|
จี๊ดจ๊าด...ขอเล่าเรื่องการสำรวจหาสถานที่ที่จะใช้เป็นสถานที่สร้างชมรมวิปัสสนาญาณซึ่งทุกครั้งหลัง จากการสำรวจเสร็จสิ้นอาจารย์ก็จะมีการประชุมหารือกับทีมงานว่ามีเหตุ หรืออุปสรรค อะไร และทำไมจึงไม่เลือกสถานที่แห่งนั้นๆ พร้อมประสบการณ์ที่ดิฉันได้มีโอกาสติดตามอาจารย์สำรวจและขอนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ ค่าใช้จ่ายการสำรวจทุกบาท อ.เจน และคุณรุ้งเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายเองทั้งหมด ในการเดินทางแต่ละครั้งต้องมีค่าใช้จ่ายในการเดินทางอาทิเช่น ค่าพาหนะเดินทาง ค่าอาหาร และค่าที่พัก ของคณะเดินทาง ซึ่งในส่วนนี้อ.เจน และคุณรุ้ง เป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด โดยใช้ทุนทรัพย์ของ ตนเองมิได้นำเงินของผู้บริจาคมาใช้จ่ายแต่อย่างใด อ.เจน ได้บอกกับดิฉันว่า ผู้บริจาคทรัพย์ปัจจัยเขา ได้อธิษฐานจิตตามวัตถุประสงค์ของตนเองไปแล้วหากนำเงินของผู้บริจาคนั้นมาใช้ผิดวัตถุประสงค์ พวกเราก็ติดกรรมในทันทีค่ะ อ.เจน ได้สละแรงกาย ด้วยการเป็นผู้ขับรถเองหรือถ้าไม่ไหวก็ให้ลูกศิษย์ช่วยขับรถให้ เพราะระยะทางที่ไปนั้นไม่ใช่จะใกล้ๆไกลมากค่ะ บางครั้งถึงเพลียกันเลยค่ะบางแห่งก็สุดแสนทุรกันดาร จากสถานที่ทั้ง 14 แห่งนี้ ดิฉันก็ขอแบ่งปันประสบการณ์เดินทางและเล่าสู่กันฟังค่ะ
การเดินทางไปยังสถานที่แต่ละแห่ง อ.เจนต้องการเลือกพื้นที่ที่สูงน้ำไม่ท่วมถึง อากาศดี ดินดี เพื่อการเพราะปลูกพืชเกษตรไฟฟ้า และน้ำประปา ต้องเข้าถึง แต่พื้นที่ที่เหมาะสมก็ ขาดไฟฟ้าและน้ำประปา
พื้นที่ที่ไปหลายแห่งไม่ธรรมดา มหัศจรรย์จริงๆ ค่ะ บางแห่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ บางแห่งเป็นแดนสวรรค์และบางแห่งเป็นแดนของนรกภูมิ เมื่อไปถึงพื้นที่ต่างๆ อ.เจน ก็จะสื่อด้วยญาณวิถี บางครั้งพื้นที่นั้นๆ ดีมาก แต่ฝั่งที่ติดกันนั้นก็เป็นแดนของนรกภูมิซะนี่ที่ไม่น่าเชื่อก็ช่วงแดนที่อยู่ประชิด กับแดนนรกนั้นจะมีต้นงิ้ว ต้นงิ้ว จริง ๆนะค่ะ เต็มไปหมดตั้งหลายต้น ต้นงิ้วกับตัวต่อ ดิฉันเห็นว่าระหว่างรออ.เจน นั่งสมาธิอยู่นั้น ก็มีแนวคิดขบขำ จึงต้องการให้คุณภุชงค์ เขาปีนต้นงิ้วเพื่อถ่ายรูปเล่นกันแต่ขณะที่คุณภุชงค์กำลังทำท่าปีนต้นงิ้วเพื่อถ่ายรูปอยู่นั้น อยู่ ๆ ตัวต่อที่ อาศัยอยู่บนต้นงิ้ว..ต่างก็พากันบินหึงๆๆๆมาทางคุณภุชงค์ คนเราที่ว่ารักตัวเองก่อนมันเป็นอย่างนี้ปาก ก็ร้องว่าตัวต่อๆๆ หนีเร็ว แต่ขาดิฉันวิ่งออกไปก่อนนั้นแล้วคุณภุชงค์ก็วิ่งตามออกต่างคนต่างวิ่ง วิ่งหนีกันกระจาย ผลปรากฏว่าหนามของต้นงิ้ว ก็ไปครูดกับขาของคุณภุชงค์ ถึงกับเลือดสาด เจ็บค่ะงานนี้
พื้นที่บนภูเขา คนนำพาเขามาเพียงคนเดียวเขาก็กลัวเราส่วนเราก็กลัวเขา สำหรับ อ.เจน ไม่กลัวเพราะ มีญาณรู้ได้แต่ดิฉันกับคณะฯ อะค่ะที่กลัว จะไม่ให้กลัวได้อย่างไร ขับรถนำทางเราขึ้นไปบนภูเขาไกลมาก เส้นทางครุคระ ไต่เขาขึ้นไปเรื่อย ๆ จนเสมอยอดเขากันเลยทีเดียวทั้งสูงทั้งชัน ทั้งเป็นป่ารก แต่เมื่อนัดเขาแล้วก็ต้องไป และ อ.เจนก็ต้องการสื่อดูด้วยว่าพื้นที่นั้น ๆ ใช้ได้หรือไม่ สถานที่แห่งนี้ดี มากอากาศเย็นสบาย อยู่บนยอดเขา แต่ขาดไฟฟ้าและน้ำประปา ต้องทำฝายกั้นน้ำถึงจะอยู่ได้อยู่กับ ธรรมชาติจริง พวกเราต้องเดินทาเท้าไต่เขา ต้องใช้ไม้ค้ำยันเพราะพื้นดินเป็นดินแดงที่แห้งและลื่น ช่วงลงเขาไม่เท่าไหร่ ลงไปเรื่อย ๆแต่ตอนที่ขึ้นเขาใจเต้นเป็นกลองเลยค่ะ และเหนื่อยมาก เหนื่อยแทบขาดใจขณะคุณภุชงค์วิ่งถ่ายรูป วิ่งไปวิ่งมา ท่ามกลางอากาศที่ร้อนอบอ้าวสรุปเป็นลมค่ะ ผีเจ้าที่ตายาย มีที่นาอยู่แปลงใหญ่ มีแหล่งน้ำที่ดี ร่วมเย็น มีต้นปอ..........สีเหลือง ปลิ้วไสว สวยงามมาก อ.เจน สื่อสารว่า เจ้าที่เป็นตายายเขาดีใจกันมากที่อ.เจน จะซื้อเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม แต่นายหน้าไม่ยอมให้เจรจากับเจ้าของเพราะคิดราคาที่ดินสูงมากเราก็ต้องลากลับด้วยความเสียดาย ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ มีสถานที่แห่งหนึ่งเขาเสนอขายคณะเราก็ไปดูครั้งแรกก็บอกราคาที่ไม่สูงมากแต่เมื่อ อ.เจน สื่อสารได้ว่า เป็นสถานที่อยู่ใกล้กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อ.เจนก็ได้สื่อกับยักษ์ที่อยู่บนเขาศักดิ์สิทธิ์ ด้วยแจ้งว่าที่แห่งนี้ยากนักที่จะมีใครยอยู่ได้ แต่อ.เจน สามารถทำพิธีขอได้ท่านยักษ์ก็แนะนำวิธีมา ครั้งนั้นดิฉันไม่ได้ไปด้วย อ.เจน บอกว่า ภูเขานี้ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ คนไม่มีบุญจะขึ้นไปยาก ขนาดคุณเป็ก ยังเกือบตายกว่าจะได้ขึ้นไปได้ เพราะโดนเจ้ากรรมนานเวรจับขาไว้กว่าจะขึ้นไปได้แทบตาย อ.เจน เห็นแล้วก็ไม่บอกให้คุณเป็ก..พยายามฝ่าฝันขึ้นไปให้ได้ส่วนคุณสุดารัตน์ก็เป็นลมเกือบตาย กว่าจะขึ้นไปได้ทุกคนก็ช่วยกันปฐมพยาบาลกันเป็นการใหญ่ทิ้งไว้ไม่ได้เพราะที่นั่นเปลี่ยวมากค่ะ และสุดท้ายลงที่ความโลภของคน ครั้งแรกเสนอราคาขายถูกแต่เมื่อจะตกลงซื้อขายกันจริงกลับ เกิดเกิดความโลภจึงตั้งราคาซื้อขายใหม่สูงกว่าราคาที่ตั้งไว้เดิมคณะฯ จึงต้องเดินทางกลับไม่ซื้อค่ะ ผีบ้า..ที่มีความโลภจนตาย มีบ้านล้างแห่งหนึ่งเป็นกระต๊อบเก่าๆเก่ามากมีเถาวัลย์พันอยู่ เกือบจะมิดหลัง มีดอกไม้พวงชมพูมาพันอีกทีแลดูน่ารักดิฉันก็ได้ไปนั่งเล่น และคุณุชงค์ก็ขึ้นไป โพสต์ท่าถ่ายรูป แต่เมื่อ อ.เจนหันมาเห็นจึงสั่งห้ามให้รีบลงมาบัดเดี๋ยวนี้ ดิฉันก็ไม่เข้าใจ แต่เมื่อลงมาได้อ.เจน จึงบอกว่า ที่บ้านนั้นเป็นบ้านที่ผีบ้าพักอยู่ ผีบ้าผู้หญิงตนนี้ ตอนมีชีวิตอยู่ ไม่ได้เป็นบ้าเสียสติแต่ก่อนตายมีความโลภไปลักขโมยสมบัติในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่เขาไม่ได้อนุญาต เขาจึงมาเอาคืนด้วยความตกใจจึงเสียสติตายและกลายเป็นผีบ้าค่ะ น่ากลัวจังค่ะ การสำรวจเส้นทางไม่สนุกอย่างที่คิด การสำรวจเส้นทางไม่ได้สนุกสนานอย่างที่เห็นในรูปภาพ นะค่ะการเดินทางแต่ละครั้งต้องไปให้คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปบางครั้งหาสถานที่ตั้งแต่เช้าจรดเย็น วันหนึ่งสำรวจหลายแห่งบางครั้งมืดค่ำแทบจะไม่มีที่พักกันทีเดียวเชียวค่ะแต่เมื่อคิดถึงบุญดิฉันก็ ฟูขึ้นมาว่าจะไม่ย่อท้อต่อการเดินทางที่แสนจะทุรกันดารบางครั้งเข้าไปในป่าไม่มีใครเลยแม้สักคน และบางครั้งรถที่ อ.เจนขับไปก็ไปจมอยู่ในโคลนกว่าจะกลับออกมาได้ก็แย่อยู่เหมือนกันค่ะ อ.เจน บาดเจ็บจากการเดินทาง การสำรวจเส้นทางที่ต้องเดินเข้าไปในป่าที่รกชันมีหญ้าคา ท่วมสูง และงู รวมทั้งสัตว์ร้ายที่ต้องพึงระวัง แต่ อ.เจนได้รับการบาดเจ็บจากการโดนหนาม ของหญ้าบาดจนเลือดไหลค่ะ จนป่านนี้ยังเป็นแผลเป็นอยู่เลยค่ะ บ่อนตีไก่วงแตก มีอยู่ครั้งหนึ่งคณะสำรวจก็เดินเข้าไปในพื้นที่ของกำนัลที่จะขายที่ดินเป็นเวลา เดียวกันกับที่กำนัลกำลังตั้งวงตีไก่จากที่สังเกตเห็นก็เป็นสนามตีไก่ของลุงกำนัลเองแหละค่ะ เมื่อคนที่กำลังพนันตีไก่กันเหลือบมาเห็นคณะฯของเราเดินมาต่างก็แทบจะวิ่งหนีตายกันเชียวค่ะตลกดี ดิฉันก็เกรงว่าเขาจะต่อว่าต่อขานคณะเราที่ทำให้เขาตกใจเสียอีก แต่ไม่ค่ะชาวบ้านเขาจิตใจดี ต่างก็มองกันไปมองกันมาเท่านั้นค่ะ ถ้าใครได้เห็นถึงความตั้งใจของ อ.เจน และ คุณรุ้ง แล้วจะรู้ว่าความตั้งใจสูงและเต็มร้อยถึงแม้วันนี้ยัง ไม่ได้สถานที่ที่ก่อสร้างสถานที่ปฏิบัติธรรมก็ไม่ย่อท้อไปทำบุญที่ใดก็อธิษฐานจิตกันตลอด ซึ่งดิฉันเชื่อว่า ไม่ช้าหรอกค่ะแต่ทุกอย่างต้องพิจารณาและไม่รีบร้อน อย่างไรก็ตามขอผู้บริจาค ก็ลุ้นรอด้วยกันนะค่ะ ขออนุโมทนาบุญกับผู้บริจาคปัจจัยสมทุบทุนร่วมกันสร้างสถานที่ ปฏิบัติธรรมของชมรมวิปัสสนาญาณทุกท่านค่ะ
| 
โพสต์เมื่อ 2014-2-3 13:00:01
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
เจ้าของ