|
จริงๆแล้วเรื่องของกรรมนั้นเป็นสภาวะที่ยุ่งเหยิง และวุ่นวายมาก เพราะเหตุแห่งกรรมนั้นเป็นผลมาจากภพชาติอันแสนยาวนาน ไม่มีเบื้องต้นไม่มีที่สุดจึง มีแค่บุคคลเดียวเท่านั้นที่จะตอบเรื่องนี้ได้ถ่องแท้คือ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้เป็นสัพพัญญูรู้ทุกสิ่ง และกรรมนั้นเป็นระบบที่ยุติธรรมที่สุดไม่มีอะไรจะมาเที่ยงแท้เท่ากรรมอีกแล้ว เพียงแต่มนุษย์ยังไม่เข้าใจระบบของกรรม กรรมนั้นเป็น 1 ในอจินไตร 4 อย่่างที่ไม่ควรคิด เพราะถ้าคิดแล้วจะเป็นเหตุนำไปสู่แห่งความเป็นบ้า
1. พุทธวิสัยคือ เรื่องปัญญาความสามารถของพระพุทธเจ้าว่าเป็นอย่างไร รู้ได้อย่างไร ทำได้อย่างไร
2. ฌานวิสัย คือ วิสัยของฌาน
3. เรื่องการให้ผลของกรรม เรื่องนี้มนุษย์ปุถุชนคิดอย่างไร ก็ไม่สามารถมองเห็นชัดเจนจนถึงที่สุด
4. เรื่องโลกจินตา คือ ความคิดเกี่ยวกับเรื่องของโลกจักรวาล จักรภพ ว่าเกิดขึ้นอย่างไร จะมีการสิ้นสุดหรือไม่ มีขอบเขตถึงไหน
โดยเฉพราะบางคนมักมีคำถามว่า....ไม่เห็นมีความยุตติธรรมกับลูกที่มาเกิดต้องรับผลกรรมของพ่อแม่ด้วย อันนี้ก็ต้องเข้าใจด้วยว่า ดวงจิตที่จะมาปฏิสนธิในครรภ์ของมารดา จะต้องเป็นดวงจิตที่จะต้องมารองรับผลของวิบากกรรมนั้นๆด้วย ซึ่งมีกรรมสัมพันธ์กันอยู่แล้วกับมารดา และ บิดา เพราะงั้นถึงได้เรียกว่า มีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
|
|