สวัสดีค่ะ จี๊ดขอเล่าเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องนำค่ะตื่นเต้นค่ะ ตื่นเต้นมากกับทริปนี้ อีกแล้ว จริง ๆ แล้วก็ตื่นเต้นทุกทริปนั่นแหละค่ะ ก่อนอื่นก็ต้องขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ไปร่วมงานบุญกันและทุก ท่านที่ได้ร่วมปัจจัยกันทำงานบุญกับคณะบุญเสบียงสวรรค์ของอ.เจน ญาณทิพย์ ครั้งที่ 24 เมื่อวันอาทิตย์ที่ 19กรกฎาคม 2558 ที่ผ่านมานี้ค่ะ
ฉัตรใหญ่ อ.เจนกับคุณรุ้งไปซื้อฉัตรที่ซื้อมายังไม่มีการประดับตกแต่งเพชรพลอยเสร็จสมบูรณ์นะค่ะ ถ้าประดับเพชรพลอยแล้วราคาจะแพงมาก ๆ ซึ่งอาจารย์เล็งเห็นว่าการซื้อเพชรพลอยมาประดับ ตกแต่งเองนั้นจะมีอานิสงส์บุญมาก โดยอาจารย์และทีมงานจะเป็นตัวแทนในการช่วยกันประดับ ประดาเพชรพลอยตั้งแต่ยอดฉัตรไล่ลงมาให้สวยงามเพื่อผู้บริจาคก็จะได้อานิสงส์บุญนี้ไปด้วยค่ะ ซึ่งจริง ๆแล้วเงินที่ได้รับบริจาคมามีเพียงพอกับการสั่งซื้อฉัตรที่ประดับเพชรพลอยสำเร็จ แต่ถ้าได้ซื้อเพชรพลอยมาประดับตกแต่งมาอย่างง่ายดายและสำเร็จแล้วอานิสงส์บุญก็จะต่างกันไปค่ะ การประดับเพชรพลอยก็มีขั้นตอนมากไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดค่ะ ก็เริ่มตั้งแต่การผสมกาวอีพอกซี่ เป็นกาวชนิดแข็งตัวเร็วมีความทนทานทั้งอากาศเย็นและร้อนได้ดีราคาค่อนข้างสูงสักหน่อยแต่ ต้องการความคงทนถาวรด้วยฝีมือตัวแทนบุญอย่างเรานี้ตั้งใจอย่างยิ่งค่ะ แม้จะเหลือเวลาการทำงานช่างน้อยนิดเสียเหลือเกินค่ะ ซึ่งใช้เวลา 1 วัน 1 คืน และตกแต่งเพิ่มเติมให้สวยงามก่อนวันเดินทางอีก 1 วัน ทุกคนทำด้วยสมาธิ จิตที่นิ่งมากแทบไม่ได้คุยกันเลยค่ะ คนที่ร่วมติดฉัตรทั้งวันทั้งคืนไม่เคยขาดเลย และที่อยู่กันจนถึงเช้าของวันใหม่ก็มี อ.เจน คุณรุ้ง จี๊ด แล้วจะมาทำงานอีกคงไม่ไหวสงสารอาจารย์ค่ะน้องเบิร์ด น้องเก่ง น้องบูม ทำงานเลิกดึกก็อุตส่าห์มาทำงานบุญอยู่เกือบเช้าตี 4 แต่ต้องรับกลับไปแต่งตัวทำงาน เช้าเลยจี๊ดก็ขออนุโมทนาบุญกับ อ.เจน คุณรุ้ง อ้อ คุณมิตรเจ็บป่วยมากก็คอยเป็นหน่วย คิวซีตรวจสอบสิ่งที่ขาดตกบกพร่องต่าง ๆ คนที่อึดทน เป็นท.ทหารอดทน ที่สุดก็คือ คุณรุ้งแม้จะไม่ได้หลับนอนจากรายการคนอวดผีแต่ต้องคอยควบคุมการทำงานของน้อง ๆ เป็นผู้เสียสละตนเพื่องานบุญงานกุศลยอดเยี่ยมจริงน่าประทับใจมากค่ะ เรื่องขำขำ วันที่ติดประดับเพชรพลอยนั้นก่อนที่จี๊ดจะมาถึงบ้าน อ.เจน กับคุณรุ้ง ก็ได้ติดประดับเพชรพลอยขณะที่จิตอาจารย์อยู่กับการจดจ่อจิตใจก็คิดไปว่าเอ ถ้าเพชรพลอยที่อยู่ในกระบะนี้ล่วงหล่นไปกับพื้นจะเป็นยังไงน้า เม็ดเล็กเหลือเกิน ปรากฏว่าจี๊ดก็มาถึงบ้านพอดีเมื่อเห็นอาจารย์ทำงานก็รีบกุลีกุจอมาช่วยบ้างแต่เหตุ ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นได้กับจี๊ด ก็เพราะไม่รู้อีท่าไหนไหงมือไปปัดโดนกล่องเพชรพลอย ของอาจารย์ล่วงหล่นพื้นดังโครมเพชรพลอยล่วงกระจายเกลื่อนพื้นเกลื่อนทั่วบ้านเลยค่ะ อ.เจน จึงพูดขึ้นว่า โถไม่น่าคิดเลย เราไม่น่าคิดๆ และอ.เจนก็เล่าให้ฟังว่าคิดอะไร555 ผ้าห่มพระ ประมาณต้นเดือน อ.เจน กับคุณรุ้ง ไปสั่งซื้อผ้าห่มพระใหญ่ ที่มีความยาว 14 เมตร กว้าง 10 เมตร ซึ่งต้องใช้ผ้าถึง 100 เมตร และผ้าซับด้านในอีก 100 เมตร โดยทางร้านที่เคยซื้อขายกันประจำรับปากว่าน่าจะได้ แต่เมื่อใกล้วันงานบุญแล้วทางร้าน แจ้งว่าหาซื้อผ้าไม่ได้ แล้วยังทำเสียงไม่สนใจลูกค้าเสียอีกด้วยค่ะ เมื่อเป็นเช่นนี้อาจารย์ก็ต้องหาทางแก้ปัญหาเฉพาะหน้ากันแล้วเพราะเหลือเวลาอีก3 วัน จะทันมั้ยล่ะงานเข้าสิค่ะทำไงดีกันล่ะ ซึ่งเมื่อวานนี้ก็กลับบ้านดึกประดับเพชรพลอยค่ะ กะไว้ว่าวันนี้จะกลับบ้านไปพักผ่อนเพราะไม่สบายป่วยค่ะก็ป่วยกันทั้งคณะจึงอยากนอน เมื่อเหตุเป็นเช่นนี้ก็นอนกันไม่ลงเสียแล้วค่ะ เขาเรียกว่านอนตาไม่หลับค่ะ อ.เจน กับคุณรุ้งโทรมาแจ้งให้รู้ล่วงหน้าก่อนกลับจากทำงานว่า มาแวะที่บ้าน อ.เจน ค่ะงานเข้า ระหว่างที่จี๊ดรออยู่ที่บ้านกว่าที่อ.เจน กับคุณรุ้ง จะหอบผ้าหอบผ่อนมาถึงบ้านก็ปาเข้าไป 1 ทุ่มแล้ว อ.เจน กับคุณรุ้ง เล่าให้ฟังว่า ไปหาซื้อผ้าที่ร้านผ้าแขกแถวพาหุรัดเกือบทั้งวันค่ะข้าวยัง ไม่ได้กินกันเลยค่ะอ.เจน บอกว่าต้องเลือกซื้อผ้าที่สวยงามแต่หายากที่จะมีลวดลายเดียวกัน หรือเหมือนกันหมดค่ะ และต้องมีเทคนิคการต่อรองราคาซึ่งเป็นเรื่องที่หนักมากและยากมาก กับแขกขายผ้า การมีญาณทิพย์ก็ดีอย่างนี้แหละค่ะเจ้าของร้านผ้าเขาบอกราคาผ่านสูงมากค่ะ เขาบอกผ้าราคาเมตรละ 900 บาท แต่ในญาณทิพย์ของ อ.เจน รู้ว่า 600 บาท ก็กำไรมากโขแล้ว อ.เจน บอกว่าซื้อผ้า 100 เมตรและซับในอีก 100 เมตร ถ้าไม่ลดราคาก็ไปซื้อร้านอื่น ถึงได้ลดราคาก็ประหยัดไปได้ 30,000 บาท แนะค่ะ เพราะเป็นเงินของท่านผู้บริจาคจะได้มี เงินเหลือเข้ากองผ้าป่าสามัคคีให้กับทางวัดสร้างวิหารทานต่อไปค่ะ การตัดเย็บผ้า ก็ต้องให้น้องดามาช่วยจับผ้าเพื่อตัดผ้ายาวมาก 14 เมตร จี๊ดมีหน้าที่เย็บ อ.เจนมีหน้าที่ตกแต่งผ้าที่จี๊ดเย็บให้สวยงาม คุณรุ้ง นั้นดูแลทุกส่วนงานวิ่งไปวิ่งมาระหว่าง ทีมติดเพชรพลอยกับทีมตัดเย็บผ้าห่ม โอ้ย เหนื่อยด้วยบุญจริงค่ะ จี๊ดสงสารอาจารย์ที่มีความตั้งใจจะนำผ้าห่มพระผืนใหญ่ไปห่มพระ แต่เวลากระชั้นชิดอย่างนี้ ซึ่งอาจารย์ทั้งสองไม่ท้อถอยจี๊ดจะถอยได้อย่างไรงานที่ทำทุกชิ้นงานจี๊ดทำเพื่ออาจารย์ผู้มี ความมุ่งมั่นตั้งใจในงานบุญค่ะเรื่องของบุญนั้นไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ไม่หวังว่าจะได้อานิสงส์บุญมากเพียงใดค่ะ ขนาดเย็บผ้าทั้งวันทั้งคืนแต่ผ้าผืนใหญ่มากต้องใช้พื้นที่มากจะมองเห็นภาพรวมได้จึงไป ที่ห้างโลตัสแต่เวลาจำกัดเหลือเกิน เช่น ห้างปิดไฟ 4 ทุ่ม คุณรุ้งรู้ได้ว่า ทำไม่ทันเวลา 4 ทุ่ม จึงนำเครื่องปั้นไฟไหด้วย จัดเต็ม ยกจักรและอุปกรณ์ตัดเย็บรวมทั้งหิ้วหอบผ้าที่มีน้ำหนักกว่า 100 กิโลกรัม พวกเราช่วยกันหามผ้าออกจากบ้านไปอย่างทุลักทุเลมากคนที่มาช่วยกันก็มี อ.เจน คุณรุ้ง จี๊ด คุณมิตร น้องดิว และน้องเก่ง โอยหนักจริง ๆค่ะ
เป็นความตึงเครียดมาเพราะต้องทำงานให้ทันกับเวลา 4 ทุ่มซึ่งก็ทำไม่เสร็จอยู่ดีค่ะ คุณรุ้งบอกว่าพี่ต้องเร่งมือนะเพราะเครื่องปั่นไปใช้น้ำมันไปมากแล้วไม่รู้ว่าน้ำมันจะหมดตอนไหนโอย กดดัน กดดัน ระหว่างที่กดดันอยู่นั้น ปัดโถ ดั่งสวรรค์ทดสอบหรือกลั่นแกล้งกันก็ไม่รู้ก็มีเม็ดฝนลง มาทีละแหมะสองแหมะ และเริ่มตกลงมาปรอย ๆ ล้า ตอนนั้นจี๊ดก็ร้องออกมาว่าเทวดาเจ้าขา ช่วยลูกด้วยตอนนี้ผ้าห่มพระใกล้จะเสร็จแล้วขอให้เสร็จก่อนฝนค่อยตกน้าเทวดาช่วยด้วย ระหว่างที่ตรึงเครียดอยู่นั้น จี๊ดก็หันไปทางคุณรุ้ง มีความสามารถพิเศษห้ามฟ้าฝนได้แต่ ทำไมคุณรุ้งไม่ช่วยจี๊ดพูดล่ะค่ะคุณรุ้งก็พูดขึ้นว่าหนูพูดในจิตแล้วพี่ฝนไม่มีทีท่าจะหยุดคง ต้องเก็บผ้าก่อนแล้วจี๊ดก็ไม่อยากเก็บผ้าทำไงดีล่ะ ทันใดนั้น คุณรุ้งก็บอกคุณมิตรไปปลุก อ.เจน มาช่วยบอกกล่าวอีกแรง (ให้ อ.เจนนอนในรถเพราะว่า อ.เจน ประคองตัวไม่อยู่แล้วอดนอนมาหลายวัน)
เทพเทวาแสดงปาฏิหาริย์ แทบไม่เชื่อสายตาก็คือระหว่างที่รีบๆ เย็บผ้าอยู่นั้นก็เกิดมีลมพัดแรงมาก พัดม้วนผ้าห่มเคลื่อนออกไปได้ทั้ง ๆที่ผ้าห่มนี้ต้องช่วยกัน ยกถึงจะเคลื่อนได้ค่ะ ซึ่งจี๊ดเห็นกับตาว่า ม้วนผ้าที่หนักนั้นมันกลิ้งไปได้ ตามแรงของลมมันประหลาดใจจริง ๆกับสิ่งที่เห็นมาไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ ลมที่พัดมาอย่างแรงนี้ชั่วเวลาสั้น ๆแล้วลมก็สงบ อ.เจน ก็เดินมาพร้อมกับฝนที่ หยุดตกกะทันหันเหลือเชื่อดีใจได้ประสบเหตุการณ์อย่างนี้ งูมาจากไหน ระหว่างนั้นน้องเก่งก็ตะโกนออกมาว่างูครับๆ สายตาของทุกคู่ก็หันไป มองเจ้างูตัวนั้น อ.เจนก็ยืนพนมมือบอกกล่าวว่าให้จงไปเสียเถิดผ้านี้ผืนใหญ่มากคนเขา จะเยียบย่ำท่านตายเสีย ขอให้งูมาอนุโมทนาบุญแล้วไปเสีย อ.เจนสื่อได้ว่า งูตัวนี้เป็นงูเทพมาอนุโมทนาบุญค่ะ แล้วงูก็เลื่อยออกไปอย่างเร็วแต่มุ่งหน้ามาทางจี๊ด อ.เจน คุณรุ้ง และทุกคนก็เป็นห่วงบอกให้จี๊ดถอยออกมาก่อนจี๊ดกลัวว่าเวลาจะไม่ ลทันเดี๋ยวน้ำมันเครื่องหมดไม่มีไฟเย็บผ้าไม่เสร็จจะทำไง ไม่ไม่ ฉันจะไม่หยุดทำงาน จี๊ด จึงตะโกนไปว่า ไม่นะ มาก็มาเลย ฉันจะเย็บผ้าฉันจะเย็บผ้า ทำให้ทุกคนหัวเราะกันใหญ่ว่างูมาก็จะเย็บผ้าให้เสร็จค่ะ ปรากฏว่า ปาเข้าไป ตี 3 เสร็จพอดี ค่ะ แต่ละคนอย่างกับซอมบี้ค่ะ ถ้าจะถามว่าประทับใจงานบุญเสบียงสวรรค์หรือไม่ จี๊ดขอตอบว่ามีความประทับใจ ในตัวอาจารย์ทั้งสองคนนี้มากเพราะอาจารย์ทั้งสองไม่เคยย่อท้อ ถ้าจะถามจี๊ดว่า ทีมงานของอาจารย์ช่วยงานบุญทุกบุญที่ผ่านมาเพื่อจะกอบโกยบุญเข้าตัวเองหรือ ไม่ขอตอบว่าอาจารย์ตั้งใจทำบุญที่เป็นประโยชน์แก่ทุกท่านและทำทุกสิ่งอย่างใน การนำพาผู้คนไปทำบุญตามแนวทางที่พระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสสอนไม่นำพาผู้คน ไปหลงผิดนอกศาสนาค่ะ ส่วนทีมงานนั้นก็มีความเต็มใจช่วยอาจารย์ด้วยความรักและศรัทธาในความพากเพียร และมุ่งมั่นและเชื่อว่าการทำความดีนั้นทำได้ยากไม่เสียดายโอกาสที่ได้ทำค่ะ น่าประทับใจมากที่สุดที่มีผู้คนไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียวแม้ว่าจะมีฝนตกอย่างไม่ขาดสาย ก็ยืนตากฝนอยู่อย่างนั้นด้วยใจที่จดจ่อและส่งกำลังใจไปช่วยอาจารย์ทั้งสองที่ขึ้นไป ยกฉัตรซึ่งสูงมากค่ะตอนนั้นจี๊ดเครียดเลยค่ะทำไมถึงยากอย่างนั้นแต่มีอะไรบางอย่าง ที่ทำให้ยากบอกไม่ได้จริง ๆ ค่ะ มีหลายคนสงสัยว่าทำไมฉัตรไม่ตรงกับเศียรพระท่านล่ะ ซึ่งจริง ๆ แล้วจะมีเจ้าหน้าที่ ของทางวัดจะเป็นผู้ดำเนินการต่อให้ค่ะ น่าประทับใจมากอย่างบอกและบรรยายใครไม่ถูกค่ะ ตามที่อาจารย์เล่าเรื่องฝนทิพย์นั้น มีเรื่องมากกว่านั้น ก็คือ ตั้งแต่เช้าแล้วแม่ตี้ บอกกับจี๊ดว่าดูสิฝนไม่มีสักเม็ด แต่ เจน บอกกับแม่ว่า วันนี้แม่เตรียมร่มด้วยนะ เพราะ เจน มาบอกฉันว่าได้เห็นภาพล่วงหน้า ทุกคนที่อยู่ในพิธียกฉัตรเปียกฝนหมดทุกคน แม่ตี้มากระซิบบอกจี๊ดตอนที่เสร็จพิธีการแล้ว การที่เราได้ช่วยเหลือกันด้วยความสามัคคีอย่างนี้เป็นความประทับใจและปิติใจมากค่ะ เหมือนกับว่าพวกเรามาร่วมบุญที่ยิ่งใหญ่ที่หาทำไม่ได้อีกแล้วค่ะและจี๊ดเชื่อว่า ไม่มีใครเขาทำกันอย่างแน่นอนค่ะ ค่าจ้างรถเครนแพงมากหลายหมื่นบาทไม่ ใช่เงินของทางวัดแต่เป็นเงินของท่านผู้บริจาคค่ะ
ตามที่ อ.เจนเล่าให้ฟังมาแต่ต้นนั้นจี๊ดรู้สึกภูมิใจและเชื่อว่าทีมงานทั้งหมดที่อดหลับอดนอนกัน นั้นเพื่อบุญที่เราหาไม่ได้อีกแล้วค่ะ และยังได้มีเหตุอัศจรรย์ที่ อ.เจน ได้เล่าเรื่องในเรื่อง เทพเทวาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้มาอำนวยอวยพรและมาอนุโมทนาสาธุกับคณะบุญเสบียง สววรค์จนเกิดฝนตกห่าใหญ่ถ้าจะว่าเป็นฤดูฝนก็ไม่ใช่เพราะฝนตกช่วงยกฉัตร และห่มผ้าพระแล้วก็หยุดตกทันทีเมื่อเสร็จพิธีการไม่ธรรมดาเลยนะจี๊ดคิดว่าอย่างนั้นค่ะ ซึ่ง อ.เจน ให้ฝากบอกแก่ทุกท่านว่ามีคนที่เจ็บป่วยจากการตากฝนในวันนั้นอาจารย์ทราบดีค่ะ แต่จี๊ดว่าคุ้มค่ามากอย่าได้กังวลไปเลย...เหมือนกับการล้างพิษแล้วต่อไปจะมีชีวิตที่ดีขึ้น แต่ทั้งนี้ต้องหมั่นสวดมนต์ ถือศีล และเจริญภาวนาเป็นประจำนะค่ะ จี๊ดมีความประทับใจกับบุญกุศลที่อาจารย์ได้จัดทำตามที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านให้เห็นนั่นก็ แสดงว่าท่านก็อยากได้บุญด้วยเช่นกันอย่างแน่นอน เพราะ อ.เจนเป็นผู้เห็นกรรมจึงทำสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างถูกต้องตามหลักคำสอนของพระพุทธองค์ผู้ที่มาร่วมบุญทุกท่านคิดอย่างไรกันบ้างค่ะ สำหรับจี๊ดและน้องทีมงานเขาคิดว่าโชคดีเหลือเกินที่ได้ติดตาม อ.เจนไปทำบญที่เทวดา และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านจัดสรรให้ทำดีใจจังค่ะ การที่ อ.เจน และคุณรุ้ง ได้นำเงินของทุกท่านผู้บริจาคไปซื้อฉัตรใหญ่และเพชรพลอย นำมาประดับตกแต่งฉัตรนั้นก็เท่ากับว่าอาจารย์ได้มีความมุ่งมั่นในบุญนั้นมากค่ะ การถวายฉัตรใหญ่ และผ้าห่มพระที่มีความยาวถึง 14 เมตร และการแสดงร่ายรำล้านนานั้น ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญค่ะ อ.เจนได้บอกกับทีมงานที่ร่ายนางรำว่าครั้งหนึ่งในอดีตชาติพวกเรา เคยได้ร่ายรำให้เหล่าทหารสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ชนะศึกมา พวกนางรำก็มาฟ้อนรำให้เหล่าทหารได้ชมกัน และผู้ร่วมบุญที่จะมาดูกรแสดงนั้น ก็เป็นพวกทหารเหล่านั้นพูดแล้วขนลุก เพราะน้องที่มาสอนเขาถามว่าทำไมเลือกเพลงนี้กันค่ ะ แล้วน้อง ๆเขาก็บอกว่า เพลงนี้เป็นเพลงที่ใช้ร่ายรำให้กับทหารที่ชนะศึกสงครามมา โอ้ย ตรงมากตรงกับที่ อ.เจน พูดจริง ๆ และที่น่าอึ้งมากที่สุดก็คือวันที่ร่ายรำอยู่นั้นก็ได้ เห็นรูปปูนปั้นของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชและรูปปั้นเหล่าทหารอยู่เบื้องซ้ายของ นางรำค่ะสุดยอดจริง ๆค่ะ ทุกสิ่งไม่ใช่เรื่องบังเอิญค่ะ การผ้าห่มพระไม่ใช่ง่ายนะค่ะเพราะฝนตกจึงทำให้เนื้อผ้าติดกับองค์พระท่านดึงยากมากค่ะ และดึงกันจนเหนื่อยเชียวค่ะแต่ด้วยบุญที่เราตั้งใจจี๊ดเชื่อว่าแม้ยากยังไงก็สุขปิติบุญิย่างแน่นอนค่ะ งานบุญนี้ถือเป็นหนึ่งความประทับใจที่ไม่อาจจะลืมเลือนอีกความประทับใจหนึ่งคือแม้ว่า ฝนจะตกลงมาเพียงใดแต่ไม่มีใครถอยเลยสักก้าวทุกท่านยังคงยืนหยัดตากฝนกันอยู่นาน นับเป็นชั่วโมงดิฉันมองลงมาเห็นผู้คนยืนให้กำลังใจดิฉันแล้วก็รู้สึกปิติสุขใจยิ่งนักค่ะทุกท่าน ที่อยู่ด้านล่างต่างก็ส่งกำลังใจไปให้ดิฉันติดตั้งฉัตรท่ามกลางสายฝนได้อย่างสำเร็จเป็นภาพ ที่ประทับใจมากค่ะ คุณรุ้ง บอกว่าหากต่อไปจะเป็นอะไรไปก็ตามในภายภาคหน้าขอให้นึก ถึงบุญที่พวกเราได้กระทำไปแล้วจะได้ไม่ตกอยู่ในอบายภูมิค่ะ จี๊ดขอร่วมอนุโมทนาบุญกับ อ.เจน คุณรุ้ง และน้องทีมงานรวมถึงทุกท่านผู้บริจาคและผู้ร่วมเดิน ทางไปทำบุญด้วยกันทุกท่านเทอญ ก็ตามที่ อ.เจนพูดเสมอว่า พวกเราต้องหมั่น สวดมนต์ รักษาศีล คนรักษาศีลจะปฏิบัติภาวนาพัฒนาด้วยบุญที่ทำ และเจริญรุ่งเรือง และยิ่งเจริญ ภาวนาอีกด้วยแล้วจะได้รู้เองเห็นเองอย่างที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า ทุกสิ่งมันเป็นปัจจัตตัง รู้เองเห็นเองค่ะ สาธุๆๆ
จี๊ดจ๊าด |