แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Wwwarjanjencom เมื่อ 2013-8-16 13:13
เล่าโดย นายนกฮูก สวัสดีครับ ทุกท่าน ประเดิมเรื่องกันเลยกับเรื่อง "เช้าหลับสนิท ตื่นขวัญผวา" เป็นประสบการณ์ที่ต้องใช้วิจารณญาณในการอ่านน่ะครับ เรื่องของเรื่องคือ นายนกฮูกได้มีโอกาสติดตามกองถ่ายทำคนอวดผี แบบติดกองนอนติดดิน เป็นเทปที่ไปถ่ายที่ต่างจังหวัดกับโปรเจ็ค 7 สาวเห็นผี กับ 7 ที่เฮี้ยน บรรยากาศแต่ล่ะที่ค่อนข้างน่ากลัว แต่จะไม่น่ากลัวก็เพราะมีไทยมุงนี่แหล่ะ เหมือนมีการแสดงคอนเสริตยังไงอย่างงั้นเลยครับ ตั้งแต่รถตู้เข้าถึงกองบ้านผีสิง ก็มีแฟน ๆ รายการมาต้อนรับอย่างมากมายจนซอยแทบจะทะลักแต่ก็ตื่นตาตื่นใจดี เหมือนเราเป็นบี้เดอะสตาร์ 555... เทปนั้นจะเป็นบ้านร้างอีกเช่นเคย มีคุณเปิ้ลไอริณ กับคุณอี๊ดโปงลาง เป็นผู้ล่าท้าผี เมื่อถึงกอง อาจารย์เจน ก็ได้รับภาระกิจสื่อวิญญาณบ้านร้างอีกเช่นเคย แต่คราวนี้ขนแขนสแตนอัฟ เพราะวิญญาณที่อาจารย์เจนสื่อตรงกับคำบอกเล่าของน้องผู้ชายชาวบ้านที่นั่งดูมอนิเตอร์อยู่ข้าง ๆ ผมได้ถามว่าบ้านนี้มีประวัติยังไง น้องก็บอกว่าก็ตรงกับที่อาจารย์สื่อเปี๊ยบครับ บรื้อสส รีบใส่รองเท้าคอนเวอร์ด โกย ทางใครทางมัน....รับรองว่าเทปนี้น่ากลัวแถมมีปนฮา ด้วยครับ จะใครที่ไหนก็พี่อี๊ดโปงลางนั่นแหละครับ ผมว่าผีเขาจะตลกในความฮาของพี่เขามากกว่าน่ะ จนลืมภารกิจหลอกพี่เขาให้กลัวน่ะครับ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ ใกล้รุ่ง ทุกคนขึ้นรถตู้รีบบึ่งไปที่พักที่จองไว้ใกล้ ๆ ต่างคนต่างแยกย้ายกันนอนครับ เทปนี้ผมต้องนอนคนเดียวเปลี่ยววังเวงวิเวกวิเหว่โห๋ว เพราะคุณเทคชิ่งกลับไปปฏิบัติภารกิจต่อที่ต่างจังหวัด แต่ก็ไม่คิดอะไร มีเพียงแต่ตอนอยู่ในห้องน้ำและอาบน้ำอยู่ รู้สึกไม่วังเวงเหมือนมีเพื่อนอาบอยู่ด้วยยังไงอย่างงั้น อาบเสร็จก็หลับสบาย ไร้กังวล ตื่นเช้ามาอีกทีก็ 9 โมงกว่า ๆ อาจารย์เจนตื่นหรือยังหนอ...เดี๋ยวหมดเวลากินข้าวเช้า เลย 10 โมงครัวปิด อดกิน เพราะทุกเทปอาจารย์เจนกับพี่รุ้งตะวัน จะตื่นก่อนเพื่อมุ่งหน้าไปแคนทีน ก่อนใคร ๆ ถือคติกองทัพเดินด้วยท้อง นอนไว้ที่หลังจ้า..... ปรากฎว่าไร้วี่แววอาจารย์เจนและพี่รุ้งตะวัน แล้วผมก็รีบกินอาหารเช้า ปรากฎว่ากินเสร็จเรียบร้อย..ไม่กี่นาที ตามคาด อาจารย์เจนกับพี่รุ้งตะวันกำลังบึ่งกายตรงมาที่แคนทีนอย่างไม่รีรอมาแต่ไกลสุดสายตา ผมจึงแซวอาจารย์ว่า ครั้งนี้ผม Number One ครับ กินก่อนใคร เมื่อรับประทานอาหารเสร็จ อาจารย์กับพี่รุ้งตะวันก็ชวนไปทำสังฆทาน เพื่อไม่ให้เวลาผ่านไปโดยเปล่า ที่วัด กุสุมภ์สัทธารามิ ทันทีที่เดินเข้าวัด หลวงพี่ก็จำได้ทันทีว่า เป็นอาจารย์เจน ญาณทิพย์ คนอวดผี... "อาตมาจำได้ตั้งแต่ลงจากรถตู้แล้วล่ะ" แล้วก็มีคุณเปิ้ลไอริณ สาวเบนซ์สปอร์ต ตามมากับน้องหยก เพื่อมาร่วมทำบุญ ....
มากับอาจารย์เจนกับพี่รุ้งตะวัน ทุกครั้งผมก็ได้ทำบุญด้วยทุกครั้ง ดีก็ตรงนี้แหละครับ...
หลังจากทำบุญกันเสร็จ ก็กลับที่พักเพื่อพักผ่อน ผ่านเคาน์เตอร์โรงแรม ก็ทักทายคุยปราศัย กับน้อง ๆ เจ้าหน้าที่ของโรงแรม เขาก็บอกอาจารย์ว่า ห้องที่ผมพักอยู่สัมผัสอะไรได้ไหม เพราะมี วิญญาณแม่ลูก สิงอยู่ แขกหลายคนก็เห็นเป็นผู้หญิงบ้าง เด็กบ้าง บางที่ผู้หญิงก็ร้องเพลงให้ลูกฟังบ้าง ตายล่ะ! คราวนี้ต้องอาบน้ำอีกรอบก่อนเช็คเอาว์ ทำไงดี ก็เลยเอ่ยปากให้อาจารย์เจนช่วยไปสื่อหน่อยว่ามีจริง หรือไม่ อาจารย์ก็ทำการสื่อ ปรากฎว่า ในวาระจิตมี วิญญาณเด็ก นั่งยอง ๆ อยู่เหมือนจะเหงา ล่ะ .....แต่ไม่มีวิญญาณแม่ ไปไหนก็ไม่รู้ หว้า...ผมไม่ได้เตรียมของเล่นมาด้วยซีคราวนี้ แต่ก็ทำใจอาบน้ำ เพราะความร้อนในกาย มันพุ่งพล่าน วิญญาณไม่สนแล้ว อยากอาบน้ำมาก ๆๆ มิน่าเล่า วันที่เช็คอิน คุณเทคพูดกับผมว่าห้องนี้ดูแปลกไหมนายนกฮูก .... ผมว่ามันแปลก ๆ น่ะ สร้างแปลกมากเลย หรือว่าคุณเทคทำรายการนี้บ่อย ๆ ถึงขึ้นสัมผัสที่ 6 สามารถใช้การได้แล้ว...
จากนั้นทุกคนได้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ ดวงวิญญาณทั้งสองดวงเพื่อให้ไปสู่ภพภูมิที่สูงขึ้น....
ผมก็คิดอยู่ในใจว่า "ชีวิตมันไม่มีวันจบ จวบจนกระทั่งตายไปแล้ว ก็ยังต้องเดินต่อไป ต้องไปตามแรงบุญแรงกรรม ที่สั่งสมไว้ ให้ระลึกในการทำความดีเพื่อสังคมและอดกลั้นในการกระทำผิดให้ได้มากที่สุด"..... นายนกฮูก
| 
โพสต์เมื่อ 2013-8-16 11:58:27
|
แสดงเฉพาะโพสต์ของสมาชิกนี้
|ดูรูปภาพขนาดใหญ่
|โพสต์เก่าขึ้นก่อน
|โหมดอ่าน
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
