คำเตือน: เรื่องราวจริงเกิดขึ้นจริงๆกับชีวิตผมครับ
ทุกโรงเรียนทุกทีทุกๆเช้าแน่นอนว่าจะมีการเข้าแถวหน้าเสาธงสวดมนไหว้พระ แต่วันนั้นผมปวดขาเพราะรถล้มจึงไม่ได้มีการเข้าแถวพร้อมกับเพื่อนๆเลยเสียดายมากๆโดยตัวเราเองชอบสวดมนไหว้พระอยู่แล้วแต่อย่าไรก็เถอะ รางกายเราไม่ไหว วันนั้นครับผมก็เลยต้องขึ้นไปห้องเรียนชั้น 4 เพราะมันชั้นเรียนอยู่ตั้งชั้น 4 แน่นอนครับเวลาเลิกแถวจะโดนเบียดมากและเดินยากไม่ทันเวลาเรียนผมกับเพื่อนเลยให้เพื่อนท่านนึงพาผมขึ้นไปห้องเรียนก่อนและเมื่อถึงห้องเรียนครับสภาพห้องก็ปกติเป็นห้องเรียนมีโต๊ะมีเก้าอี้เป็นไม้ เมื่อได้ยินเสียงสวดมนผมก็จะสวดมนตามไปด้วยเพื่อไม่ให้เป็นการว่าเอาเปรียบเพื่อนที่เขานั้นเข้าแถวสวดมนอยู่หน้าเสาธงผมก็สวดไปปกติ พอถึงบทสวดอิติปิโสนะครับ โต๊ะด้านหลังของผมนั้นอยู่ๆล้มมาทับกันราวกับโดมิโน้เสียงดัง ปั้ง! ปั้ง!!!!! ๆ ตามมาติดๆแน่นอนครับทุกคนที่อยู่ข้างล่างหน้าเสาธงนั้นสวดมนพร้อมกันทุกอย่างก็จะเงียบสงบไม่มีเสียงใดๆมารบกวนเหมือนมีเสียงเช่นนี้ทุกคนต่างสงสัยว่ามันเกิดจากอะไรต่างพากันคิดต่างๆนา ตอนนั้นผมตกใจมากๆที่ทำผมอยู่ๆก็เป็นเช่นนี้สักพักเรียกสติตัวเองมาได้ผมกับเพื่อนก็พากันจัดโต๊ะขึ้นมาแต่ไม่น่าเชื่อ มีครูท่านนึงเดินขึ้นมาโวยวายต่อว่าพวกผมว่าขึ้นมาทำไมเป็นอะไรกันยังไง และกล่าวหาผมว่าพวกผมนั้นมีอะไรกันบนห้องเรียนเพราะผมอยู่กับผู้หญิงครับแต่ความเป็นเพื่อนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรกันอยู่แล้วถ้าหากใครเคยมีเพื่อนและโดนกล่าวหาแบบนี้เราไม่สนใจหรอกว่าคนอื่นจะคิดแบบใหนแต่เรารู้ๆกันอยู่ในใจอยุ่แล้วครับ และเหตุการ์ณนี้ทำให้ผมเสียขวัญมาก และมีโอากาศครั้งนึงผมได้ไปถามพระว่าเกิดขึ้นเพราะอะไร ยังไงท่านก็อธิบายว่า การที่เราสวดมนตรงนั้นจุดนั้นอะ เขาไม่ชอบเขาไม่ชอบเสียงสวดมนเขาเลยทำแบบนี้ แต่ในใจผมว่า อ่าวเราอุสาทำความดีและมาเจอเหตุการ์ณเช่นนี้มันคุ้มแล้วหรอ แต่ก็ไม่รู้แต่อย่างไรนะครับว่า การที่เราสวดมนอยู่สถานที่ที่เขาอยู่และเขาไม่ชอบและมาทำแบบนี้ มันเป็นเพราะอะไร ต่ออย่างไรก็เถอะ ต่อไปผมคงต้องบอกกล่าวผีหรือทุกอย่างที่อยู่ ณ จุดนั้นว่า เราจะสวดมนและให้ท่านถ่อยออกไปก่อน หรือเปล่านะ 
|