แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Wwwarjanjencom เมื่อ 2013-8-15 13:45
บุญกฐิน 11 พฤศจิกายน 2555
กฐินยิ่งใหญ่ 500 ชีวิต (8 บัส=450คน+ขับรถตามอีก) ก่อนที่จะมาถึงงานกฐิน วันที่ 11 พ.ย.55 อ.เจน และคุณรุ้ง มีภารกิจมากมายอย่างที่ทุกท่านทราบนั่นแหละค่ะ ทั้งสองไม่ได้พักเลยสักวัน อ.เจน ตั้งเป้าไว้ 4 บัส (200 คน) ต้องการให้งานออกมาดีมีคุณภาพ แต่เพราะด้วยเหตุอันใดมิทราบได้ ผู้คนโอนเงินเข้ามาไม่ขาดสายถล่มทลาย จาก 4 บัส กลายเป็น 4...5...6..7..และ 8 ตายแล้วทำไงกันดีทีมงานต่างก็มาประชุมมาประชุมที่บ้าน อ.เจน ...อ.เจน และทีมงานก็ไม่ย่อท้อด้วยการหาทางแก้ไขปัญหานี้จนสำเร็จ ด้วยตั้งจิตถึงคุณพระคุณเจ้าและครูบาร์อาจารย์กันเลยทีเดียว แต่ก็ไม่ประมาทไปสำรวจเส้นทางเตรียมความพร้อมอีกครั้ง
สำรวจเส้นทางก่อนงานกฐิน อ.เจน หาวันว่างเพื่อดำเนินการนี้ก็ได้วันศุกร์ที่ 9 พ.ย.55 ก่อนเดินทาง 2 วัน คณะเดินทางประกอบด้วย อ.เจน คุณรุ้ง คุณเป็ก น้องเชน ดร. และ ดิฉัน รวม 6 คน ออกเดินทางกันแต่เช้า เพราะคนกว่า 500 คน ไม่ใช่น้อยนะค่ะท่านผู้ชม ดังนั้น จึงได้ต้องมีการซักซ้อมการเดินทางเสมือนจริง วันนั้น ดิฉันก็จำใจต้องพรากจากหน้าที่การงาน 1 วัน หัวหน้างานก็มีบ้างอะไรบ้างค่อนแคะแทะกระดูกบ้างก็ต้องปล่อยเขาไป ช่วงนั้นก็ง่ายๆทำตัวให้เรียบร้อยเข้าไว้..ไม่ถกเถียงกะเขาค่ะ สำนักสงฆ์แห่งนี้ไม่เคยรับกฐินจะมีครั้งนี้และไม่มีอีก เมื่อเจ้าหน้าที่ของสำนักสงฆ์ฯ มาต้อนรับและแจ้งความสงสัยว่า ตั้งแต่สร้างสำนักฯ ปี 2540 เจ้าอาวาสไม่เคยรับกฐิน แม้ชาวบ้านเองต่างก็พากันสงสัย จะว่า อ.เจน มีชื่อเสียงท่านก็จึงรับกฐินก็ไม่ใช่ เพราะ อ.เจน ไม่แจ้งว่าตนเป็นใคร นอกจากนี้ท่านเป็นพระปฏิบัติท่านไม่ยุ่งกับทางโลก อ.เจน บอกว่าในวันที่มาพบท่านด้วยความตั้งใจ ว่าท่านจะรับกฐิน เมื่อท่านตอบรับกฐิน ท่านถามว่ามากันกี่คนล่ะ ด้วยอารามดีใจ อ.เจน โดยรีบบอกแก่ท่านไปว่า ประมาณ 400 คน พูดออกไปก็รู้ว่าพูดผิด (ตอนนั้นไม่รู้เลยว่าสุดท้ายก็เป็นไปตามปากอาจารย์) จริงๆแล้วต้องบอกท่านว่า 200 คน จริงๆ แล้ว 4 บัส ก็เพียง 200คน เท่านั้น มหัศจรรย์...ท่านจี่กง..มาปรากฏ วันไปสำรวจไปถึงสำนักสงฆ์ฯ ไม่พบเจ้าอาวาส พบแต่เจ้าหน้าที่แจ้ง จึงคุยกันเรื่องกำหนดการก่อนกลับ โดยไปไหว้พระในห้องเล็ก ภายในห้องมีพระศรีอริยเมตไตรย เป็นประธาน ด้านซ้ายเป็นท่านจี่กง ด้านขวาเป็นเจ้าแม่กวนอิม อ.เจน พาพวกเราไปกราบไหว้ลากลับ ซึ่งก็ได้บอกกล่าวพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ณ ที่แห่งนั้นว่า ในวันที่ 11 พ.ย.55 ลูกจะนำพาคนมาทอดกฐินประมาณ 500 คน ขอให้ทุกอย่างราบรื่น ขอให้คนประทับใจงานบุญ อิ่มใจได้บุญกลับไปกันถ้วนหน้า ปรากฏว่า มีลมเย็นสบายพัดผ่าน ทั้งๆ ที่ภายในห้องนั้นเป็นหน้าต่างกระจกรอบไม่เปิดสักบานร้อนตับแตก ดิฉันในขณะนั้นเกิดอาการบออกไม่ถูกเหมือนกันเหมือนใจมันเต้นอย่างช้ากระแทกแรงๆ ตกใจมาก เป็นหลายครั้ง จึงได้หันไปมองหน้าคุณเป็ก และถามว่า มีอาการอะไรแปลกๆมั้ย คุณเป็ก ก็หน้าตื่นๆ บอกว่ามีอาการตัวพองขึ้นๆ หนาวลมเย็นผมลุกตั้ง และ อ.เจน ก็เฉลยค่ะ พี่ๆ ท่านจี่กง...มา เมื่อเห็นท่านยิ้มแฉ่ง ใบหน้ายิ้มแย้มยินดี อ.เจน บอกว่า เมื่อท่านยินดีก็ขอให้ท่านช่วยปัดพัดโพยภัย ขอให้ปัดเคราะห์ ปัดโศก ปัดโรค ปัดภัย ออกไปให้หมดเลย ด้วยท่านยินดีที่พวกเราจะมาทำบุญใหญ่กัน ท่านจึงมาให้พร พร้อมกับโบกพัด ท่านยิ่งโบกพัดก็จะ ใหญ่ขึ้นๆ จนพักนั้นใหญ่เบ้อเริ่มเลยค่ะ และทำให้มีลมพัดแรงด้วยอย่างน่าอัศจรรย์ เพราะทุกคนในที่นั่นสัมผัสไดถึงความเย็นสบาย มีเสียงมาบอกกล่าว
ขณะที่ทุกคนพนมมือกันอยู่ ทันใดนั้นเอง อ.เจน ก็พูดขึ้นด้วยสำเนียงแปลกมาก ดังนี้ค่ะ “......บัดนี้ เป็นเหตุประชุมรวมกันของเหล่าเทวดานางฟ้า เป็นเหตุปฐมในอดีตแต่เก่าก่อนมา เป็นวันที่เหล่าพวกเขาทั้งหลาย 500 คน ต้องมาร่วมชุมนุมรวมกันอีกครั้ง ณ สถานที่แห่งนี้ เหมือนเมื่อครั้งเก่าก่อนมา......” อ.เจน พูดยาวกว่านั้นจำไม่ค่อยได้ค่ะ เมื่อกราบพระเรียบร้อยแล้ว ต่างก็ถามกันให้แซดว่า เมื่อกี้ อาจารย์พูดอะไร อ.เจน หันมาถามว่า พี่ไม่ได้อัดเสียงกันหรือค่ะ เพราะเมื่อสักครู่มีเสียงมาบอก หนูก็พูดตามเสียงผู้ชายที่มาบอกค่ะ แหมมันน่าเจ็บใจจริงๆ ทำไมไม่อัดเสียง เสียดายมาก มั่วแต่ งง งง วันคืนผ่านไปจนมาถึงงานกฐินวันที่ 11 ...ขอเกริ่นย้อนกลับไป 1 วัน ก็เพื่อต้องการจะบอกเบื้องหลังการทำงานสักหน่อยค่ะ มันเป็นอะไรที่สุดๆ ค่ะ ปกติจัดทัวร์มากที่สุดก็ 4 บัส มาครั้งนี้ 8 บัส บวกเป็นสองเท่า ตั้งแต่ซื้อเครื่องสังฆทานเพิ่ม ซื้อเครื่องกฐินให้มากกว่าเป็นสองเท่า อาหารการกินทุกอย่างเพิ่มเป็นสองเท่าทั้งหมด จำได้ว่าวันนั้นเริ่มทำงานตั้งแต่ 1 โมงเช้าถึงตี 2 ทีมงานบางคนต้องขอกลับบ้านก่อนเดี๋ยวครอบครัวจะปิดประตูไม่รับเข้าบ้านให้ไปอยู่บ้าน อ.เจน แทนค่ะ เริ่มทำงานตั้งแต่เช้า เตรียมข้าวของ ตั้งแต่มะพร้าว 2 ทะลาย กล้วยหวีงาม 2 เครือ ต้นอ้อย ลำไม้ไผ่ เครื่องพานแว่นฟ้าที่ต้องประกอบจากส่วนๆให้ออกมาเป็นพาน 21 พาน ทีมงานก็แบ่งหน้าที่กันไป คุณต้นโพธิ์+คุณสุดารัตน์ ไปปากครองตลาด คุณเป็ก+น้องเชน+คุณภุชงค์ ช่วยเรื่องตัดต่อ MV และงานด่วนจี๋ จี้ๆ กันมา งานนี้คนที่เหนื่อยสุด Boss+ผู้จัดการใหญ่ ตั้งแต่ซื้อเครื่องสังฆทาน ขนม+น้ำสารพัดน้ำ ช่วยกันขนสัมภาระจากห้างไปบ้านจากบ้านไปขึ้นรถ หลังยอกไปตามกันล่ะคราวนี้ แทบจะหายใจทางเหงือก น้ำท่ากินแบบโจรปล้น ตักใส่ปากๆ แล้วก็รีบๆ ให้ทันกับเวลา แค่เราเชื่อมั่นในพลังบุญที่จะไปทำเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ค่ะ เรื่องใหญ่ก็คือผู้ร่วมบุญ เกรงว่าจะทำอะไรที่ประมาทพลาดพลั้งให้เป็นที่ไม่พอใจอันนี้สำคัญสุดค่ะ อ.เจน และคณะทีมงาน มีความตั้งใจจริงที่จะนำพาทุกท่านไปทำบุญด้วยความสุขค่ะ หากมีเรื่องใดที่ตักเตือนก็เชิญได้นะค่ะ ดังนั้น หากจะมีใครแม้แต่สักคนเดียว ตำหนิการทำงาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอื่นใดก็ตาม มีข้อแนะนำทีมงานก็ขอน้อมรับไว้พิจารณากันในทีมเพื่อทำการแก้ไขปรับปรุงให้แก่ทริปทัวร์บุญครั้งต่อไปค่ะ เช้าวันใหม่ อ.เจน กะ คุณรุ้ง นอนตี 2 ตื่นตี 4 ทีมงานมาสมทบ ก็ช่วยกันขนข้าวของจิปาถะมากมายก่ายกอง แยกย้าย รถ 8 บัส แต่ด้วยการเตรียมการและแบ่งแยกหน้าที่กันเป็นอย่างดี ทุกท่านเปรียบเสมือนญาติธรรมที่เราต้องดูแลเป็นอย่างดี ด้วยทุกท่านมีจิตอันบริสุทธิ์ที่จะมาร่วมบุญกับ อ.เจน และที่น่าภูมิใจมากกว่านั้นก็คือพวกเราเคยทำบุญร่วมกันมาในอดีตชาติค่ะ คงต้องเป็นเพื่อนกันมาก่อนเลยที่เดียวเชียว วันนั้นพวกเราแทบจะหายใจทางเหงือก แต่ต่างก็สุขใจนะค่ะที่ทุกท่านมีความสุข มันอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก เห็นทุกท่านเป็นสุขในบุญก็หายเหนื่อยค่ะ ไม่เข้าเรื่องซะที และแล้ววันสำคัญก็มาถึง รถออกเดินทางมาจนถึงสำนักสงฆ์วัชรปราการ ที่วัดนี้เจ้าอาวาสท่านเคร่งครัดระเบียบมาก กำหนดเวลาต้องแน่นอน ในชั้นแรกกะว่าจะตั้งขบวนให้สวยกว่านี้อีก ของก็มากมายในรถยังเบิกออกมาไม่หมด แต่เจ้าอาวาสท่านส่งจิตมา อ.เจน เห็นว่า ท่านส่งจิตว่าขอให้มาทันตามเวลากำหนด อ.เจน จึงนำเดินทันทีเพื่อให้ทันเวลา ซึ่งเวลาถวายกฐิน 13.09 น. พอดี้..พอดี...ค่ะ มหัศจรรย์ ณ ดินแดนสุขาวดี ในขณะที่ พวกเราทั้งหมดสวด พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ รวม 108 จบ มีเหตุการณ์ที่น่าอัศจรรย์ใจ เพราะว่า อ.เจน ได้เห็นภาพ..........ว่า พวกเราทั้งหมดกำลังสวดมนต์อยู่ ณ ดินแดนสุขาวดี ซึ่งเป็นชั้นสูงกว่าชั้นดาวดึงส์ คือชั้น ดุสิต (วันที่มาแจ้งขอเป็นเจ้าภาพกฐินยังเหนื่อยจากการเดินทาง/ขึ้นบันไดไม่ได้สื่ออะไรมาก จึงสัมผัสว่า เป็นดินแดนสวรรค์ เพียงชั้นดาวดึงส์เท่านั้น) แต่มาในวันนี้ มีสมาธิจากการสวดมนต์ จึงได้รับรู้ด้วยญาณวิถีว่า เป็นสวรรค์ชั้นดุสิต คือ เป็นสวรรค์ชั้นที่ ๔ รูปทรงของวิมานจะแตกต่างกันตามกำลังบุญ ถ้าสั่งสมบุญระดับหนึ่งก็จะเป็นรชตวิมาน คือ วิมานเงิน บุญมากขึ้นมาหน่อยจะเป็นกนกวิมาน คือ วิมานทอง ถ้าบุญมากที่สุด ก็จะเป็นรัตนวิมาน คือ วิมานแก้ว สวยสดงดงาม ชาวสวรรค์ชั้นนี้ไม่หลงระเริงในเบญจกามคุณ แต่รักในการสั่งสมบุญเอามากๆ ชอบฟังธรรมสนทนาธรรม เมื่อถึงวันธรรมสวนะก็จะมาประชุมกัน โดยมีท้าวสันดุสิตเทวาธิราช ซึ่งเป็นจอมเทพจะแสดงธรรมให้ฟัง หรือบางครั้งก็เป็นพระบรมโพธิสัตว์ ผู้กำลังสร้างบารมีและได้ฟังธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาหลายพระองค์ มาทำหน้าที่แสดงธรรมให้ฟัง ดุสิตสวรรค์จะเป็นแดนสวรรค์ของเหล่านักปราชญ์บัณฑิตและเทพผู้มีศักดิ์ใหญ่ เป็นดินแดนสุขาวดีสำหรับผู้มีบุญมีบารมีมาก พระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลายท่านจะมาพักระหว่างทางในสวรรค์ชั้นนี้ แม้กระทั่งพระศรีอริยเมตไตรย์ที่จะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ต่อไป ก็อยู่ในสวรรค์ชั้นนี้ ผู้จะมาเกิดชั้นนี้ได้ต้องให้ทานชนิดทุ่มสุดใจเลยทีเดียว ฆ่าความตระหนี่ออกจากใจได้หมด ไม่มีความตระหนี่หวงแหนเหลืออยู่เลย ทำบุญเพราะหวังบุญกุศลเป็นที่ตั้งล้วนๆ เมื่อละโลกไปแล้วก็จะเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทพยดาชั้นดุสิตนี้ จากที่กล่าวให้ทราบถึงชั้นวิมานชั้นนี้ ขอให้ทุกท่านภูมิใจเถอะค่ะท่านได้เป็นเทวดานางฟ้ามาแล้ว และจากการที่ อ.เจน รับรู้ด้วยญาณวิถี ก็ให้รู้สึกปลื้มใจมาก อ.เจน เล่าว่า ชั้นนี้มีเทพเซียนของจีนมากมายหลายท่าน มากหน้าหลายตา ซึ่ง อ.เจน ไม่รู้จักแต่รู้ได้ว่าท่านเป็นเทพเซียน และได้รับรู้ด้วยญาณวิถีว่า พวกเราทั้ง 500 กว่าชีวิตนี้ ครั้งหนึ่งได้มาประชุมรวมกันตามคำอธิบายข้างต้นนี้ ค่ะ อ.เจน เห็นว่าทุกคนได้ทำการสวดมนต์อยู่ในสรวงสวรรค์แห่งนี้ ทันใดนั้น อ.เจน ก็ได้รับรู้ด้วยญาณวิถีว่า ท่านเจ้าอาวาสในอดีตชาติ ท่านเป็นนางฟ้าชั้นเทพนั่งอยู่บนดอกบัวบานใหญ่ ท่านมีเมตตาจิตสูง และต่อมาก็มีเสียงบอกกับ อ.เจน ด้วยว่า ผู้ที่มาร่วมงานในวันนี้ ผู้หนึ่งผู้ใดที่ได้นำลูกประคำติดตัวมาด้วย คนผู้นั้น ครั้งหนึ่งเป็นเทพผู้มีอิทธิฤทธิ์มาแต่เก่าก่อน ดิฉันดีใจมากเพราะว่าผู้หนึ่งในนั้น ก็มีดิฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ จากที่สังเกตเห็นได้ผู้ที่มีลูกประคำก็มี อ.เจน คุณรุ้ง ดิฉัน และคุณกบ ซึ่งนั่งอยู่ดานหลังดิฉัน แต่ที่ไม่ได้พบเห็นก็คงมีบ้างเพราะมีผู้คนเป็นจำนวนมาก ทุกท่านสุขใจในบุญเหมือนกับดิฉันมั้ยค่ะ ก่อนจบเรื่องราวที่นำมาเล่าสู่กันฟัง ขอบอกว่างานบุญกฐินปีนี้ กับผู้คนเป็นจำนวนมาก และความสำเร็จในบุญ และอะไรอีกหลายอย่างในความร่วมมือของทุกท่าน อ.เจน สุขใจยิ่งกว่าท่านเสียอีก เพราะได้มีโอกาสทำสิ่งดีๆ ให้กับทุกท่านค่ะ ท้ายนี้ดิฉันขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านทั้ง 500 คน ที่มาร่วมงานกฐินวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๕
| 
"อัตตา หิ อัตตโน นาโถ" ตนนั่นแลเป็นที่พึ่งแห่งตน 
โพสต์เมื่อ 2013-8-15 13:41:06
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
