แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Wwwarjanjencom เมื่อ 2013-8-15 13:08
คุณปอย มีโอกาสมาเยือนเมืองไทย ๔ ปี กลับมาได้ครั้งเดียว ก็ได้มาเยี่ยมเยือน อ.เจน และครอบครัว เมื่อพบเจอกันกับคุณปอย ก็ได้รับการร้องขอให้ดิฉันช่วยเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอ ค่ะ เพราะไม่ถนัดพิมพ์ค่ะ ดิฉันยินดีเป็นตัวแทนเล่าเรื่องราวของคุณปอยค่ะ แบ่งออกเป็น ๒ เรื่อง ดังนี้ ๑. เรื่องของสามี คุณปอย บ้านเดิมอยู่จังหวัดนครราชสีมา แต่งงานกับสามีชาวเบลเยี่ยม จึงได้ย้ายถิ่นฐานบ้านเกิดไปอยู่ที่ประเทศนั้น แต่ด้วยความเหงาและคิดถึงประเทศไทยมีอยู่วันหนึ่ง ได้เปิดเว็บญาณทิพย์ที่ต่างประเทศ มักจะเข้าไปดูในเว็บเสมอก็จะร่วมทำบุญกับ อ.เจน มาโดยตลอดตามกำลังทรัพย์ที่มี และล่าสุดก็ได้เข้าไปดูในเว็บญาณทิพย์ ว่ามีการทำบุญอะไร บ้าง ก็พบข้อความ ว่า ด่วน!!! เชิญร่วมทำบุญและบริจาคสิ่งของ "โครงการปฏิบัติธรรม ณ หุบกะพง จ.เพชรบุรี " ซึ่งก็ได้ดูรายการผู้บริจาค อาทิเช่น จาน ชาม แก้ว เสื่อ หมอน มุ้ง ชุดปฏิบัติธรรม ร่ม คุณปอย ก็มาคิดว่า เอ...เราควรจะบริจาคเป็นผ้าห่มให้กับผู้ปฏิบัติธรรมที่หุบกะพงดีกว่า ก็เลย โทรแจ้งความประสงค์ไปที่คุณรุ้ง โดยไม่คิดอะไร หลังจากนั้น มีเหตุการณ์เกิดขึ้นกับสามี ขณะที่อยู่ในประเทศเบลเยี่ยม ค่ะ สามีคุณปอยได้ขับรถไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า เมื่อจอดได้ไม่ถึง 1 นาที สิ่งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้เลยก็คือ อยู่ ๆ รถที่สามีคุณปอยจอดอยู่ ยังเดินไปไม่กี่ก้าวก็เกิดไฟไหม้ขึ้นมาทันที ไหม้ทั้งคัน อย่างไม่มีเหตุผล และที่ต่างประเทศเขาจะมีการเช็ครถตลอดเวลาเพราะเขาถือเรื่องความปลอดภัยเป็น หลักค่ะ ถ้าสามีคุณปอยอยู่ในรถระหว่างขับขี่อยู่ก็อาจจะเกิดโศกนาฎกรรมขึ้น ได้ เพราะความตกใจและทำอะไรไม่ถูก ขาดสติ และหนี้ไม่ทันค่ะ ซึ่งคนในครอบครัวก็ งง กับเหตุการณ์นี้มาก คุณปอย ก็เลยโทรศัพท์ทางไกลมาเล่าให้ อ.เจน กับคุณรุ้ง รับฟัง ตอนนั้นยังคิดไม่ถึงเรื่องการบริจาคผ้าห่มนะค่ะลืมไปแล้ว เพราะว่าได้แจ้งความประสงค์ร่วมบุญผ้าห่ม ซึ่งทางญาติพี่น้องจะจัดการให้ ภายหลัง แต่ยังไม่ได้มาถึงบ้าน อ.เจน ค่ะ อันนี้ ต้องขออธิบายด้วยค่ะ อ.เจน พูดเสมอว่า บุญมี ๓ ระยะ ระยะที่ ๑. ก่อนทำตั้งใจทำ แต่ยังไม่ได้ลงมือทำ ระยะที่ ๒. ขณะทำมีเจตนาบริสุทธิ์ไม่คิดตระหนี่ ระยะที่ ๓. หวนคิดทีไรสุขใจทุกที (ปิติในบุญ) เมื่อ อ.เจน รับทราบ เรื่องราวแล้ว ซึ่งได้เห็นด้วยญาณทิพย์ จึงได้อธิบายเรื่องบุญ ๓ ระยะ ดังกล่าวให้ คุณปอย ฟังว่า การที่คุณปอยได้ตั้งใจทำบุญผ้าห่ม แม้ยังไม่ได้จัดส่งผ้าห่มมาให้ตามเจตนารมณ์ที่บริสุทธิ์โดยไม่คิดตระหนี่ (บริจาคผ้าห่ม ๑๐๐ ผืน) ก็เท่ากับบุญนั้นได้สำริดผลของบุญนั้นแล้ว นอกจากนี้บุญที่ทำนั้นมิได้ส่ง ผลแค่คุณปอยคนเดียว ยังส่งผลไปถึงครอบครัวของคุณปอย ด้วยอานิสงส์ของบุญค่ะทำให้สามีคุณปอยแคล้วคลาดรอดจากอุบัติเหตุครั้งนั้นได้ค่ะ
อ.เจน กล่าวอีกว่า อานิสงส์ทำบุญผ้าห่มที่หุบกะพง กรณี คุณปอย ภรรยาทำบุญผ้าห่ม แต่ด้วยอานิสงส์ของบุญสามารถช่วยชีวิตสามีคุณปอยได้ ไม่ว่าจะมีเรื่องร้าย อะไรเกิดขึ้นในครอบครัวของผู้มีศีลมีธรรมมีบุญ ก็จะมีแสงแห่งพระธรรมมาช่วยคุ้มครองท่านและครอบครัวของท่านได้ ยกตัวอย่าง ลูกชายของท่าน อาจจะมีเพื่อนมาชักชวนไปทางไม่ดี ไปในทางที่ชั่ว ก็จะมีแสงพระธรรมมาช่วยเหลือให้พ้นภัยทั้งปวง อาจจะมาในรูปแบบต่างๆ ตักเตือนให้หยุดคิด หรือคิดถึงหน้าพ่อแม่ กลับตัวกลับใจ ไม่ทำเรื่องเสื่อมเสียและชั่วร้ายค่ะ แต่ก็มิใช่เสมอไปนะค่ะ คนเราอย่าอยู่อย่างประมาท บางทีก็มีข้อยกเว้น กรณีเรื่องของกฎแห่งกรรมที่เจ้ากรรมนายเวรไม่ยอมให้ปลดปล่อยท่านค่ะ ท่านต้องพยายามทำให้เขาใจอ่อนค่ะด้วยบุญกุศลของท่านเอง ๒. เรื่องของคุณพ่อ คุณพ่อคุณปอย อยู่เมืองไทยค่ะ ท่านเล่าว่า ครั้งหนึ่งเมื่อสมัยหนุ่ม เหตุการณ์ผ่านมา ๔๒ ปี (ปี ๒๕๑๗) เรื่องนี้ไม่เคยเล่าให้ใครฟังมาก่อน แม้แต่ภรรยาและลูก เนื่องจากเป็นความลับของทางราชการ แต่จากการมาตรวจกรรมกับ อ.เจน ท่านกล่าวว่า คุณพ่อคุณปอย มีเจ้ากรรมนายเวรเป็นจำนวนมาก มาฟ้องร้อง แค้นอาฆาต เมื่อได้รับฟังดังนั้น ก็ยอมรับแต่โดยดี โดยไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะมีหลายครั้ง ภรรยามักจะมาบอกว่า นี่ฉันฝันเห็น คนมาบอกว่า “ผัวมึงน่ะ ฆ่าเผาคนทั้งหมู่บ้าน” และมักจะฝันซ้ำๆ กันอย่างนี้มาโดยตลอด เมื่อภรรยามาสักถาม ว่าไปทำอะไรใครมาหรือเปล่า ตนก็ตอบปฏิเสธไปทุกครั้ง แต่ในใจก็นึกว่า เขาคงอาฆาต แต่ด้วยหน้าที่นี่นา ซึ่ง อ.เจน รู้จริงทุกอย่าง เขาก็ยอมรับค่ะ
โดยเล่าว่า เมื่อสมัยหนุ่มคุณพ่อคุณปอยเป็นทหารกวาดล้าง ผกค. ทั้งหมู่บ้าน ฆ่าและเผาคนเป็นจำนวนมากนับร้อยคน (คุณพ่อคุณปอยกล้าเปิดเผยสถานที่แต่ดิฉันขอปกปิดดีกว่าค่ะ) แต่ตนทำตามหน้าที่ ได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาจะผิดด้วยหรือ อ.เจน กล่าวว่า บุญส่วนบุญ บุญที่ช่วยเหลือประเทศชาติ บาปส่วนบาปต้องชดใช้ การปานาติปาตาในครั้งนั้น ส่งผลให้คุณพ่อคุณปอยเป็นโรคประหลาด เป็นผดผื่นค้นไปทั่วตัว บางครั้งก็ปวดแสบปวดร้อน ต้องอยู่ในห้องแอร์ที่เย็นๆ เท่านั้น หรือในอากาศที่เย็น มิเช่นนั้นจะทุกทรมานมากค่ะ ปัจจุบันก็ได้ทำบุญจัดหนักอยู่ค่ะ ตอนนี้ก็ได้สารภาพครอบครัวไปแล้วเพราะความแตกค่ะ
อ.เจน กล่าวว่า มีเจ้ากรรมนายเวรเป็นจำนวนมากที่คอยจ้องจัดการอยู่ หากวันใดคุณพ่อคุณปอยดวงตกขึ้นมา อาจจะถึงแก่ชีวิตได้ เพราะเขาเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเรา เขาจะทำอะไรเราก็ได้ค่ะ เขาสามารถตามได้ทุกหนทุกแห่งค่ะ เรื่องไม่จบเท่านั้นค่ะ คุณพ่อคุณปอยได้ไปร่วมงาน "ทัวร์บุญ ถวายเทียนพรรษา มหากุศล" ของ อ.เจน ที่จัดขึ้นเมื่อวันที 5 สิงหาคม 2555 ที่ผ่านมานี้ค่ะ มีเหตุการณ์ที่ยากจะอธิบายได้ ดังนี้ค่ะ
๑. กำหนดเดินทางรถต้องออกเดินทาง ๖.๐๐ น. ลูกทัวร์ทุกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีค่ะ ไม่มีใครมาสายเลย ตามเวลาที่กำหนดเป๊ะ คุณพ่อคุณปอย นั่งรถคันเดียวกับ อ.เจน แต่ปรากฏว่า รถบัสคันนี้ มีปัญหาค่ะ แอร์ไม่เย็น ต้องแจ้งเปลี่ยนรถบัสใหม่ทำให้ทุกคันก็ต้องรอ..ร้อ...รอ... จนเวลา ๗.๐๐ น. จึงออกเดินทางได้ แต่งานนี้ แต่ก็สามารถบริหารเวลาได้ดีค่ะ (ได้รับคำชม)
๒. สักพักก็มีเสียงแจ้งขอไมด์ จากรถค้น อ.เจน คืออยู่ๆ ไมด์ไม่ดังซะงั้น อ.เจน ต้องตะโกนไปตลอดทางหมดเสียงเลยงานนี้ แต่ อ.เจน ก็ไม่บ่นสักคำก็เพราะต้องการให้คนในรถของตนได้รู้เรื่องบาปบุญให้มากที่สุด ก็ใช้ตะโกนเอาค่ะ
๓. เมื่อเดินทางไปถึง ณ วัดแห่งหนึ่ง รถบัสคันอื่นผ่านหมด ยกเว้น บัสของ อ.เจน ที่ผ่านไม่ได้ค่ะ อยู่ๆ กิ่งไม้ก็ตกลงมาที่หลังคารถค้นนี้ก้านใหญ่หนักเอาการ หลังคาบุบเลยค่ะ กว่าจะผ่านมาได้ใช้เวลามากเหมือนกัน บัส ๓ คัน ผ่านได้ก็พากันลุ้นสุดขั้ว
ดิฉันมีหรือว่าจะไม่ถาม อ.เจน ว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง คือ ดิฉันสงสัยมาก อ.เจน ช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยค่ะ อ.เจน ยิ้มและตอบว่า พี่หนูสัมผัสได้และก็เห็นด้วยตาทิพย์ว่า ไม่ต้องสงสัยเลย เนื่องจากรถคันนี้มีคนเจ็บป่วยเป็นจำนวนมากป่วยจากกรรม ก็หมายความว่ามีเจ้ากรรมนายเวรเป็นจำนวนมากเช่นกัน แต่ที่แน่ๆ มากันเต็มแน่นหนา พวกเขามายืนล้อมรถเขาไม่ต้องการให้รถบัสคันนี้ไปทำบุญ คือเจ้ากรรมนายเวรที่มีแรงอาฆาตมากเขาไม่ต้องการบุญของเรา เขาต้องการแก้แค้นค่ะ แต่หนูไม่ยอมหรอกพี่ หนูอธิษฐานจิตตลอดทางค่ะ ขอด้วยบุญบารมีของหนู อย่าให้มารได้ช่อง เพื่อทุกคนจะได้ทำบุญใหญ่กันค่ะ
ซึ่งเรื่องนี้คุณพ่อคุณปอย ก็เล่าให้ดิฉันฟังว่า เมื่อ อ.เจน พูดในรถแบบนั้น เขาเข้าใจเลยว่า เจ้ากรรมนายเวรที่มายืน ออๆ กันไม่น่าจะเป็นของใครน่าจะเป็นของตนเองซะมากกว่า คนอื่นอย่างดีก็แค่ ๑-๒ คนเท่านั้น เพราะของเขาฆ่ามาเป้นร้อยนับไม่ถ้วนค่ะ
บุญจากการถวาเทียนพรรษา หนึ่งปีมีครั้งเดียว เป็นบุญใหญ่ แม้ตายไปบนสวรรค์แสงแห่งบุญจะอยู่ล้อมตัวเรา ที่บนสวรรค์เขาแข่งขันบุญกัน ด้วยแสงบุญ แสงแห่งความดี ค่ะ ฟังแล้วปลื้มมั้ยค่ะ ใครไปมาแล้วยกมือขึ้น
คุณปอย เห็นว่า เวลาที่อยู่เมืองไทยเหลือน้อยก็ต้องการกอบโกยบุญกุศลให้มากที่ต่างประเทศทำ บุญยากนะค่ะจึงได้สอบถาม อ.เจน ว่ามีบุญใดที่ยิ่งใหญ่ ครอบครัวอยู่กันครบก็ต้องการทำบุญให้มาก ก็พอดีมีผู้ใจบุญมาแจ้งว่า อ.เจน ว่า ที่วัดหนองซอ อ.กุยบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ จะมีการเทปูนสร้างโบสถ์ ซึ่งเป็นบุญใหญ่หาทำได้ยาก ที่เราเป็นคนร้างกับมือของเราเอง อ.เจน ดีใจมาก เพราะบุญนี้ใหญ่จริงๆ งานนี้ อ.เจน ชักชวนสานุศิษย์ที่ว่างจากงานไปด้วยกัน โดย อ.เจน เป็นสารถี พลขับค่ะ ด้วยบุญค่ะ อ.เจน เสียสละมากเพราะต้องการบุญมาก ดิฉันมีหรือบุญใหญ่ต้องโกยเหมือนกัน ครอบครัวคุณปอย ได้เหมารถตู้ติดตามมาด้วยค่ะ ทำเพื่อคุณพ่อด้วยเพราะท่านต้องการปลดกรรมของท่าน ท่านฝันหวานทุกวันว่าจะได้มาร่วมบุญกับ อ.เจน แต่ปรากฏว่าเช้าวันนั้น ท่านเกิดอาการคัน ผื่นขึ้นตามตัว ปวดแสบปวดร้อนไปทั้งตัวทุกข์ทรมานมาก ก็ตัดใจบอกให้ทุกคนไปเถอะพ่อต้องอบู่ในห้องแอร์ค่ะ ไม่เช่นนั้นจะคันและทรมานมากถ้าอากาศร้อนและเหงื่อไหล เกรงจะเป็นตัวถ่วงกับคณะ อ.เจน ซึ่ง อ.เจน ก็ได้แนะนำให้คุณปอย ทำบุญใหญ่นี้แบ่งบุญให้คุณพ่อและให้คุณพ่อคอยอนุโมทนาบุญก็แล้วกัน ก็ตกลงตามนั้น ระหว่างที่คณะเราเดินทางไปวัดหนองซอ อ.เจน ก็มิให้การเดินทางนั้นเสียเปล่า จึงได้มีการถวายสังฆทานที่เตรียมไว้แล้ว แวะตามวัดที่ยากจน ซึ่ง อ.เจน แนะนำให้คุณปอย แบ่งบุญให้กับคุณพ่อที่บ้านค่ะ ก็ได้ทำบุญไป 2 วัด
เมื่อเดินทางมาถึง จ.ประจวบ ใกล้ถึงวัดหนองซอแล้ว ปรากฏว่า คุณพ่อคุณปอย โทรมาหาคุณปอยว่า พ่อขับมอร์เตอร์ไซด์ตามมาได้มั้ย พ่อหายเป็นปลิดทิ้ง แถมไฟฟ้าดับไม่มีแอร์ด้วย คุณปอยมาปรึกษา อ.เจน ซึ่ง อ.เจน ได้แนะนำว่า อย่าเด็ดขาดเจ้ากรรมนายเวรเขาขัดขวางอยู่ และหากขับรถมาจะเกิดอุบัติเหตุเพราะมอเตอร์ไซด์เพราะเขาได้ช่อง จัดการกับเราให้อยู่บ้านอย่ามา เห็นมั้ยค่ะ ทุกอย่างไม่ใช้เรื่องบังเอิญ อ.เจน พูดเสมอ เกิดแต่กรรมจริงๆค่ะ
วันนั้น อ.เจน คุณรุ้ง ก็ได้พา คุณแม่ตี้ ไปด้วย อ.เจน กับ คุณรุ้ง แนะนำว่า การทำบุญครั้งนี้ อย่าทำกันเพื่อความสนุกสนาน เพราะในคณะนั้นมีกลุ่มอื่นเขาก็มา คือต่างคนต่างมา คนหมู่มากก็สนุกกันค่ะ จึงมีเสียง เฮ เฮ กันน่าสนุกออกค่ะ ดิฉันก็ เฮ เฮ กับเขาไปเหมือนกันค่ะ แต่โดน อ.เจน กับคุณรุ้ง บอกให้กำหนดจิตทุกกระป๋องที่ยกขึ้นมาค่ะ เช่น หากข้าพเจ้ามีกรรม ติดขัด เรื่อง...............อะไรก็ว่าไป ก็ขอให้อานิสงส์ผลบุญจากการสร้างโบสถ์วิหารทานนี้ อย่าได้ติดขัด โดยให้อธิษฐานจิต ตลอดเวลา อย่าให้เวลาเสียเปล่าจากการมาทำบุญครั้งนี้ เป็นอานิสงส์ที่มาก คุณแม่ตี้ บอกว่าเกิดมายังไม่เคยทำนี่ครั้งแรกค่ะ ดิฉันก็ได้เก็บเล็กผสมน้อย เคล็ดลับเล็กๆน้อยๆ นำมาฝาก ที่จะสามารถช่วยให้ท่านผู้อ่านเรื่องราวที่นำเสนอ ได้คิดตามไปด้วย มิใช่อ่านด้วยความสนุกสนานอย่างเดียว ในชีวิตของเราที่ผ่านมาได้กระทำความดีมากน้อยเพียงใด นำมาใส่ตาชั่งความดี ความชั่ว และหากว่าเราจะปรับเปลี่ยนตัวเองใหม่ ถึงแม้จะยากในช่วงแรก แต่หากคุณได้เริ่มกระทำความดีครั้งแรกครั้งเดียวก็จะ มีครั้งต่อๆไป “ความดีไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง” ท้ายนี้ ต้องขอขอบคุณครอบครัวของคุณปอย ที่ได้ยินดีให้ดิฉันนำเรื่องของครอบครัวมาเป็นวิทยาทานให้แก่ผู้อื่นได้รับรู้ และอาจจะสามารถช่วยคนอีกหลายคนที่อยู่ด้วยความประมาทจะได้ใช้ชีวิตอย่างถูกต้องค่ะ.…
จบ.ค่ะ ต่ออีกนิดค่ะ อ.เจน มักพูดเสมอค่ะว่า ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ดิฉันเป็นคนที่ชั่งสังเกต ค่ะ และก็ได้เห็นเป็นจริงตามนั้น ค่ะ สาเหตุที่คุณปอย ได้มาทำบุญร่วมกันเพราะว่า อดีตชาติเคยได้ร่วมบุญกันมาไม่มากก็น้อย ด้วยผลบุญเก่า จึงได้มาเจอกัน เรื่องเป็นอย่างนี้ค่ะ มีอยู่วันหนึ่งคุณปอย ปรึกษากับน้องสาว เพราะต้องการไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่น ก็เลยคิดกันว่า ช่วยกันไปหาข้อมูลใน Google เกี่ยวกับการไปท่องเที่ยวในญี่ปุ่น แต่เมื่อคุณปอย พิมพ์ตัวอักษร ว่า ...เจ..(จริงๆ แล้ว จะพิมพ์ คำว่า เจแปน)
แต่ปรากฏว่า มี เจน ญาณทิพย์ เด้งขึ้นมา ก็เกิดความสนใจคลิกเข้าไปอ่าน ซึ่งคุณปอย คุ้นๆ ว่า อ.เจน ออกโทรทัศน์รายการคนอวดผี สื่อวิญญาณ อ๊อฟ ..อภิชาติ จึงได้เห็นว่า ภายในข้อมูลเว็ปนี้ อ.เจน มีงานบุญต่างๆ มากมาย ด้วยความเป็นคนที่ชอบทำบุญ คุณปอยกับน้องสาว จึงได้ติดตามงานบุญและร่วมบุญกับ อ.เจน มาโดยตลอด ซึ่งจำได้ว่า ร่วมบัญกับ อ.เจน คือ น้ำดื่ม เจน แอนด์ รุ้ง ที่นำไปถวานตามวัด สำนักสงฆ์ โรงพยาบาล และผู้ประสบภัย ฯลฯ
ครั้งแรก ได้เห็นเบอร์โทรศัพท์ติดต่อคุณรุ้ง ก็จัดการโทรทันที และได้ร่วมบุญตลอดมา ด้วยมีความศรัทธาในตัว อ.เจน เป็นอย่างมากค่ะ
ขอบคุณผู้อ่านที่ให้ความสนใจเรื่องราวของจี๊ดจ๊าดค่ะ เรื่องราวที่นำมาเล่าทุกเรื่องที่ท่านได้อ่าน เป็นเรื่องที่ อ.เจน และคุณรุ้ง ต้องการให้ดิฉันช่วยนำเสนอเพื่อให้ท่านผู้อ่านเมื่อได้อ่านแล้วจะได้เข้าใจในเรื่องของกฎแห่งกรรม เพื่อจะได้หันมาทำความดีกัน อ.เจน พูดเสมอว่า เมื่อได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ซึ่งเกิดยากมาก ควรหมั่นทำความดี ทานศีลภาวนา หากท่านมีครบแล้ว ท่านไม่ต้องกลัวที่จะไปนรกภูมิ บุญที่ทำติดตามคุณไปทุกภพชาติ และจะไม่มีสิ่งใดทำอะไรท่านได้ค่ะ
| 
"อัตตา หิ อัตตโน นาโถ" ตนนั่นแลเป็นที่พึ่งแห่งตน 
โพสต์เมื่อ 2013-8-15 13:05:32
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
