สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านนะค่ะ จี๊ดจ๊าดมาเล่า กะเค้าบ้างค่ะมีเรื่องตื่นเต้นมากมายหลายเรื่องที่อยากเล่าจะแย่อยู่แล้วแต่เวลาไม่ค่อยมีค่ะช่วงนี้มีงานเข้า ผู้คนก็คงรอคอยอยู่รู้ค่ะขอโทษด้วยนะค่ะ
สำหรับทริปบุญที่ 32 (27 มีนาคม2559) นี้ ขอบอกว่าอะไรก็ฉุดรั้งไว้ไม่อยู่ ถ้าคนหนึ่งคนจะไปทำบุญให้ได้ล่ะก็ห้ามยากอยู่ที่ใจนะค่ะบุญคือความสุขจริง ๆค่ะ ด้วยความตั้งใจนั้นก็จะมีแรงกระตุ้นสนับสนุนให้บุคคลผู้นั้นมาทำบุญจนได้ขอให้มีความตั้งใจเถอะค่ะ ฉุดรั้งไม่ไหวจริง ๆ ค่ะ
เริ่มตั้งแต่เช้าก่อนออกเดินทาง ฝนตกลงมาห่าใหญ่ ทำไงกันดีล่ะระหว่างนั้นอ.เจน กับคุณรุ้ง กำลังสวดมนต์ที่ห้องพระ จี๊ดนั่งรออาจารย์ทั้งสองอยู่เบื้องหลังขณะนั้น ก็มีเสียงฝนตกลงมากระหน่ำบนหลังคาบ้านเสียงดังเชียวประกอบกับเสียงของแม่ตี้ขึ้นมาที่ห้องพระแล้วบอกเตือนว่าฝนตกการมาบอกกล่าวของแม่ตี้นั้นท่านเป็นคนโบราณท่านรู้ว่าอาจารย์ทั้งสองต้องทำอะไรสักอย่างค่ะและรู้ว่าทำได้ด้วยซึ่งก็จริงค่ะ เพราะเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ใช่เป็นครั้งแรกที่มีฝนตกก่อนออกเดินทางแต่อาจารย์ก็สามารถผ่านพ้นได้ด้วยบุญที่ตั้งใจ และจี๊ดก็มีความเชื่อมั่นด้วยว่ามันจะผ่านพ้นไปได้ ตัวจี๊ดเองนั้นทำอะไรช่วยอะไรไม่ได้เลยนอกจากเป็นกำลังใจค่ะเมื่อฝนตกลงมาห่าใหญ่ เช่นนี้ อ.เจน จึงหันมาสั่งการทันที “พี่จี๊ดช่วยเอาน้ำใส่ที่กรวดน้ำมาให้หนูหนูจะทำพิธีให้ฝนหยุดตกค่ะ” เมื่ออาจารย์ทำพิธีกรวดน้ำและบอกกล่าวแล้ว ฝนก็หยุดตกทุกคนที่บ้านออกเดินทางไปห้างโลตัส แต่เมื่ออาจารย์เดินทางไปถึงห้างโลตัสสักพักหนึ่งฝนก็ตกลงมาอีกแต่ไม่แรงปรอย ๆ เท่านั้น อาจารย์จึงสั่งการให้ทีมงานใช้ร่มคันใหญ่ที่เตรียมมาไปบริการแก่ทุกท่านที่กำลังจะเดินทางมาถึงจุดขึ้นรถบัส
สิ่งวิเศษช่วยได้ แม้ฝนจะตกไม่หนักมากเหมือนช่วงเช้า แต่ก็จะทำให้การเดินทางลำบากถ้าฝนยังตกอยู่เช่นนี้อาจจะทำให้การเดินทางไปถึงวัดล่าช้ากว่ากำหนด จึงจำเป็นต้องใช้สิ่งวิเศษที่อาจารย์เพิ่งจะได้มาเรื่องนี้เล่ามากไม่ได้นะค่ะเอาเพียงว่า ของสิ่งนี้เป็นสิ่งวิเศษที่ได้รับมาในนิมิตก่อนวันเดินทางสักอาทิตย์เห็นจะได้ค่ะ พระองค์ท่าน(บอกไม่ได้จริงๆค่ะ)ได้เสด็จมาในนิมิต โดยมอบไม้เท้าสีดำ มีความยาวประมาณ 2 ศอก ที่ด้านปลายไม้เท้านี้รูปร่างเหมือนกับปลายด้ามตาลปัตรพระค่ะท่านมอบให้พร้อมกับพูดว่า “ใช้ยามคับขัน” ตอนที่ได้รับมาอาจารย์ก็พูดว่าใช้อย่างไรค่ะใช้ไม่เป็นค่ะท่านก็นิมิตให้เห็นภาพการใช้งาน ในนิมิตนั้นอาจารย์นั่งอยู่ในเรือไม่มีไม้พายไม้เท้านี้จึงแปรเปลี่ยนให้เป็นไม้พาย ใช้พายเรือได้
ขณะที่ยืนรอผู้คนเดินฝ่าสายฝนที่ปรอยๆลงมานั้น จึงคิดจะลองนำสิ่งวิเศษที่ได้มาหมาดๆนำมาใช้กับฟ้าฝนบ้าง โดยอธิษฐานขอให้ไม้เท้านี้กางเป็นร่มปกคลุมคณะเดินทางขอให้ร่มรื่นไม่มีฝนตก ค่ะได้ผลวันนั้นทั้งวันไม่มีแสงแดด ไม่มีฝนมีอากาศที่ครึ้ม ๆ ทั้งวัน ซึ่งเรื่องนี้ จี๊ดต้องขอบอกให้ทุกท่านรู้ว่าในวันที่เดินทางไปสำรวจเส้นทางหาวัดทำบุญนี้ อากาศร้อนอบอ้าวมาก ร้อนสุดสุด และมีแสงแดดเปรี้ยง เรียกว่ากลับบ้านตัวเหม็นเปรี้ยวเลยค่ะ จึงทำให้ อ.เจน คิดถึงผู้ร่วมบุญว่าถ้าวันนั้นอากาศร้อนอย่างนี้ทุกท่านคงจะกระหายน้ำเย็นๆ เป็นอย่างมาก อาจารย์จึงได้สั่งน้ำอัดลมกระป๋องหลายคละชนิด แช่เย็นไว้ในลังโฟมเพื่อแจกทุกท่านในงานทัวร์บุญในช่วงบ่าย ๆ แต่ปรากฏว่า วันงานบุญจริง ๆ วันนั้นอากาศแปรเปลี่ยนจากร้อนอบอ้าวเป็นอากาศดีได้ค่ะ
เจ้ากรรมนายเวรก็หยุดยั้ง คนที่ตั้งใจทำบุญไม่ได้ ระหว่างที่รอคอยผู้ร่วมบุญทยอยเดินทางมาอยู่นั้น ปรากฏว่า สาลี่โทรมาบอกกับน้องเบิร์ดว่า ขณะนี้ เกิดอุบัติเหตุระชนกัน 5 คันรวด สาลี่ติดอยู่ในรถแท็กซี่ ตอนนั้นไม่ได้รายงานอะไรมากบอกเพียงว่าติดอยู่ในรถ กำลังรอคนมาช่วย จี๊ดจึงได้โทรไปหาสาลี่อีกครั้งว่าเป็นอย่างไรบ้าง สาลี่แจ้งว่ารถพยาบาลกำลังมารับตอนนี้มีเศษกระจกรถเสียบอยู่ที่ศีรษะด้านหลังใบหู มีบาดแผลที่ท้องแขน และที่ขา กางเกงขาดหมดไม่รู้ว่ามีแผลที่ใดอีกบ้าง ขณะที่พูดกันอยู่นั้นมีเลือดไหลเต็มเสื้อไปหมดสาลี่ว่าอย่างนั้น จี๊ดก็แจ้งคุณรุ้ง กับ อ.เจน ตามที่สาลี่เล่าให้ฟังอ.เจน กับ คุณรุ้ง บอกให้จี๊ดพูดให้สาลี่ มาทำบุญให้จงได้อย่ากลับบ้านเด็ดขาด เพราะบุญที่จะไปทำในวันนั้นเป็นบุญใหญ่สามารถช่วยสาลี่ได้ ต้องกำชับไปว่าต้องมาทำบุญให้ได้ แต่อย่าบอกกับสาลี่นะพี่ว่า สาลี่มีเคราะห์หนักมากถ้าไม่ได้มาทำบุญวันนี้จะหนักหนามากจะมีเหตุเกิดขึ้นอีก
เมื่อคุณรุ้ง รู้เรื่องจากที่ อ.เจน พูดอย่างนี้แล้วก็อดรนทนไม่ได้รีบพูดขึ้นว่าพี่จี๊ด บอกสาลี่ให้มาให้ได้อย่าทิ้งบุญ ขอให้มาทำบุญและถ้ายังทำแผลไม่เสร็จหรือช้า ก็ให้นั่งรถแท็กซี่ตามไปที่ปั๊มน้ำมันจุดแวะเข้าห้องน้ำ คุณรุ้ง จะเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายค่ารักษาพยาบาลและค่ารถแท็กซี่ให้กับสาลี่เอง
จากการประสานกันโดยตลอด จึงรู้ว่าสาลี่อยู่โรงพยาบาลใด ปรากฏว่า สาลี่ไปรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลที่คุณหมอลูกศิษย์อาจารย์ประจำอยู่ ช่วงเช้าอย่างนี้อาจารย์ก็ยุ่งอยู่กับการดูแลผู้เดินทางฝนก็ตกต้องดูแลหลายเรื่อง จึงเป็นหน้าที่ของคุณรุ้งที่ต้องช่วยจัดการ คุณรุ้งจึงประสานกับคุณหมอโดยขอให้คุณหมอช่วยออกค่าใช้จ่ายค่ารักษาพยาบาลไปก่อน เพราะรู้จากสาลี่ว่าไม่มีเงินติดตัวไปมากนักราคารักษาค่อนข้างแพงค่ะ คุณรุ้งรู้เรื่องนี้ดีจึงขอเป็นผู้จ่ายชำระเงินค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดคุณรุ้งพูดกับจี๊ดว่า “หนูต้องการทำบุญค่ารักษาพยาบาลให้กับสาลี่ค่ะ” เมื่อ อ.เจน ได้ยินก็จะช่วยด้วยอีกแรง จี๊ดจึงได้อนุโมทนาบุญ อ.เจน กับคุณรุ้งที่มีจิตเมตตาคนยากค่ะ คุณหมอก็ช่วยอย่างเต็มที่เพราะคุณหมอก็เคยมาทัวร์บุญบ่อยครั้งและเข้าใจความเร่งด่วนนี้ คิดเอาก็แล้วกันค่ะ คนก็จะรีบไปทำบุญ คุณหมอก็ต้องรีบเย็บแผล คนเจ็บที่รีบร้อนนั้นก็ไม่มีเงินจ่าย เย็บแผลเสร็จสาลี่ก็วิ่งขึ้นรถแท็กซี่ในสภาพเสื้อเปื้อนเลือดกางเกงสีฟ้าหลวม ๆ ใส่มาจากโรงพยาบาล สาลี่บอกว่า กางเกงโรงพยาบาลค่ะพี่ เพราะกางเกงขาดวิ่นหมดใส่ไม่ได้ค่ะ
ผู้มีน้ำใจมีจิตที่เป็นบุญกุศลเอื้อเฟื้อช่วยเหลือสาลี่ เมื่อถึงปั๊มน้ำมันจุดแวะที่นัดหมายกันไว้คุณรุ้ง กับจี๊ด ก็ไม่ยืนชะเง้อรอสาลี่คอยาวจะเป็นคอห่านแล้ว น้องบอกใกล้จะถึงแล้ว แต่ยังมาไม่ถึงสักทีเราให้เวลาจอดเข้าห้องน้ำ 20 นาที จะได้เวลาออกเดินทางแล้ว คุณรุ้ง กลัวว่าสาลี่จะไม่มีเงินจ่ายค่าระแท็กซี่จึงมายืนดักรอกันที่ทางเข้าปั๊มน้ำมันระหว่างนั้นก็ยืนคุยเป็นห่วงสาลี่อยู่ก็พอดีมีน้องสาวคนสวยใจดีเดินผ่านมาพอดี จึงเล่าให้น้องเค้าฟังน้องเค้าบอกว่าพอจะได้ยินเหมือนกันไม่รู้ว่าเจ็บหนักจึงยินดีจะช่วยกับเพื่อนเรี่ยวไรเงินช่วยค่ารักษาพยาบาลให้สาลี่ ซึ่งคุณรุ้ง ก็รีบพูดขึ้นว่าไม่เป็นไรค่ะพี่ตั้งใจจ่ายให้สาลี่ตั้งแต่แรกแล้ว น้องสาวคนสวยก็ยังยืนยันขอเป็นผู้ช่วยเหลือกับเพื่อน ๆ “พวกหนูจะรับผิดชอบให้ค่ะ” จี๊ดก็เล่าให้น้องเค้าฟังว่า สาลี่ต้องเปลี่ยนเสื้อด้วยสิเห็นสาลี่บอกว่าเลือดเปื้อนเสื้อเต็มหมด เมื่อน้องสาวรับได้รับฟัง ก็หน้าตาตื่นพูดขึ้นมาว่า เอาเสื้อของหนูไม่รู้เป็นยังไง ไม่น่าเชื่อเลยพี่หนูหยิบเสื้อชมรมวิปัสสนาฯ สีขาวมาตัวหนึ่งไม่รู้เอามาทำไม แต่ก็เอามาแปลกใจจังไม่คิดว่าจะต้องให้สาลี่ใส่ในวันนี้ เดี๋ยวหนูไปหยิบมาให้นะค่ะ แล้วสาลี่ก็มาถึงปั๊มน้ำมันพอดี มาพร้อมกับ สภาพเสื้อเปื้อนเลือด มีรอยบาดแผลที่ผ่านการเย็บซ่อมจากคุณหมอเรียบร้อยแล้ว ในมือมีถุงยา 2 ถุง แต่พอได้เสื้อผ้ามีผลัดเปลี่ยนแล้วก็ขึ้นรถกันค่ะออกเดินทางไปทำบุญแต่คุณรุ้ง ซึ่งก็มีญาณทัศนะอยู่เหมือนกันจึงพูดขึ้นว่า สาลี่อย่าไปนั่งบัสที่จัดไว้ให้นั่งนั้นนะมานั่งรถของพี่ บัส 2 สาลี่บอกไม่เป็นไรค่ะหนูทำงานได้แต่คุณรุ้งยืนยันว่า ไม่ได้ต้องรถของพี่ ส่วน อ.เจน เองก็พูดว่าถ้าพี่รุ้งไม่พูดขึ้นมาว่าให้นั่งรถพี่รุ้งหนูก็ต้องให้สาลี่มานั่งระของหนูค่ะพี่....นี่เป็นประเด็นที่จี๊ดจะมาเล่าให้ฟังทีหลังนะค่ะ จี๊ดขอ..อุ๊บ ไว้ก่อนค่ะ
แต่จมูกของสาลี่ที่เคยทำไว้แต่เก่าก่อนประมาณ 6 ปีได้หักในวันนั้นเลย สาลี่บิดจมูกให้ดูสามารถบิดไปมาได้ หลังจากงานบุญคุณหมอได้เลาะออกไปหมดแล้ว สาลี่ก็ไม่ใส่ของเทียมแล้วค่ะ
สาลี่เล่าให้ฟังว่า ถ้า อาจารย์เจน กับ อาจารย์รุ้งไม่สั่งกำชับให้สาลี่นะ สาลี่ก็ไม่มาแล้วเพราะหนูคิดว่าจะกลับบ้าน ตกใจกับชีวิตเฉียดตายและเจ็บบาดแผล และคิดว่าคงไปไม่ทันรถทัวร์
สรุปยอดเงินน้ำใจ เงินที่น้องสาวคนสวยและผองเพื่อนรวบรวมกันได้เป็นเงิน 8,700.00 บาท รวมเงินของน้องแป๊ะ อีกจำนวน 1,000.00 บาท รวมเป็นเงินทั้งสิ้น 9,700.00 บาท คุณรุ้งสอบถามค่ารักษาพยาบาลจากคุณหมอ ซึ่งคุณหมอแจ้งยอดและส่ง Line ตามใบเสร็จรับเงิน คิดเป็นเงิน 4,638.00 บาท เมื่อนำมาหักกับยอดเงินที่รวบรวมได้ 9,700.00บาท (9,700-4638=5,062) จึงมีเงินที่คงเหลือมอบให้สาลี่ได้ใช้รักษาตัวอีก จำนวน5,062.00 บาท จี๊ดขออนุโมทนาบุญกับน้องๆ ผู้ใจบุญช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาลและขออนุโมทนาบุญกับคุณรุ้งที่ ออกค่าแท็กซี่ให้กับสาลี่ จำนวน 640 บาท สาลี่บอกว่าไม่มีประกันอุบัติเหตุ ไม่มีเงินติดตัวเลยตอนนั้น จึงขอฝากขอบพระคุณทุกท่านที่ช่วยเหลือสาลี่มา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ
วัดที่ 1
การรับบริจาคปัจจัย จี๊ดวิ่งไปก่อนหน้าใคร ๆ ค่ะไปถือพานหัวสิงห์เพื่อรอรับเงินปัจจัยตามที่ได้รับมอบหมายบางครั้งก็ต้องวิ่งแบบทำเวลาไม่ว่ากันนะค่ะ เกรงว่าพระท่านจะรอนานไหนก็ต้องนับเงินอีกอะไรอีกค่ะ การถือพานรับบริจาคและการนับเงินต้องบอกกล่าวกันให้เข้าใจอีกครั้งนะค่ะเพราะบางท่านที่ไม่เข้าใจและท่านที่มาเป็นสมาชิกใหม่ ทุกท่านที่มาร่วมบุญก็ยินดีที่จะเข้ามาให้ความช่วยเหลือแต่ขอให้ทีมงานทำงานดีกว่าเพราะว่า จะมีผู้ที่เราไม่ทราบมาช่วยกันมากมายมิจฉาชีพที่แฝงเข้ามาก็มากมาย อาจารย์จึงสั่งป้องกันในเรื่องนี้ค่ะก็คิดดูเอาก็แล้วกันจนถึงต้องมีเสื้อทีมงานใส่กันแล้วเพื่อจะได้ทราบว่านี่เป็นทีมที่ทำงานสอบถามได้อะไรได้นะค่ะ
การทำบุญที่วัดแรก ในวันนั้นทุกคนมาพร้อมกันแล้ว พระสงฆ์พร้อม แล้ว อ.เจน นำสวดมนต์ และนั่งสมาธิพร้อมกันที่เบื้องหน้า หลังจากนั้นได้นำอธิษฐานจิต ผ้าป่าสามัคคีสร้างลิฟ และสร้างห้องน้ำ 18 ห้อง นำถวายพระภิกษุสงฆ์
เทพเทวาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาร่วมอนุโมทนาบุญ อาจารย์เล่าให้ฟังว่า ในขณะที่กรวดน้ำอยู่นั้นได้เห็นว่า เหล่าเทพเทวารุกขเทวดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ได้มาร่วมอนุโมทนาบุญมากมายค่ะอาจารย์เคยบอกว่าการทำบุญของเรานั้นได้ล่วงรู้ไปทั้งเบื้องบนและเบื้องล่าง ซึ่งก็เหมือนกับทุกท่านที่ต่างก็รอคอยที่จะมาร่วมบุญกันเป็นประจำทุกเดือนเพราะท่านก็รอคอยที่จะทำบุญด้วยการมาอนุโมทนาบุญกับบุญของเราด้วยเช่นกันค่ะ จี๊ดถือว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีนะค่ะไปไหนใครก็รู้จัก โลกลี้ลับข้างหน้าพวกเราไม่ต้องห่วงกันล่ะ
เจ้ากรรมนายเวร...มาบอกกล่าว อาจารย์เล่าว่า ขณะที่จิตนิ่งอยู่นั้นก็ได้เห็นเจ้ากรรมนายเวรมากมายเหลือเกินไม่รู้ว่าของใครเป็นของใครเต็มไปหมด ต่างก็ร้องกันเซ็งแซ่ระงมไปหมดขอรับบุญ ต่างก็ร้องกันว่า ฝากไปบอกพวกเขานะ “เราอโหสิกรรมให้แล้ว จะไปแล้ว”ดีใจค่ะที่ได้ยินอย่างนี้จี๊ดดีใจมากที่การทำบุญเป็นประจำของพวกเราจะทำให้เจ้ากรรมนายเวรเขายอมรับและปลดปล่อยเข้าสักวันทำไปเถอะค่ะบุญน่ะ ใครทำใครได้ใครกินใครอิ่มอย่างที่ อ.เจน พูดไว้ไม่มีผิด อ.เจน เคยพูดไว้เสมอว่า ทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรให้เขาบ่อยๆ ยังไง ๆ เขาก็เห็นใจเข้าสักวัน ดังคำโบราณที่ว่า“น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน” เมื่อเขาได้รับบุญกุศลจากเราบ่อย ๆเขาก็ไปผุดไปเกิดตามวาระบุญ วาระบาปของพวกเขา เพราะบุญที่เราจัดขึ้นนั้นเป็นบุญใหญ่เป็นอภิมหาบุญทั้งนั้นค่ะ
จี๊ดกล้าที่จะเล่าเรื่องนี้ให้รับรู้กันทั่วและก็รู้ดีอยู่ว่ายังมีบางท่านที่ไม่รู้ว่า อ.เจน นั้นมีเสียงดังไปถึง 3 โลก นรกสวรรค์ และมนุษย์ ซึ่งมีบ่อยครั้งที่อ.เจน ขอจากเบื้องบน และเบื้องล่างขอให้ช่วยเหลือผู้คนและทำสำเร็จมาแล้วหลายครั้งแต่ก็ไม่ได้นำมาเล่าค่ะ ซึ่งมีหลายครั้งคนเล่าก็ลืมค่ะแหะ..แหะ?
วัดที่ 2
ทำบุญทอดผ้าป่าสามัคคีสร้างถนนทางเข้าวัด วัดที่สองนี้หลวงพ่อท่านประสงค์จะสร้างถนนทางเข้าวัด ก็ดูที่ถนนทางเข้าวัดสิค่ะ ดีนะที่ฝนไม่ตกไม่อย่างนั้น ทั้งดินแดง ดินแดงคงเลอะเทอะเปอะเปื้อนกันมากทีเดียวค่ะ การสร้างถนนหนทางเข้าออกวัดเป็นบุญใหญ่อานิสงส์มากค่ะ เพราะอะไรหรือ ผู้คนที่เดินทางมาวัดก็จะได้รับความสะดวกสบาย มาทำบุญอย่างไม่มีอุปสรรค ชาวบ้านเขาได้รับสุขกายสุขใจอย่างไรด้วยอานิสงส์บุญจากเงินปัจจัยของพวกเราคิดดูสิค่ะพวกเราจะได้บุญกุศลทุกครั้งที่คนเขาเดินบนถนนที่เราช่วยกันสร้างเข้าวัดทำบุญจริง ๆนะ อ.เจน บอกอย่างนั้น และบุญอย่างนี้เราก็ยังไม่ได้ทำกันสักเท่าไหร่นะค่ะที่คนเขาเรียกกันว่าทำบุญที่ดินซื้อที่ซื้อทางแต่นี่ที่ดินมีอยู่แล้วเพียงเพื่อพวกเรามาช่วยให้ผู้ใช้ถนนได้รับความสะดวกมากยิ่งขึ้นค่ะ
วัดป่าแห่งนี้พวกเราได้ฟังธรรมเทศนาจากพระสงฆ์พวกเราก็ได้รับอานิสงส์ของการฟังเทศนามัยด้วยนะค่ะการฟังเทศไม่ใช่ว่าจะไม่ได้บุญทุกสิ่งเป็นบุญทั้งนั้นค่ะ อ.เจน มักพูดว่าบางคนก็ไม่รู้คุยแข่งกับพระสงฆ์ รู้หรือไม่ว่า การทำอย่างนั้นติดกรรมหากเราคุยกับใครไม่มีใครเขารับฟังคำพูดของเราก็ไม่ต้องสงสัยนะว่า เอ ทำไม ไม่มีใครสนใจเรา นี่เป็นกรรมอย่างหนึ่งที่เรามักจะไม่รู้นะจะบอกให้
อ.เจน ได้กล่าวอัญเชิญเทวดาและให้ทุกท่านณ ที่นั้นได้เชิญเทวดาประจำตัวของทุกคน เพื่อขึ้นไปศาลา 8 เหลี่ยม และกราบไหว้หลวงพ่อชลวย ท่านเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเป็นพระอริยะมรณภาพไปประมาณ23 ปีเห็นจะได้ค่ะ ศพไม่เน่าไม่เปื่อยท่านนอนอยู่ในโลงแก้ว
อัศจรรย์ก็ตอนที่อาจารย์กล่าวอัญเชิญเทวดาจี๊ดไม่เชิญเฉพาะแต่เทวดาประจำตัวนะ เชิญทั้ง 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดินมากันตรึมอะค่ะ ลมนะพัดกรรโชก ใบไม้ร่วงกรู รู้สึกได้แต่ไม่รู้ว่ามีใครรู้สึกบ้างปะค่ะ จี๊ดไม่รอช้าหรอกค่ะ ถามเมื่อเจอ อาจารย์ค่ะ คือตะกี้..อะค่ะ อ้อ พี่จี๊ดจะถามเรื่องเทวดาใช่มั้ยค่ะค่ะพี่มากันมากเพราะทุกคนได้เชิญท่านมาท่านก็ดีใจท่านต้องการเข้าไปกราบหลวงพ่อท่านค่ะและท่านก็มาร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ
กิจกรรมสุดท้าย กิอกรรมนี้เป็นเรื่องของชาติบ้านเมืองซึ่งท่านเป็นก็คนไทยคนหนึ่งที่มีพ่อของแผ่นดินดูแลทุกข์สุขของประชาชน และขณะนี้ท่านทรงพระประชวรพวกเราทั้งหลายเมื่อมีบุญกุศลมากก็แบ่งบุญให้ท่านทรงพระเจริญเป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทยและเพื่อรำลึกถึงถึงองค์พระมหากษัตริย์ไทยที่กู้ชาติบ้านเมือง อ.เจน ได้นำพาทุกท่านไปยังค่ายพระนเรศวรซึ่งครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ชาติไทยเคยเป็นจุดยุทธศาสตร์เป็นสมรภูมิรบที่ทำการรบไม่เคยแพ้ใครมีชัยชนะทุกครั้งค่ะ
อ.เจนบอกว่าไม่ใช่เองบังเอิญในการมารวมพลของทุกท่านในวันนั้น จี๊ดร้องเพลงในหลวงของแผ่นดินและคนดีไม่มีวันตาย ร้องด้วยความเคารพ ร้องด้วยความเทิดทูนในคุณงามความดีของท่านผู้เสียสละ ท่านผู้เป็นวีรชน ท่านผู้ปกป้องแผ่นดินไทยท่านผู้กล้าหาญทั้งหลายที่ทำเพื่อแผ่นดินไทยค่ะขอขอบคุณท่านผู้เสียสละอีกครั้งด้วยสดุดีค่ะ
กรรมของสาลี่ อ.เจนเล่าให้ฟังว่า ภพชาติหนึ่งสาลี่เกิดเป็นชายได้ไปทุบตีชายคนหนึ่งจนร่างกายแหลกเหลวเขายังไม่ได้ไปผุดไปเกิดวันนั้นเป็นวันดวงตกของสาลี่จึงไปประสบอุบัติเหตุที่กลางถนนรถชนกัน 5 คันรวดดูจากสภาพรถก็คงรู้ได้ว่าสาลี่ไม่น่าจะรอดตายมาได้ อ.เจน บอกว่าด้วยบุญที่สาลี่มาทำเป็นประจำทุกเดือนทำให้เคราะห์หนักเป็นเบาแต่เขาก็ไม่ยอมเขาติดตามมาด้วย เขาต้องการให้สาลี่เจ็บหนักให้มากกว่านี้เขายังไม่พอใจเขาติดตามมาด้วย
คุณรุ้ง ก็เห็นเจ้ากรรมที่ติดตามมาเหมือนกับอาจารย์เห็นแต่ไม่มีใครบอกจี๊ดสักคน แหม มิน่า คุณรุ้งบอกให้สาลี่มานั่งที่บัส 2แทนที่จะไปนั่งบัส 5 คุณรุ้งเล่าให้ฟังว่าพี่ไม่รู้อะไรหนูนะบริกรรมไปตลอดทางรถจะเสยถนนตั้งหลายครั้งอันตรายมากเจ้ากรรมเขาไม่ยอมจนถึงวัด 1 อ.เจนจึงต้องไปจัดการให้ด้วยการจับที่ไหล่สาลี่แล้วพูดกับเจ้ากรรมของสาลี่ว่า จงไปเถิดเดี๋ยวเขาก็จะทำบุญไปให้แล้วเขาสำนึกแล้วไปเถอะนั่นแหละเจ้ากรรมจึงยอมล่าถอยไปค่ะ อุ๋ยขนลุก
ความในใจของสาลี่ สาลี่บอกว่าพี่ถ้าใครไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ก็ไม่รู้หรอกหนูคิดว่าหนูรอดมาได้อย่างไรหนูขนข้าวสารมา 2 ถึง อยู่ที่หลังรถเชื่อมั้ยข้าวสาร 2 ถุงนั้นช่วยหนูไว้ด้วยค่ะจี๊ดถามช่วยยังไงก็ระมันอัดข้างหลังเหล็กของรถเสียบเข้ามาที่ด้านหลังเจอกับถุงข้าวสารและยังมีกระจกอีกเป็นจำนวนมาก ไม่น่าเชื่อเลย ชีวิตที่รอดมาได้นี้สำนึกกรรมจริง ๆ ท่านผู้อ่านโปรดอย่าประมาทในชีวิตไม่รู้ว่าเราจะตายเมื่อไหร่ใครก็ไม่รู้อนาคตเมื่อยังมีชิวิตอยู่ทำให้ดีที่สุดค่ะ
จี๊ดขออนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ ที่ทุกท่านได้ละกิเลศทางโลกเพียงหนึ่งวันเพื่อมางานบุญแม้ว่าจะมีฝนตกหนัก ต้องลำบาก ต้องฝ่าฟัน แต่ท่านก็มา ไม่ท้อถอย อนุโมทนาสาธุค่ะ
จี๊ดจ๊าด
โพสต์เมื่อ 2016-4-1 16:18:02
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
โพสต์เมื่อ 2016-4-2 00:24:32
โชคดีที่ได้สะสมบุญมานะค่ะ ขอให้สาลี่หายไวๆนะ