|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย จี๊ดจ๊าด เมื่อ 2013-10-9 08:52
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ ที่ได้ถือศีลกินเจ แม้จะมาร่วมกิจกรรมกับ อ.เจน และเพื่อนๆด้วยกันไม่ได้ แต่ก็มีจิตที่เป็นกุศลทำที่บ้านได้ค่ะ จากการสอบถามแต่ละท่านกว่าจะฝ่าฟันสายฝนออกมาถึงที่นัดหมายก็เหนื่อยกันแย่ เนื่องจากรถติด ฝนตกหนัก และน้ำท่วม แต่ก็คุ้มค่าค่ะ เนื่องจากการติดตาม อ.เจน ร่วมกิจกรรมครั้งนี้ไม่เสียเปล่าค่ะ
ด้วยเหตุผลที่ว่า อ.เจน เป็นผู้มีญาณ จึงได้เห็นเจ้าแม่กวนอิมท่านมาประทานพรให้พวกเราที่ได้มาร่วมสวดมนต์และถวายบุญกุศลที่เราทำความมดีมาตลอดทั้งปี แต่องค์เจ้าแม่กวนอิม อ.เจน พูดกับทุกคนว่า เจ้าแม่กวนอิมท่านมา และบรรยายธรรม ให้กับทุกท่านที่มาร่วมกิจกรรม แต่เสียงดังมากดิฉันอยู่ด้านหลังสุดได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้าง ดังนั้น ตอนขากลับจึงได้สอบถามอย่างละเอียดว่าเจ้าแม่กวนอิมท่านมาเหมืือนกับปีที่ผ่านมาหรือไม่ค่ะ
อ.เจน พูดว่า อ.เจน ได้นำทุกคนอธิษฐานแล้วจึงกำหนดจิตโดยเพ่งสายตาที่ที่ดวงตาของท่าน โดยพูดว่าพวกลูกหลานได้ทำความดีมาตลอดทั้งปี และจึงได้เอ่ยบุญที่ทำมากมาย อ.เจน ก็จำไม่หมด บุญกัศลทั้งหลายลูกขอถวายแด่เจ้าแม่กวนอิม และขอพรจากท่านเจ้าแม่กวนอิม ทันใดนั้น อ.เจน ก็ได้เห็นดวงตาของท่านเหมือนกับดวงตาของมนุษย์มีประกายปิติแห่งความยินดีและแผ่กระจายออกมาเป็นสีรุ้งหลายสี ท่านพึงพอใจ แต่ไม่ได้พูดว่าอะไรค่ะ
แต่เมื่อปีที่แล้ว อ.เจน และทีมงานทำงานกันหนักมากจากเหตุการณ์น้ำท่วมและการนำสิ่งของบริจาคขอบอกว่าเหนื่อยมากแต่มีความสุขค่ะ ปีนั้นพวกเราภูมิใจในผลงานมาก ซึ่งเราไปกันเฉพาะทีมงานกลุ่มเล็ก ๆ และเงียบสงบค่ะ ปีนี้มีคนมาสวดเสียงดัง อาจจะทำให้ไม่ได้เห็นท่านเต็มตัวเหมือนปีนั้น ในปีนั้นนะเหรอค่ะ แม้ อ.เจน เองก็เล่าอย่างตื่นเต้นว่า ท่านได้รับรู้ในการทำความดีของพวกเรา ท่านเหาะลงมา พร้อมโปรยละออกเป็นแสงสีทองให้กับพวกเราทั่วบริเวณ และตัวท่านก็กลับกลายเป็นสีรุ้ง ท่านยิ้มแล้วพูดว่า "ลูกทำความดี ๆๆ ลูกจะมีแต่ความเจริญ" แล้วท่านก็เหาะหายไปค่ะ และยังมีเซียนอีกองค์หนึ่งถือภู่ เหาะมา โบกภู่ไปมา เป็นละอองสีขาว ให้กับพวกเราด้วยค่ะ ปีนั้น ดิฉันก็ประทับใจค่ะ
แต่ปีนี้สงสัยไปผิดเวลา หรือมีเหตุอันใด พวกเราก็ยังคุยกันอยู่เลยค่ะว่า ปีนี้มันเกิดอะไรขึ้น ปกติ เวลาที่นัดหมายนี้ จะเงียบสงบ ซึ่ง อ.เจน เองก็บอกว่า พี่ครั้งนี้เหมือนมีเหตุเตือนเราบางอย่างแต่ไม่ได้ใช้ญาณไปดูค่ะ ไม่อยากรู้ค่ะ ดิฉันก็พยายามคะยั้นคะยอ แต่ก็ไม่สำเร็จค่ะ อ.เจน บอกว่าบางอย่างก็ต้องปล่อยไปค่ะ
ทุกปีก็ไม่มีไรแต่ครั้งนี้มีพวกป้า ๆ แกมาสวดมนต์เสียงดังและไม่มีที่ท่าว่าจะหยุดเสียด้วย เพราะสังเกตได้ว่าหนังสือสวดเล่มเบ้อเล้อค่ะ จึงทำให้ อ.เจน และพวกเราต้องตัดสินใจสวดมนต์ใครสวดมนต์มันนั่นแหละค่ะ แต่มีความพร้อมจนพวกป้า ๆ ต่างก็หันมามองว่า ไอ้พวกนี้พวกไหนหว่า ไม่งั้นไม่ต้องกลับบ้านกัน ฝนก็ตกเสียด้วยค่ะจะลำบากกันค่ะ หลังจากนั้นก็เดินตากฝนไปสัมภาษณ์พ่อค้าแม่ขายและคนเดินถนน โดยตั้งคำถามว่า ที่ผ่านคุณทำความดีอะไรบ้าง และคุณมีวิธีตัดเวรหยุดกรรมอย่างไรบ้าง ค่ะ
จบแล้วดีกว่า ไม่ค่อยมีเวลาแต่อยากมาแชร์ค่ะ
|
|