|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย จี๊ดจ๊าด เมื่อ 2013-12-23 21:41
วัดแรก การเดินทางด้วยรถตู้ขบวนยาวถึง 30 คน ไม่ใช่น้อยเลย แต่สามารถทำเวลาได้ดีเป็นริ้วขบวนที่มีระเบียบมาก น่าชื่นใจจังค่ะ ทุกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ดิฉันสังเกตว่าบางท่านไม่เชื่อว่าสถานที่จะไปนั้นคงไม่เท่าไหร่ใส่กันมาซะเบาบาง ก็แอบคิดในฝจว่า จะไหวมั้ยเนี่ย เมื่อเดินทางจากพื้นราบจนถึงบนที่สูงนั่นแหละหูเริ่มอื่อ ลมข้างนอกเย็นกว่าในรถเสียอีก แต่พอรถจอดแล้วกระโดดลงวัดป่าภูผาสูงแล้วละก็อ อุแม่เจ้า ทั้งลมทั้งอากาศที่หนาวเย็น ก็ต้องกระโดดเต้นกันทีเดียว แต่เมื่อทุกคนเข้าไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่มีรูปปั้นจำลองของพระอรหันต์ แล้วนึกว่าจะรอด โอ้หนาวยิ่งกว่าข้างนอกเสียอีกเพราะในนั้นทางวัดปูด้วยหินที่เย็นแสนจะเย็นค่ะ
อ.เจน นำพาสวดมนต์ นั่งสมาธิ และถวายพระพรพ่อหลวงของเรารวมทั้งพระราชินีและพระบรมราชวงศ์ เพื่อให้คนไทยสงบร่วมเย็น ยังความประทับใจให้กับทุกคนทั่วหน้า ด้วยอากาศและบรรยากาศ ผู้คนต่างยิ้มแย้มแม้อากาศจะทำให้ทุกคนยืนสั่นเป็นลูกนก และมาออกกำลังด้วยการอธิษฐานปั๊มพระด้วยมือของตนเองคนละ 1 องค์ ค่ะ ซึ่ง 300 คน ทำเวลาการปั๊มพระได้เป็นอย่างดี บางคนก็ตกแต่่งด้วยแผ่นทอง 100% บางคนก็จัดพลอยหลากสีมาประดับตกแต่งกันอย่างสนุกสนาน เรียกว่าจัดกันเริ่มทีเดียวค่ะ
ท่านเจ้าอาวาสใจดีมีเมตตาหลังถวายสังฆทานท่านก็ได้แจกหนังสือให้เป็นจำนวนมากเล่มเบ่อเร้อ แต่ดิฉันไม่ได้รับมาค่ะ เพราะมัวแต่ช่วยเหลือคนอื่นอยู่ ไว้ค่อยไปดูว่าข้างในท่านเขียนอะไรไว้บ้าง ยอดเงินสร้างพระเจย์ดี ก็ 92,439.- บาท ตัวเลขสวยมั้ยค่ะ ครั้งหน้าจะได้กว่านี้มั้ยหนอ ยังไงก็ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ร่วมแรงร่วมใจกันในครั้งนี้ค่ะ
วัดที่สอง กว่าจะมาถึงวันป่าอ่างแก้ว ก็สายมากแล้ว แต่ก็ตามเวลาที่กำหนด แต่พวกมัคทายกนี่ซิ เขาพากันเครียดกันมากว่า จะมามั้ยหนอ พระท่าน นัดกันกับผู้มาเยือน จริงมั้ย และเมื่อมาถึง ก็มีชายชาวบ้านสีหน้ายิ้มดีใจจนออกนอกหน้า และบอกว่า โถทั้ง นึกว่าไม่มีใครมาจริง และมาถึง 300 คน อย่างนี้ไม่เคยต้อนรับมาก่อน เขาตื่นเต้นกันมาก ชาวบ้านเตรียมอาหารคาวหวานมาช่วยทางวัด โดยที่ อ.เจน ก็เตรียมอาหารกล่องให้กับลูกทัวร์ไว้แล้วอีกด้วย ทุกคนรับประทานกันจนพุงกาง สงสารแต่ป้าพัน แกเดินไม่ไหวแกบอกว่ากินจนเดินไม่ไหวมันอิ่มเหลือเกิน จะไม่กินก็ไม่ได้มันอร่อยไปหมด ดิฉันติดใจพุทราจากตนลูกสดๆ เพิ่มเด็ดมา ชาวบ้านบอกไม่กินจะเสียใจดิฉันกลังว่าจะเสียใจก็กินเข้าไป โอ้โฮอร่อยมากอย่างที่คุยจริงๆ ทั้งกรอบทั้งหวานกรมกร่อม ขนมครกก็อร่อย ครั้งหน้าเห็นว่าจะมีขนมจีนน้ำยา เพิ่มอีกอย่าง แค่คิดก็น้ำลายสอ เสียแล้วเรา น้องเอกวิ่งไปวิ่งมา ถามได้ความว่า ส้มตำอร่อยมาก 4 ถ้วยแล้วพี่ กินอย่างเดียวเลย ส่วนน้องสาวของดิฉันเองบอกว่าผัดเก๋วยเตี๋ยวถังแตกอร่อยมาก คุณภุชงค์ไม่ต้องห่วง แกว่าก๋วยเตี๋ยว อร่อยจนไม่วางชาม ลูกชิ้นงี้ เกือบ 10 ลูก โดยเฉพาะถ้วยของ อ.เจน แค่บอกว่าของ อ.เจน ได้ลูกชิ้นมากกว่าเส้นเสียอีกค่ะ เดินไปเจอคุณเป็ก บอกว่าเนี้ยชิมเกือบทุกเจ้าแล้วไม่เหลือ อันนี้เชื่อค่ะ ดูที่พุงค่ะ สำหรับแม่ตี้ ผู้ฉกาจทางอาหารยังรับประทานอย่างอร่อยลิ้นทีเดียวค่ะ
วัดนี้ก็อย่างที่เกริ่นไว้ว่าวัดนี้น่าสงสาร ยากจน กำลังจะสร้างโบสถ์วิหารให้ผู้คนได้ใช้เป็นสาธารณะประโยชน์ หลวงพ่อท่านก็ได้ขอบคุณและได้แจ้งแก่ทุกท่านว่าอาตมาไม่รู้จักโยมเจน แม้แต่น้อย แต่เชื่อมั้ยค่ะว่ากำลังแรงลงขันต่อยอดกันไปจนถึง 122,829.- บาท โอ้แม่เจ้า ดิฉันนั่งนับเงินไปก็ดีใจแทนท่านเจ้าอาวาสท่านค่ะ ท่านจะได้ทำการสร้างโบสถ์ได้สำเร็จ ท่านเล่าว่า แรกทีเดียวที่นี่ไม่มีอะไร มาธุดง ก็จะไปแล้วแต่มีผู้ขอให้อยู่ก็สร้างไปเรื่อย ๆ จนมาถึงวันนี้ค่ะ ท่านสอนชาวบ้านนั่งสมาธิสวดมนต์จนเป็นที่รักของชาวบ้าน ท่านอยู่เพียงรูปเดียว ท่านบอกว่า ปกติเงียบสงบมาก ถ้าพวกเรากลับไป ก็สงบเหมือนเดิม เพราะที่นี่เงียบมาก ซึ่งจริง ๆ แล้ว วันสำรวจ อ.เจน และทีมงาน หลงมาค่ะ และก็เดินมาพบกับท่านเจ้าอาวาส เหมือนกับมีบุญสัมพันธ์กัน อ.เจน จึงได้แจ้งประสงค์มาทำบุญ ประมาณ 300 คน ครั้งแรกท่านก็ งง งง แต่ก็ไม่ว่าอะไร
กว่าจะออกมาจากวัดได้ ชาวบ้านมาขอบคุณแล้วขอบคุณอีกที่มาช่วยวัดของพวกเขาค่ะ และก็ขอถ่ายรูปกับ อ.เจน ตลอดเส้ยทางเดินกลับค่ะ ชาวบ้านบอกว่า ตอนแรกคิดว่า หลวงพ่อโดนหลอกหรือเปล่า คนดูแลผลไม้ก็ว่า จะปลอกมะละกอไว้ก่อนดีมั้ย ถ้าไม่มาล่ะ คนดูแลก๋วยเตี๋ยว ก็ว่า จะลวกเส้นไว้ดีมั้ย ถ้าไม่มาล่ะ คนนั้นก็คิดอย่างนี้ คนนี้ก็คิดอย่างนั้น พอคนลงจากรถมาพลันเกือนตั้งตัวไม่ติดกันเลยค่ะ ชาวบ้านเขาปลื้มใจกันค่ะ
ที่เห็น อ.เจน ไปขนปูน นั่นน่ะ ก็เพราะระหว่างเดินขึ้นเขามาปั๊มพระเขามีการเทปูนกันด้วย ดูซิค่ะ มีเก็บบุญระหว่างทางอีกด้วยน่ะอาจารย์
*** สำคัญมาก รอบสอง พร้อมหรือยังกับการไปทริปบุญรอบสอง ดูยอดเงินเขาให้ดีดีน้า อย่ายอมแพ้รอบหนึ่ง เขาล่ะ ซึ่งจริง ๆ แล้ว ทำตามกำลังศรัทธา ไม่ให้ตนเดือนร้อน อ.เจน มักพูดเสมอๆ ค่ะ แต่ดิฉันอดที่จะลุ้นเสียไม่ได้ เพราะเป็นหน่วยนับเงินเสียด้วยซี.....***
|
|