สิ่งที่ทำให้อาจารย์เจน ปลงอนิจจัง !!! - อาจารย์เจน.com

สวัสดีครับ พบกันอีกแล้วกับนานาสาระ กับนายนกฮูก เรื่องที่สองนี้ผมก็ยังวนเวียนกับกองถ่ายคนอวดผี ช่วงล่าท้าผีอยู่ เพราะมีเรื่องหนึ่งเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจเกี่ยวกับอาจารย์เจนญาณทิพย์ คราวนี้ต้องเดินทางไปไกลถึงจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ณ วัดร้างแห่งหนึ่ง เป็นวัดโบราณ บรรยากาศก็เป็นที่ครึกครื้นเหมือนเดิม เพราะมีแฟน ๆ มาต้อนรับอย่างอบอุ่นเฮฮา จนลืมผี พอลงพื้นที่ผมก็หา Location ใกล้กองมอนิเตอร์ เปิดคลังเสบียงย่อย ๆจนชาวบ้านแถวนั้น ขำแล้วพูดว่า “จะเปิด เซ่เว่น หรือ” ชาวบ้านอีกคนหนึ่งก็หัวเราะพูดว่า มีม่าม่าด้วย. อีกคนหนึ่งแซวว่า แหม่ ลูกประคำเต็มคอเลยน่ะ.... ผมก็ตอบไปว่าสุภาษิตโบราณ กันไว้ดีกว่าแก้ครับ ผมก็เลยแจก ลูกอมเมนทอสให้ทาน เคี้ยวหนุ่บหนับติดฟันกันเลย 555....

เทปนี้ก็เป็นคุณสายป่าน กับ พี่แอนนา ชวนชื่น มาล่าท้าผี สำหรับพี่แอนนา พี่เขาคุยตลกตลอดการเดินทาง ตัวจริงเหมือนกับหนังยังไงยังงั้นเลยครับ พี่เขาก็เพิ่งเล่นหนังวีซีดีเรื่อง ปล้นน่ะแย้ คุยไปคุยมา โลกมันกลมครับ พี่แอนนา ก็รู้จักอาผมอีกต่างหาก.... พอถึงช่วงอาจารย์เจนเข้าไปสัมผัสวัดร้างแห่งนี้ พอเข้าไปคำถามแรก อาจารย์เจน ถามสัมภเวสี “ว่าทำไมวัดนี้จึงร้าง เหตุอันใด” ก็มีเสียงกระซิบจากวิญญาณตอบกลับมา ว่า “ก็คนตายไง อยากรู้ต้องไปที่เมรุ ให้ไปที่นั่นก็จะรู้” อาจารย์เจนฉงนสงสัยในคำตอบ จึงไม่รีรอรีบบุกเมรุทันที ทันทีที่เปิดประตูเมรุ โอ้ว....คุณพระช่วย!! กลิ่นกระดูกศพคละคลุ้งกระทบจมูก อาจารย์เจน และทีมงานช่างกล้อง จนทุกคนต้องอุดจมูก หายใจกันแทบสำลัก...อาจารย์เจน ได้สื่อวิญญาณมาก็มาก ช่วยงมศพ ก็แล้ว แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ อาจารย์ ถึงกับ ปลง อนิจจัง แบบสุด ๆ กับสิ่งที่พบเจอ เพราะภายในเมรุเต็มไปด้วยเถ้ากระดูกสีขาวเต็มไปหมด บวกกับกลิ่นศพ ....สุดบรรยาย หลังจากเสร็จภาระกิจสื่อวิญญาณเปิดเมรุและกลับมาที่กองมอนิเตอร์ อาจารย์เจนก็มาพูดสอนคติธรรม กับนายนกฮูกว่า “คนเราต้องการอะไรต่าง ๆ มากมาย ทะเลาะกันจะเป็นจะตาย อยากได้อยากมี แต่สุดท้ายก็ต้องมาที่เมรุ กันทุกคน หนีไม่พ้น สัจจธรรมข้อนี้ เจอเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้เกิดปลงอนิจจังอย่างมาก และต้องรีบทำความดีให้มากขึ้นกว่านี้” ผมก็เลยตอบกลับอาจารย์ไปว่า “ที่อาจารย์ทำอยู่ทุกวันนี้มันก็มากแล้วน่ะอาจารย์ แทบจะไม่ได้นอน พักผ่อน” แต่อาจารย์ก็ตอบกลับมาว่า “มันยังไม่มากพอ นายนกฮูก” ทำให้ผมรู้สึกว่าขนาดอาจารย์ยังไม่ประมาท แล้วเราล่ะ ก็ต้องลดล่ะเลิกเหมือนกัน นับว่าเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นอาจารย์เจนปลงอนิจจัง แบบสุด ๆ ....