|
|
|
การฝึกตนผลที่ได้คือ ความโลภลดลง โทสะลดลง ตื่นจากความลุ่มหลงแล้วกรุณามากขึ้น มีชีวิตเรียบง่ายกว่าเดิม การรู้เท่าทันอัตรา(ตัวตน)อันเป็นตัวบงการพฤติกรรมหิว พฤติกรรมโหด ในชีวิตเรามิใช้ง่ายเลยมันทำให้ชีวิตเรานี้แสนจะสาระแน มันถือกำเนิดมาในเรื่องความอ่อนหัดของชีวิต มันเกิดมาจากอวิชาสำคัญผิดขึ้นมาด้วยความไม่รู้ มันเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมมายา เพื่อให้ตัวเองเชิดชูลอยคออยู่ในแวดวงสังคมอย่างหน้าชื่นตาบาน ซับซ้อนตลบแตลงจนสติปัญญาตามมันไม่ค่อยทัน แม้ในกลุ่มชนที่เรียกตนเองว่านักปฏิบัติธรรมก็ตามทีเถิด มักถูกอัตราบิดพริ้ว เบี่ยงเบนเป้าหมายพรหมจรรย์ในการดับอัตราให้กลายเป็นเครื่องมือของอัตราไปเสีย ชนจำนวนมากเคารพนับถือพระพุทธศาสนา แต่ในความเป็นจริงก็หาได้ฝึกฝนในการดับทุกข์จริงจังไม่ ยังปล่อยให้วิถีชีวิตผลักดันไปตามการควบคุมของอัตรา ตามพลังของความเข้าใจผิดมันทำให้เราหลงทางได้ง่าย เราอาจยึดเพียงเอาลีลาของนักบุญมาสวมใส่ชีวิต เพื่อจะได้เดินยืดอกอย่างมืดบอดตามแนวนิยม จึงจำเป็นที่เราจะต้องถามตนเอง และให้คำตอบกับตนเองอย่างซื่อตรงว่า เราฝึกอะไร เพื่ออะไร พรหมจรรย์นี้เป็นไปเพื่อดับทุกข์โดยประการเดียว มิได้เป็นไปเพื่อส้องเสพสักการะ มิใช่การไปหาสิ่งพนออัตราในรูปแบบใหม่ ไม่มีนิพพานแดนใดให้มนุษย์หลุดพ้นจากสงสาร นอกเหนือจากขจัดอัตรา โปรดรับฟังต่อไปขอขอบคุณ คุณ panuwat ที่ได้นำมาเผยแผ่ สาธุ..... |
|
โพสต์เมื่อ 2013-10-9 02:08:42
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
