อยากสอบถามอาจารย์ เรื่องสวดมนต์

humburglar

คือเรื่องมีอยู่ว่า ปกติ ผมสวดมนต์ นั่งสมาธิมาหลายเดือนแล้วจนเมื่อหลายอาทิตย์ที่ผ่านมา สังเกตว่า เวลาที่นั่งสวดมนต์อยู่ อยู่ ๆ มีอาการอยากร้องไห้ขึ้นมา และได้พยายามบังคับ กลั้นไว้ตลอดจนสวดมนต์เสร็จ ซึ่งอาการนี้เป็นทุกครั้งที่สวดมนต์ เลยอยากทราบสาเหตุเกิดจากอะไร เพราะขณะสวดมนต์ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดแต่จะสวดมนต์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น รอคำตอบนำครับ ขอบคุณครับ

dakanyapat

การสวดมนต์เป็นการทำสมาธิอย่างหนึ่ง นั่นคือ จิตของเราต้องมีสมาธิอยู่กับบทสวดนั้น และการสวดมนต์ยังถือเป็นการสร้างกุศล สร้างบุญ ซึ่งเมื่อทำบุญแล้ว สิ่งที่ควรทำคือการอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่เทพ เทวดาประจำตัว ญาติพี่น้อง เจ้ากรรมนายเวรต่าง ๆ ฯลฯ

มีหลายครั้งทั้งที่เคยประสบพบเจอกับตนเอง และเห็นผู้อื่นมีอาการแบบนี้ คือ เมื่อเรากระทำความดีอยู่ ก็เกิดมีอาการปิติ คือ ตื้นตันใจ ปลาบปลื้มในบุญ จนไม่สามารถบังคับตัวเองได้ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้คิดอะไร แต่จิตเรากำลังมีสมาธิอยู่กับบุญที่กระทำ จนบางท่านถึงกับร้องไห้ออกมานั้น นั่นคือ อาการปิติในบุญ ซึ่งอาจจะมีผู้ที่เขาต้องการรอรับผลบุญจากเรามารอรับอยู่ เช่น ญาติพี่น้องที่เสียชีวิตไปแล้ว
ดังนั้น เมื่อทำบุญเสร็จ ไม่ว่าจะเป็นบุญอะไรก็ตาม ให้เรากรวดน้ำอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลค่ะ

humburglar

ขอบคุณครับ สำหรับคำตอบ แล้วการอุทิศส่วนกุศลเราไม่กรวดน้ำ แต่สวด แผ่เมตตา แทนได้มั้ยครับ เพราะรู้สึกว่ามันง่ายต่อการทำ คือแบบเป็นคนง่าย ๆ ไม่ยึดติด ต้องกรวดน้ำอะไรแบบนี้อ่ะฮะ

dakanyapat

การกรวดน้ำคือ การอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลแบบหนึ่ง โดยมีสองแบบคือ การกรวดน้ำแบบใช้น้ำและไม่ใช้น้ำ

หากเราไม่สะดวกใช้น้ำเช่นกรณีสวดมนต์อยู่ที่บ้านหรือหอพัก บางทีก็ไม่รู้จะนำน้ำที่กรวดแล้วนั้นไปเทตรงไหน ที่เป็นผืนดินหรือใต้ต้นไม้ใหญ่ เราสามารถใช้จิตแทนสายน้ำได้ค่ะ โดยการทำจิตให้เป็นสมาธิแล้วอุทิศกุศลที่เราทำให้แก่ผู้ที่เราประสงค์จะให้ การกรวดน้ำไม่จำเป็นต้องใช้น้ำเสมอไปค่ะ

humburglar

โอเคครับ เก๊ทละ ต้องรีบทำ เวลามีน้อย เพราะไม่รู้ชาติหน้าจะไเกลับมาเกิดเป็นคนอีกรึป่าว