เป็นไรพี่หนูยังพอมี เขาลำบากกว่าเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ คือจี๊ดก็ไม่ได้ใจไม้ใส้ระกำนะค่ะแต่ถ้าหลายราย หนักเข้าอาจารย์จะทำยังไงล่ะทีนี้ บางรายมาพร้อมรถเข็ญมาเห็นหน้าอาจารย์ก็ร้องไห้พูดก็ไม่ได้ ภรรยาเป็นคนพูดแทนให้ ถ้าใครเคยดูรายการกรรมฉุกเฉินที่มีชายนั่งรถเข็ญนั้นน่ะจี๊ดร้องไห้ก่อนใครเพื่อนเลยต้อง แอบไม่ให้เขาเห็นทำไมจี๊ดต้องย้ำเตือนว่าคนเราอย่าประมาทในชีวิตเพราะนอนอยู่ดีดีตื่นขึ้น มาแขนขาอ่อนแรงเดินไม่ได้ปากเบี้ยวไปแล้วทั้งๆที่เมื่อวานนี้ยังดีดีอยู่เลย น่าสงสารเป็นที่สุดมีอยู่รายหนึ่งเจ็บป่วยฉุกเฉินมากน่าสงสารมาก เขารอการตรวจกรรมเร่งด่วนจาก อ.เจน เป็นเรื่องน่าประหลาดใจมากค่ะ เพราะที่ขาของเธอมีแผลรอยบาดลึกจากาอุบัติเหตุแผลอ้าอยู่อย่างนั้นถ้าปิดแผล ก็จะกลัดหนองไปหาหมอล้างแผลทุกวันทุกครั้งที่ล้างแผลเจ็บปวดทรมานน้ำตาไหล ทุกครั้งถ้าท่านได้เห็นภาพนั้นก็อดที่จะช่วยไม่ได้ เราจึงต้องเร่งด่วนช่วยคนค่ะ ปีใหม่..ปี 2559 ที่จะถึงนี้ อ.เจนคงไม่ได้จัดงานสวดมนต์ข้ามปีเหมือนปีก่อน ๆ ที่ผ่านมาเนื่องจากต้องเร่งดำเนินการหลายเรื่องในต้นปีนี้ อาทิเช่นต้องเดินทางไป คุมการทำงานที่สำนักปฏิบัติธรรมที่เพชรบูรณ์ และไปดูแลบ้านกรรมฉุกเฉิน เพื่อดำเนินการ กวาดถู ทำความสะอาด ขัดล้าง พร้อมนี้ต้องตรวจสอบสิ่งที่ยัง ขาดเพื่อจะได้จัดหาซื้อสิ่งของที่ขาดให้ครบถ้วนก่อนการซื้อสิ่งของใดก็ต้องสอบ ราคาสิ่งของต่าง ๆ ให้ได้ราคาที่ถูกที่สุดค่ะ สุดท้ายและท้ายที่สุดจี๊ดขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านผู้บริจาคเงินค่าเช่าบ้านและ เงินบางส่วนที่ใช้ในส่วนที่ขาดและที่กำลังจะทยอยกันเข้ามาด้วยในโอกาสนี้ค่ะอ.เจน เคยสอนว่าการทำบุญใดก็ตามเป็นบุญทั้งนั้นไม่ใช่มุ่งจะทำเฉพาะที่วัดเพียงอย่างเดียว ซึ่งจริงด้วยค่ะเพราะบุญที่เราจะทำกันนี้เป็นบุญสาธารณะประโยชน์กับผู้ท่านจำนวนมาก ให้พ้นจากทุกข์ค่ะ และขอให้ทุกท่านมาร่วมด้วยช่วยกันเป็นสมาชิกบ้านกรรมฉุกเฉินไม่ว่า ท่านจะเป็นใครมาจากจากไหนท่านเป็นผู้มีส่วนร่วมให้บ้านหลังนี้เปิดอยู่ได้ตราบนานเท่านานค่ะ อย่าลืมว่าสังขารไม่เที่ยงจากที่เคยดำกลับขาว (เส้นผม) จากที่เคยยาวกลับสั้น (สายตา) จากที่เคยตึงกลับหย่อน (ผิวหนัง) สิ่งที่กล่าวมานี้บางครั้งไม่ใช่เกิดจากอายุวัย แต่เกิดจากกรรมส่งผลไม่ว่าคุณจะสูงต่ำดำขาวสุดท้ายก็โลงด้วยกันทั้งนั้นค่ะ
จึงขอเชิญชวนมาร่วมด้วยช่วยกันนะค่ะแล้วเราก็มานั่งดูรายการกรรมฉุกเฉินด้วยกันแล้ว เราก็สามารถนำไปสอนคนที่ไม่มีดวงตาเห็นธรรมให้มีดวงตาเห็นธรรมได้ด้วยรายการนี้ค่ะสาธุ จี๊ดจ๊าด...
| 
โพสต์เมื่อ 2015-7-17 14:57:22
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
เจ้าของ
โพสต์เมื่อ 2015-7-17 23:21:53
