กรรมใดหรือเขาต้องเป็นบ้า - อาจารย์เจน.com

ยืนหลับไม่เคยนอนหลับ จี๊ดพบคนบ้าคนหนึ่งอายุประมาณ 35-40 ปี เขามักจะ

มายืนอยู่บริเวณข้างกำแพงวัด และบ่อยครั้งมักจะมายืนอยู่ที่หน้าบ้านของ อ.เจน

และที่แปลกที่สุดก็คือเขาไม่เคยหลับนอนเลยแม้สักครั้งเดียว อ.เจน กับคุณรุ้งจะ

ชอบชี้ชวนให้ดูคนบ้าคนนี้ทุกทีว่าสงสารค่ะพี่ นอนก็ไม่ได้นอน ที่บ้านเขามีฐานะ

ดีทุกวันแม่เขาจะเอาข้าวน้ำมาให้กินเป็นประจำไม่เคยอดอยาก ซึ่งจากสภาพที่เห็น

ผมเผ้ายาวรุงรังไม่เคยตัดตัวเหม็นสาบสางเป็นอย่างมาก เสื้อผ้าก็ขาดวิ่นสกปรก

รกรุงรัง จี๊ดเองก็อดที่จะสงสัยเสียไม่ได้ว่า เค้าเป็นโรคอะไรเค้าไปทำกรรมอะไรมา

ถึงได้เป็นคนเสียสติบ้าบอไปอย่างนี้อ.เจน กับคุณรุ้ง ช่วยกันเล่าถึงประวัติชีวิตที่

ผ่านมาของเขาว่าเขาเป็นคนเรียนดีเรียนเก่งทำงานดี ใครสงสัยวิชาการใดใดใน

ด้านการเรียนเขาสามารถเป็นติวเตอร์ให้กับนักเรียนในละแวกนั้น อีกทั้งด้านภาษา

ต่างประเทศก็เก่งมากค่ะ แต่ทุกคนก็ลืมเขาไปพอเดินผ่านเขาไปทีก็อยากจะรู้กรรม

ของเขาว่าเขาไปทำอะไรมา ซึ่งในเรื่องนี้ อ.เจน เพียงแค่เดินผ่านเท่านั้นก็สามารถ

บอกเพียงคร่าวๆ ว่า ในญาณของหนู นี่เป็นสัญญากรรมที่เมื่อถึงเวลาคนดีดีก็

กลับกลายเป็นแบบนี้ได้ค่ะแต่ อ.เจน ก็ยังไม่มีเวลาใช้ญาณวิถีตรวจกรรมของชาย

คนนี้สักที เพราะทุกครั้งที่พบเจอกันทุกคนก็มักจะยุ่งวุ่นวายและรีบๆ กันค่ะ

ด้วยความรีบร้อนที่จะออกจากบ้านก็เดินผ่านเขาไปทุกทีจี๊ดนี่สิเห็นแล้วก็อดคิด

ไม่ได้ คนอะไรกันไม่เคยแม้แต่จะล้มตัวลงนอนหลับบนฟูกที่นอน แค่เพียงคนเรา

ได้นอนสบายถึงแม้จะไม่ได้หลับ แต่ก็ได้นอนนะค่ะ แต่ผู้ชายคนนี้ยืนหลับค่ะ

รู้กรรมของเขาแล้ว แล้ววันหนึ่ง อ.เจน เดินเข้าบ้านมาก็รีบรายงานเป็นการใหญ่

ว่าพี่หนูมีอะไรจะเล่าให้ฟัง คนบ้าที่พี่อยากจะรู้ว่า เขาทำกรรมอะไรมา ทำไมต้อง

มาเป็นคนบ้าและยืนหลับนอนหลับไม่ได้นั้นค่ะ วันนี้หนูได้เห็นกรรมของเขาแล้ว

โดยบังเอิญแล้ว อ.เจน ก็เล่าให้ฟังว่า วันนี้รถหนูจอดติดอยู่เยื้องหน้าบ้านเราไป

สักหน่อยถัดมาก็เป็นกำแพงวัดผู้ชายคนนี้เขาก็ยืนอยู่ตรงหน้ารถของหนูพอดีรถ

ติดกันทั้งซอยไปไหนก็ไม่ได้ดังนั้น จึงได้เห็นกรรมของผู้ชายคนนี้ได้อย่างชัดเจน

เพราะเขายืนอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหนด้วยเช่นกัน ไม่น่าเชื่อเลยว่าในสมัยก่อนนับ

ร้อยปีที่บริเวณนี้เป็นคุกเก่าถัดเยื้องออกไปจากบ้านหนูเป็นที่คุมขังนักโทษเก่า

โบราณ หนูได้เห็นภาพย้อนอดีตกลับไปครั้งที่ผู้ชายคนนี้เป็นผู้คุมนักโทษอยู่ใน

สมัยนั้นด้วยทำให้หนูรู้ว่าสมัยก่อนนี้แถวนี้เคยเป็นคุกเก่าโบราณปัจจุบันได้กลาย

เป็นบ้านเรือนผู้คนและเป็นวัด ไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่ามันจะเปลี่ยนแปลงไปขนาดนี้

ไม่คงสภาพนั้นหลงเหลืออยู่เลยค่ะ และไม่มีร่องรอยของความเป็นคุกกักขังคน

มาเลยค่ะจากภาพที่เห็นได้เห็นชายคนนี้มีอำนาจหน้าที่ลงโทษผู้คนในคุกเป็น

จำนวนมาก จับเฆี่ยนตีลงโทษ และทำการทรมานผู้คนเหล่านั้นสารพัด จนทำ

ให้คนเหล่านั้นที่อยู่ในคุกหวาดกลัวลนลานและทุกทรมานจนไม่ได้หลับไม่ได้

นอนกันมาในวันนี้เมื่อสัญญากรรมมาถึงแล้ว จากคนที่มีสติสัมปชัญญะดี

กลับกลายเป็นบ้าเสียสติไปได้น้ำไม่ได้อาบ ผมเผ้ายุ้งเยิง ส่งกลิ่นเหม็น เป็น

ที่น่ารังเกียจต่อผู้คนที่พบเห็น และที่ไม่น่าเชื่ออีกเรื่องหนึ่งก็คือผู้ชายคนนี้ตอน

ที่ยังสติดีดีก็เป็นเพื่อนสนิทเรียนหนังสือมาด้วยกันกับตาเจี๊ยะบ้าข้างวัดเหมือนกันค่ะ

ตาเจี๊ยะบ้า กรรมที่เกิดมาเป็นบ้ามิใช่จะเหมือนกันหมดทุกกรณีต้องเข้าใจด้วย.

นะค่ะกรณีของตาเจี๊ยะบ้านั้น เขาเป็นบ้ากันทั้ง 3 พี่น้องเลยค่ะ เพราะอะไรหรือก็

เพราะกรรมเป็นทายาท กรรมเป็นเผ่าพันธุ์จริงแท้อย่างที่พระพุทธองค์ตรัสสอน

ไว้ดีแล้วนั้นเองค่ะ อ.เจน เล่าว่า เดิมทีตาเจ๊ยะนี้ เป็นคนที่เรียนเก่งมากทั้ง 3

พี่น้อง เจี๊ยะ ทำงานเป็นพนักงานไปรษณีย์ มีความรู้ทางด้านภาษาอังกฤษดีมาก

แม้เป็นบ้าแต่ภาษาปร๋อเลยค่ะ พี่สาวทำงานเอกชน น้องชายทำงานธนาคาร

แต่ไฉนเลยทุกคนเป็นบ้าเสียสติไปหมดมีอาการมากน้อยแตกต่างกันค่ะ

ครอบครัวของเจี๊ยะเป็นผู้มีที่ดินมากมายจากมรดกตกทอดของตระกูลกรรมใด

หรือ กรรมจากการที่แม่ของเจี๊ยะ ทุกวันพระแม่ของเจี๊ยะจะหิ้วตะกร้าใบใหญ่

ภายในนั้นมีอาหารคาวหวานเพื่อไปทำบุญถวายพระสงฆ์บนศาลาวัดเป็นประจำ

และขากลับก็นำเอาข้าวปลาอาหารใส่ตะกร้า กลับมาด้วยเอาไปทำไมหรือเอา

มาเลี้ยงดูลูกของตนทำเช่นนี้ตั้งแต่ลูกยังเด็กเล็กมากจนเติบใหญ่ ผลกรรมนั้น

ส่งผลให้เป็นเช่นนี้ไม่ต้องถึงชาติหน้าส่งผลในชาตินี้เลย แม่ของเจี๊ยะ ปัจจุบัน

มีอายุเกือบ 80 ปี แล้วก็ไม่ได้พักผ่อน จะไปหาเก็บผักมาขายอยู่ที่เชิงสะพาน

ลอยจนค่ำมืดดึกดื่นถึงกลับบ้าน

กรรมให้เกิดเป็นเปรต อ.เจนพูดเสมอว่า ถ้าไม่จำเป็นก็อย่านำอาหารจากวัด

กลับบ้านเลย การทำที่ถูกต้องตามพระวินัยฆราวาสต้องกล่าวคำขอนำข้าวและ

อาหารทั้งหมดนี้ไปรับประทานโดยไม่มีโทษจากพระสงฆ์ และพระสงฆ์ทั้งหมด

ต้องกล่าวคำอนุญาต พร้อม ๆกัน ว่า สาธุ เป็นการอนุญาตจากพระสงฆ์ทั้งหมด

อย่างนี้รับประทานได้ไม่ติดกรรมค่ะแม้แต่พระสงฆ์องค์ใดองค์หนึ่งจะยกข้าวปลา

อาหารให้เราเป็นกรณีพิเศษเราก็รับมาไม่ได้เพราะพระสงฆ์ทั้งหมดไม่ได้อนุญาต

ถือว่ายังเป็นของสงฆ์อยู่ค่ะเรานำกลับมารับประทานก็ติดกรรมนั้นทันทีค่ะ ในเรื่อง

ของกรรมนั้นละเอียดอ่อนมากดังนั้น คุณผู้อ่านก็คิดดูเอาก็แล้วกันค่ะผู้ที่ใช้น้ำ

ประปา ใช้ไฟฟ้า ของวัด หรืออื่นใดก็ตามจะติดหนี้ธรณีสงฆ์ในทันที

เปรตเขาทุกข์ทรมาน การที่จี๊ดได้ติดตามอ.เจน ไปวัดต่าง ๆ อ.เจน ก็มักจะบอก

ให้ฟังว่า ได้เห็นเปรตที่อยู่ที่วัดนี้วัดนั้นพวกเขามาขอส่วนบุญเป็นจำนวนมาก อ.เจน

ก็อุทิศบุญให้พวกเขาไป จี๊ดและคณะติดตามก็ช่วยกันอุทิศบุญให้เปรตเหล่านั้นแต่จะ

มีใครสักกี่คนที่เป็นผู้เห็นเปรตและอุทิศบุญให้พวกเขาบ้างล่ะค่ะ เพราะพวกเขาต้อง

เป็นเปรตอยู่อีกนานแสนนานกว่าจะไปรับบุญรับบาปของตน บางครั้งคณะติดตาม

บางคนแต่ไม่ต่ำกว่า 2 คน ค่ะมักจะได้ยินเสียงเปรตด้วยหูของตนเองค่ะเสียงนั้นร้อง

โหยหวนลากยาวมาก บางเสียงก็แหลมเล็ก ปรี๊ดๆๆๆ เสียงแต่ละเสียงบ่งบอกถึงความ

ทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสน่าสงสารมากค่ะสำหรับ อ.เจน ไปวัดก็ได้เห็นด้วยตาทิพย์

ตอนกลางวันเลยทั้งที่เป็นเปรตไปแล้วกับเจ้าหน้าที่วัด (ปัจจุบันเรียกอย่างนี้)ที่ยังเป็นคน

ซึ่ง อ.เจนได้เห็นล่วงหน้าว่าคน ๆ นี้จะต้องตายไปเป็นเปรต จี๊ดน่ะหรือตัวอยากรู้เป็น

ที่สุดก็จะรีบกระแซะถามเลยว่าคนไหนอาจารย์ ๆ อ.เจน ก็จะชี้ให้ดูเป็นธรรมทานค่ะ

วิธีแก้ที่ อ.เจน แนะนะจี๊ดทำตามมาตลอด จี๊ดนี่แหละถือเป็นกฎเหล็กเลยไปวัดไหน

ก็ตามจะไม่เคยลืมเลย5 บาท 10 บาท 20 บาท หาตู้ชำระหนี้สงฆ์ หรือถ้าไม่มีก็หาตู้

สักตู้ที่มีภายในวัดนำเงินนั้นขึ้นมาจบ “หากภพหนึ่งชาติใดและในชาตินี้ ที่ข้าพเจ้า

ชื่อ.......เคย ใช้น้ำใช้ไฟ ของวัด หรือ นำเศษหินดินทรายของวัดติดรองเท้าไป

หรือติดหนี้ธรณีสงฆ์มา ข้าพเจ้าขอนำเงินนี้มอบให้ใส่ตู้ชำระหนี้สงฆ์ขออย่าได้

ติดเวรติดกรรมต่อข้าพเจ้าเลย สาธุ”(สำคัญมาก อ.เจน ก็ทำแบบนี้ค่ะ)

ภพชาติหนึ่งของจี๊ดเป็นเด็กวัด ทำไมจี๊ดต้องทำแบบนี้ทุกครั้ง อ.เจน เคยเห็นว่า

ภพชาติหนึ่งจี๊ดเป็นเด็กวัด อาศัยอยู่วัดกับพระสงฆ์บุญส่วนบุญเราก็เป็นผู้ที่อยู่ในศีล

ในธรรมและทำความดีด้วยจิตที่สำนึกในกุศล กรรมส่วนกรรมจี๊ดได้เกิดเป็นเปรตตก

นรก เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน และได้เกิดเป็นคน กว่าจะได้เป็นคนมันยากนะค่ะ เรื่อง

มันเป็นเช่นนี้แล ซึ่งเด็กวัดก็มีหลายรูปแบบนิสัยต่างนิสัยและความคิด ความจริง

แท้แน่นอนที่สุดคือเด็กวัดอาศัยอยู่กับวัดก็ไม่มีอะไรให้กับวัด อยู่กับพระสงฆ์ก็อาจ

ทำสิ่งใดเห็นกรรมกับพระอีก และเด็กวัดมีเพียงแรงกาย และแรงใจ ช่วยเหลือทาง

วัดและพระสงฆ์แต่ได้ ใช้สิ่งของของวัด ไม่ว่าจะเป็น น้ำประปา ไฟฟ้า ฯลฯ ล้วนเป็น

ของวัดทั้งนั้นแต่สิ่งที่เด็กวัดไม่รู้นั่นคือกรรมเกิดขึ้นแล้วเขา ไม่รู้เลยจริง ๆสิ่งควรรู้นั้น

โดยเด็กวัดต้องเป็นผู้แบ่งปันเงินที่หามาได้ตามกำลังของเขาเพื่อชำระหนี้สงฆ์มิเช่นนั้น

จะติดกรรมผลกรรมนั้นจะติดตามเราไปทุกภพทุกชาติ

อ.เจน บอกว่าไม่ใช่ความผิดของเขาเลยที่เกิดมาต้องเป็นเด็กวัดทุกคนก็ย่อมทำกรรม

ของตนมาทั้งนั้นทำให้ต้องมีวิถีชีวิตต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วเรา

รู้แล้วก็อย่าได้ประมาทเลยค่ะตามที่แนะนำไว้แต่ต้นค่ะ

บุญส่วนบุญ กรรมส่วนกรรม อ.เจน บอกว่าการที่ผู้ชายคนนี้มีกินไม่อดไม่อยาก

เพราะเป็นผลบุญที่เป็นผู้คุมนักโทษ แต่กรรมที่ทำหน้าที่ลงโทษผู้คนซึ่งมีหลายกรณี

เช่นกรณีทำด้วยหน้าที่มีคุณธรรมก็ไม่เท่าไหร่แต่ถ้าเป็นผู้คุมที่ไม่ดีไม่มีคุณธรรมก็จะ

โดนโกรธแค้นด้วยแรงสาบแช่งให้เป็นผลกรรมติดตามตัวกันไปทุกภพชาติและคน

ส่วนมากก็มักจะเป็นเช่นนี้ค่ะ เช่น นักโทษที่มีจิตใจเหี้ยมโหดเขามีจิตใจที่ไม่สร้าง

บุญกุศลและไม่รู้จักให้อภัยใครจริงมั้ยค่ะนักโทษที่รู้สำนึกในผลที่กระทำหรือผล

กรรมแล้วนั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่งค่ะย่อมเกิดการอโหสิกรรมและอภัย แต่มีสัจจะธรรม

อีกข้อหนึ่งที่ต้องรู้นั่นก็คือคนส่วนมากไม่ยอมรับว่าตนเองทำผิดสิ่งใด และมักจะ

หาเหตุผลต่าง ๆ นา ๆ มาหักลบล้างความผิดของตนด้วยการเข้าข้างตนเอง

หลอกตนเอง และผู้อื่นเพื่อเป็นการสร้างภาพความดีทั้งที่รู้อยู่แก่ใจหรืออาจไม่รู้

ตัวเองเลยก็ได้บุคคลพวกนี้น่าสงสารเป็นที่สุดค่ะ

ขอขมากรรม จากเรื่องราวที่ได้เล่าให้ฟังอย่างนี้ฟังแล้วเป็นไงบ้างค่ะจี๊ดก็ต้อง

ขอขมากรรมและขออโหสิกรรมกับคุณผู้อ่านที่ได้อ่านแล้วรู้สึกว่าถูกพาดพิงหรือ

สะเทือนใจอันใดที่ทำให้จิตตกคิดมากหรืออ่านแล้วรู้สึกว่า เอเราก็เคยทำอย่างนั้น

อย่างนี้ มา จี๊ดก็ต้องขอโทษด้วย แต่ทุกอย่างมีทางแก้ไขเมื่อรู้แล้วเมื่อทำบุญ

ทำทาน สร้างกุศลใดคุณก็สามารถตัดกรรมนั้น ๆ ได้ เช่น “ด้วยบุญกุศลนี้ข้าพเจ้า

หากเคยทำผิด.....................ข้าพเจ้าได้สำนึกแล้วขอตัดเวรตัดกรรมที่ได้ทำมา

ด้วยบุญนี้ขออย่าได้ติดเวรติดกรรมต่อข้าพเจ้าอีกขอตัดกรกรมนั้นในภพชาตินี้”

เรื่องเล่าจี๊ดจ๊าดนี้ เพื่อเป็นธรรมทานให้แก่ ผู้ที่ไม่รู้เพื่อจะได้ไม่ประมาทกับการใช้ชีวิต

และไม่ประมาทในการเข้าวัดทำบุญเพราะในเรื่องของกรรมเป็นเรื่องละเอียดอ่อน

มีอะไรก็ไม่อยากเก็บไว้กับตัวอยากจะบอกกล่าวและเพื่อทุกท่านจะได้ไม่ประมาท

และระวังตัว บุญใดเล่าก็ไม่เหมือนบุญที่พระพุทธศาสนาดำรงไว้นั่นคือ การทำทาน

สวดมนต์ นั่งสมาธิ อยู่เป็นนิจ สาธุค่ะ

ข้อคิดสะกิดใจ ถ้าเราเป็นคนที่เขาลำบากตกยาก คนที่เขาเสียสติ วิปลาส คนที่

เขาช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ก็จงสงสารพวกเขาให้มาก เพราะด้วยความรู้เท่าไม่ถึง

กาลทำให้เกิดเป็นบุพกรรมนำพาให้เกิดเรื่องเลวร้ายต่อชีวิตของพวกเขาค่ะกรรมได้

เกิดขึ้นแล้วส่งผลแล้วไม่มีใครช่วยพวกเขาได้เลยแต่เมื่อพวกเรายังมีชีวิตอยู่ก็ใช้ชีวิต

ที่เหลืออยู่อย่างมีคุณค่าและมีประโยชน์ต่อสังคมและผู้อื่นรวมทั้งปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ

เป็นผู้มีศีลธรรมประจำใจ เพราะผู้มีศีลเป็นผู้ที่สวยทั้งใจและกายค่ะ