|
วันก่อนนายนกฮูกได้มีโอกาสเดินทางไปกองถ่ายทำกองล่าท้าผี เลยปากเกร็ดไปหน่อย
ตอนแรกสงสัยว่าทำไมแถวนี้มีบ้านผีด้วยหรือ มันออกจะแสงสีเสียง ฮูลาฮูล่า ลัลล้า อ่ะ แต่พอเลี้ยว
เข้าซอยไปได้สักพัก ก็พบเริ่มพบกับความน่ากลัวของรัตติกาลยามค่ำ เริ่มเงียบสงัด ขึ้นเรื่อย ๆ
สองข้างทางเต็มไปด้วยบ้านจัดสรร รกร้าง น่ากลัวยิ่งกระไร นายนกฮูกขับตามอาจารย์เจนมาติด ๆ
อาจารย์เข้าไปจอดซะสุดซอย แถมเตรียมพร้อมหันหัวรถไปหน้าปากซอยพร้อมบิ่งออกได้ทันทีตอนเลิกกอง
นายนกฮูกเห็นแล้วก็คิดว่าทำไมเราไม่ไปจอดที่ใกล้กองมอนิเตอร์ ตอนกลับเราจะได้บึ่งเร็วกว่าอาจารย์เจน
จึงย้อนไปจอดที่แถวกองมอนิเตอร์
เมื่อจอดรถเสร็จ "มีเสียงดังกระทบโสตประสาททันทีว่า" "ตรงนี้จอดไม่ได้ครับ จะถ่ายทำเปิดรายการ"
นายนกฮูก สุดเขิน จึงต้องเสียเวลาขับกลับไปจอดคันเดียวเกือบจะสุดซอยอันน่าสพรึงกลัว
จากนั้นก็ยกสัมภาระจากรถไปปูที่ริมถนนเป็นหญ้ารก ๆ ซึ่งเฉอะแฉะด้วยฝนที่เพิ่งตกมา
ยังไงก็ต้องลงปูตรงนี้แล้วล่ะเพราะมีอยู่ที่เดียว กลัวงูเป็นที่ซู๊ด.......
เมื่อปูเสื่อผ้าใบเสร็จจึงไปเอาของที่รถรอบสองเพราะรอบเดียวขนไม่หมดครับ จนคนที่กองเขาแซวว่ามาปิกนิค
55555 นายนกฮูกถือไฟฉายที่ถ่านก็ใกล้จะหมด เดินส่องไปเรื่อย ๆ ด้วยความระวัง
เมื่อเกือบถึงรถนายนกฮูก ก็จะมีรถคันขาวอยู่ก่อน จึงส่องไฟฉายไปที่หน้ารถคันขาว คุณพระช่วย
มันเป็นเหมือนก้อนอะไรสีขาวหลบไปใต้ท้องรถอย่างรวดเร็ว จะว่าแมวก็ไม่เหมือน มันคืออะไรกันแน่
นายนกฮูกจึงทำใจดีสู้ผี เอาไฟฉายไปส่องข้างรถด้านในที่ติดกับป่า ปรากฎว่า เจอจอมปลวกขนาดใหญ่
เท่านั่นเหละ ใส่เกียร์ 5 วิ่งไปที่กองมอนิเตอร์อย่างรวดเร็ว ไปถึงก็บอกพี่รุ้งตะวัน บอกว่าพี่ผมไม่แน่ใจ
ว่าใช่หรือเปล่า มันเป็นก้อนสีขาวหลบแสงเร็วมาก เหมือนหลบแสงไฟฉายที่เราส่องไป และ
ตรงนั้นมีจอมปลวกอยู่ด้วย
ผมจึงชวนพี่เขาไปดูว่า ชัวร์หรือมั่วนิ่ม ปรากฎว่าพี่รุ้งตะวันสัมผัสแล้ว ผีชัวร์อ่ะ เมื่อเห็นจอมปลวก
พี่รุ้งจึงให้นายนกฮูก ขอขมาที่เอาไฟฉายไปส่องแถมชี้นิ้วไปที่จอมปลวก นายนกฮูกยังไม่หายสงสัย
จึงไปถามคนหาโลเคชั่น ถามว่าตรงนั่นน่ะมีอะไรหรือเปล่า เขาก็บอกว่า ตรงนี้ เพิ่งมีผู้หญิงถูกฆ่าตาย พอดี คราวนี้
เครียดลงเท้า นายนกฮูกจะ ไปขนของต่อยังไงเนี่ย????
ปรากฎว่านายนกฮูก ปวดท้องเบากระทันหัน ทำไงดี กลัวผี คอมฟอร์ดก็อยู่ในรถ ตรงที่รถจอดก็ใกล้จอมปลวก
อาจารย์เจนจึงให้ไปเข้าที่บ้านร้าง แต่บ้านหลังนั่น มีชายผู้ชายลึกลับท่านหนึ่งเข้าไปจับจองเป็นเจ้าของอยู่
และนายนกฮูกได้ขออนุญาตเข้าไป แววตาของชายคนนั้นเย็นชา เหมือนคนเฝ้าบ้านร้างในหนังไทยเปี๊ยบ
และสิ่งแรกสัมผัสได้กลิ่นคือกลิ่นอับมาก เหมือนไม่ได้ทำความสะอาดเลย
ภายในบ้านฝาเพดานชำรุด เมื่อเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ ก็เจอน้ำชักโถทะลักออกมานองพื้นมากมาย
ในใจก็คิดว่าเป็นน้ำประปาที่ทะลัก หรือเป็นน้ำในโถชักโครกที่ปน....มาด้วย กันเอ่ย ทำธุระเสร็จจึงรีบออกมา
จากบ้านหลังนั้นทันที ก็แปลกดีชายคนนี้กล้าเข้าไปจับจองบ้านร้างอยู่ด้วย หรือจะเป็นเพื่อนกับผี
จากนั้นนายนกฮูกจึงมาที่ปูไว้สำหรับกองอาจารย์เจน แต่มันค่อนข้างมืด มีทีมงานนำดารามาคนหนึ่ง
รูปร่างท้วม มานั่งข้างหน้าผม มันมืดผมมองหน้าไม่ถนัดว่าเป็นใคร ก็เลยถาม ดาราท่านนั้นว่า
"พี่ เป็นดาราชื่ออะไรหรือครับ" ถามอย่างนี้เขาคงเขิน เขาจึงตอบว่า "ไม่ได้เป็น แต่รู้จักกับคนที่
กอง เขาชวนมา" สักพักก็มีแสงไฟสาดเขามา ผมก็เห็นหน้าถนัดชัดเจนร้องอ๋อขึ้นมาทันทีแล้วพูดไปว่า พี่แด๊ก บิ๊กแอ๊ด นี่เอง
เขาจึงตอบกลับมาว่า ไม่ใช่บิ๊กแอ๊ดแล้ว เพราะพี่เขาออกจากวงแล้ว ผมจึงรีบขอถ่ายรูปคู่เลยล่ะ
เพราะเป็นนักร้องในดวงใจเหมือนกัน ชอบเพลง ข้าน้อยสมควรตาย ของพี่เขาม๊ากมาก 55555
ผมถามพี่แด๊กว่า พี่กลัวความมืดไหม พี่เขาก็ตอบแบบเรียบ ๆ ว่า ไม่กลัวหรอก ผมเดินป่าเป็นประจำ ชินแล้วล่ะ
ผมจะต้องไปอย่างน้อยเดือนล่ะครั้ง ท่าทางพี่เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลัวจริง ๆ อ่ะ ขากลับนายนกฮูกจอดรถ
ในสุดแต่ออกก่อนใคร รถผมจะนำขบวนออกมา ตามมาด้วยพี่แด๊ก และอาจารย์เจนตามลำดับ
ขับไปปรากฎว่าเป็นซอยตัน นายนกฮุกนำทางผิดท้้งขบวน ทั้งหมดพากันกลับรถกันยกใหญ่
พี่แด๊กถึงกับต้องลงมาจากรถว่าจะขับไปทางไหนดีเนี่ย นายนกฮูกพาทั้งหมดหลงไปในซอยตันซะแว้ว..55555
นั่นก็เป็นประสบการณ์ขำขำในกองล่าท้าผี
มาเล่าให้ฟังกันคลายเครียดนะเด้อ......ขอบคุณหลายๆ
|
|