เรื่องที่จะนำมาเล่านี้เป็นเรื่องต่อเนื่องมาจาก เรื่อง......... ความเดิมจากตอนที่แล้ว
ก่อนอื่นก็ต้องกล่าวขออโหสิกรรมต่อดวงวิญญาณคุณสมเกียรติฯเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นวิทยาทานเป็นบุญกุศล เพื่อให้คนได้ทราบว่าโลกหลังความตายมีจริงและคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ต่อกันแม้อยู่ในโลกหลังความตายก็ยังติดพันกันอยู่ค่ะ
ตามที่ได้ดิฉันได้เล่าเรืองของลูกแก้วพญานาคจากการที่ได้ติดตาม อ.เจน ซึ่งได้รับเชิญจาก ดร.จิม ร่วมอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุจากประเทศไทยไปประดิษฐานณ วัดพระบาทแอวขัน ประเทศลาว ระหว่างวันที่ ๒๓-๒๕ มี.ค.๒๕๕๕ หากท่านผู้อ่านต้องการทราบเรื่องราวโดยละเอียดขอให้ท่านย้อนกลับไปอ่าน เรื่องที่ Jeedjard เขียนไว้ในโพสต์หัวข้อ “อ.เจน ได้รับเกียรติเป็นตัวแทนคนไทยอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุให้กับประเทศลาวค่ะ”
ในเรื่องเล่านั้นจะเรื่องที่เกี่ยวกับคุณสมเกียรติ ฯ ซึ่งได้ให้คำมั่นสัญญาว่า หากโอกาสหน้าจะหาลูกแก้วพญานาค มอบให้แก่อ.เจน คุณรุ้ง แม่ตี้ และ ดิฉัน รวมทั้งคณะ ดร.จิม วันนั้น ประมาณ 8 คนเพื่อมอบให้นำไปบูชา คนละ ๑ ลูก
ตามความเชื่อมาแต่ครั้งโบราณกาล“ผู้ที่ได้มีวาสนาครอบครองต้องระมัดระวังให้ดีอยู่ในศีลในธรรมอย่าให้ออกนอกลู่นอกทางจะไม่เป็นมงคลแก่ตนเองและครอบครัวเพราะอานุภาพของเพชรนาคาที่จะเปล่งอานุภาพได้เต็มที่นั้นจะต้องประกอบไปด้วย คุณธรรมและบารมีของผู้ที่ครอบครองและหากผู้ใดมีลูกแก้วพญานาคไว้บูชา ผู้นั้นจะมีความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ตนเอง แม้เก็บรักษาไว้ณ สถานที่แห่งใด สถานที่แห่งนั้นก็จะเจริญรุ่งเรืองเพราะพญานาคจะมุ่งทางธรรมด้วยการถือศีลภาวนา” ดิฉันก็แอบดีใจถ้าหากมีบุญวาสนากับเขาจริงๆก็ขอไว้บูชา ถ้าไม่ได้ก็ก็ไม่เป็นไรค่ะแต่ในส่วนลึกของจิตใจอยากได้จัง เนื่องจากดิฉันมุ่งในทางปฏิบัติจึงต้องการให้การปฏิบัติศีลภาวนาของดิฉันเจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป
หลังจากกลับมาจากประเทศลาวอ.เจน กับ คุณรุ้ง ก็ต้องเดินทางไปเมืองซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลียระหว่าง ๑๑-๑๗ เม.ย.๒๕๕๕ เพื่อไปเปิดกรรมและสอนธรรมมะให้แก่คนไทยในต่างแดนเมืองจิงโจ้ แต่จริงๆแล้ว อ.เจน ก็ไม่ได้พบเห็นจิงโจ้ ตัวเป็นๆเลยซักกะตัว ได้กลับมาแต่ตุ๊กตาจิงโจ้ขนเอามาฝากลูกศิษย์เท่านั้น เพราะการเดินทางไปครั้งนี้ไม่ได้ไปเที่ยวแถมท้ายงานของรายการเก่งบวกเฮงอย่างที่ตั้งใจ แต่ได้ไปแนะนำคนให้ทำบุญอย่างถูกต้องแทนการไปช้อปปิ้งและท่องเที่ยวค่ะในครั้งแรก อ.เจน คิดว่า มาเปิดกรรมที่นี่ ต้องมีเวลาว่างแน่ๆ คงจะได้ไปเที่ยวให้สนุกสนานแต่ผลจากการตรวจกรรมคนไทยในต่างแดนครั้งนี้จึงพบว่าควรแนะนำคนไทยที่นี่หมั่นสร้างบุญสร้างกุศลดีกว่าจึงไม่ไปเที่ยวอย่างตั้งใจ และตามแผนที่อ.เจน ตั้งใจไว้ด้วยการนำคนไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดไทยในต่างแดน
เรื่องที่จะนำมาเล่านี้เป็นเรื่องต่อเนื่องมาจาก เรื่อง......... ความเดิมจากตอนที่แล้ว
ก่อนอื่นก็ต้องกล่าวขออโหสิกรรมต่อดวงวิญญาณคุณสมเกียรติฯเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นวิทยาทานเป็นบุญกุศล เพื่อให้คนได้ทราบว่าโลกหลังความตายมีจริงและคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ต่อกันแม้อยู่ในโลกหลังความตายก็ยังติดพันกันอยู่ค่ะ
ตามที่ได้ดิฉันได้เล่าเรืองของลูกแก้วพญานาคจากการที่ได้ติดตาม อ.เจน ซึ่งได้รับเชิญจาก ดร.จิม ร่วมอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุจากประเทศไทยไปประดิษฐานณ วัดพระบาทแอวขัน ประเทศลาว ระหว่างวันที่ ๒๓-๒๕ มี.ค.๒๕๕๕ หากท่านผู้อ่านต้องการทราบเรื่องราวโดยละเอียดขอให้ท่านย้อนกลับไปอ่าน เรื่องที่ Jeedjard เขียนไว้ในโพสต์หัวข้อ “อ.เจน ได้รับเกียรติเป็นตัวแทนคนไทยอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุให้กับประเทศลาวค่ะ” ในเรื่องเล่านั้นจะเรื่องที่เกี่ยวกับคุณสมเกียรติ ฯ ซึ่งได้ให้คำมั่นสัญญาว่า หากโอกาสหน้าจะหาลูกแก้วพญานาค มอบให้แก่อ.เจน คุณรุ้ง แม่ตี้ และ ดิฉัน รวมทั้งคณะ ดร.จิม วันนั้น ประมาณ 8 คนเพื่อมอบให้นำไปบูชา คนละ ๑ ลูก
ตามความเชื่อมาแต่ครั้งโบราณกาล“ผู้ที่ได้มีวาสนาครอบครองต้องระมัดระวังให้ดีอยู่ในศีลในธรรมอย่าให้ออกนอกลู่นอกทางจะไม่เป็นมงคลแก่ตนเองและครอบครัวเพราะอานุภาพของเพชรนาคาที่จะเปล่งอานุภาพได้เต็มที่นั้นจะต้องประกอบไปด้วย คุณธรรมและบารมีของผู้ที่ครอบครองและหากผู้ใดมีลูกแก้วพญานาคไว้บูชา ผู้นั้นจะมีความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ตนเอง แม้เก็บรักษาไว้ณ สถานที่แห่งใด สถานที่แห่งนั้นก็จะเจริญรุ่งเรืองเพราะพญานาคจะมุ่งทางธรรมด้วยการถือศีลภาวนา” ดิฉันก็แอบดีใจถ้าหากมีบุญวาสนากับเขาจริงๆก็ขอไว้บูชา ถ้าไม่ได้ก็ก็ไม่เป็นไรค่ะแต่ในส่วนลึกของจิตใจอยากได้จัง เนื่องจากดิฉันมุ่งในทางปฏิบัติจึงต้องการให้การปฏิบัติศีลภาวนาของดิฉันเจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป
หลังจากกลับมาจากประเทศลาวอ.เจน กับ คุณรุ้ง ก็ต้องเดินทางไปเมืองซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลียระหว่าง ๑๑-๑๗ เม.ย.๒๕๕๕ เพื่อไปเปิดกรรมและสอนธรรมมะให้แก่คนไทยในต่างแดนเมืองจิงโจ้ แต่จริงๆแล้ว อ.เจน ก็ไม่ได้พบเห็นจิงโจ้ ตัวเป็นๆเลยซักกะตัว ได้กลับมาแต่ตุ๊กตาจิงโจ้ขนเอามาฝากลูกศิษย์เท่านั้น เพราะการเดินทางไปครั้งนี้ไม่ได้ไปเที่ยวแถมท้ายงานของรายการเก่งบวกเฮงอย่างที่ตั้งใจ แต่ได้ไปแนะนำคนให้ทำบุญอย่างถูกต้องแทนการไปช้อปปิ้งและท่องเที่ยวค่ะในครั้งแรก อ.เจน คิดว่า มาเปิดกรรมที่นี่ ต้องมีเวลาว่างแน่ๆ คงจะได้ไปเที่ยวให้สนุกสนานแต่ผลจากการตรวจกรรมคนไทยในต่างแดนครั้งนี้จึงพบว่าควรแนะนำคนไทยที่นี่หมั่นสร้างบุญสร้างกุศลดีกว่าจึงไม่ไปเที่ยวอย่างตั้งใจ และตามแผนที่อ.เจน ตั้งใจไว้ด้วยการนำคนไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดไทยในต่างแดนเรื่องที่จะนำมาเล่านี้เป็นเรื่องต่อเนื่องมาจาก เรื่อง......... ความเดิมจากตอนที่แล้ว
ก่อนอื่นก็ต้องกล่าวขออโหสิกรรมต่อดวงวิญญาณคุณสมเกียรติฯเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นวิทยาทานเป็นบุญกุศล เพื่อให้คนได้ทราบว่าโลกหลังความตายมีจริงและคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ต่อกันแม้อยู่ในโลกหลังความตายก็ยังติดพันกันอยู่ค่ะ
ตามที่ได้ดิฉันได้เล่าเรืองของลูกแก้วพญานาคจากการที่ได้ติดตาม อ.เจน ซึ่งได้รับเชิญจาก ดร.จิม ร่วมอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุจากประเทศไทยไปประดิษฐานณ วัดพระบาทแอวขัน ประเทศลาว ระหว่างวันที่ ๒๓-๒๕ มี.ค.๒๕๕๕ หากท่านผู้อ่านต้องการทราบเรื่องราวโดยละเอียดขอให้ท่านย้อนกลับไปอ่าน เรื่องที่ Jeedjard เขียนไว้ในโพสต์หัวข้อ “อ.เจน ได้รับเกียรติเป็นตัวแทนคนไทยอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุให้กับประเทศลาวค่ะ” ในเรื่องเล่านั้นจะเรื่องที่เกี่ยวกับคุณสมเกียรติ ฯ ซึ่งได้ให้คำมั่นสัญญาว่า หากโอกาสหน้าจะหาลูกแก้วพญานาค มอบให้แก่อ.เจน คุณรุ้ง แม่ตี้ และ ดิฉัน รวมทั้งคณะ ดร.จิม วันนั้น ประมาณ 8 คนเพื่อมอบให้นำไปบูชา คนละ ๑ ลูก
ตามความเชื่อมาแต่ครั้งโบราณกาล“ผู้ที่ได้มีวาสนาครอบครองต้องระมัดระวังให้ดีอยู่ในศีลในธรรมอย่าให้ออกนอกลู่นอกทางจะไม่เป็นมงคลแก่ตนเองและครอบครัวเพราะอานุภาพของเพชรนาคาที่จะเปล่งอานุภาพได้เต็มที่นั้นจะต้องประกอบไปด้วย คุณธรรมและบารมีของผู้ที่ครอบครองและหากผู้ใดมีลูกแก้วพญานาคไว้บูชา ผู้นั้นจะมีความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ตนเอง แม้เก็บรักษาไว้ณ สถานที่แห่งใด สถานที่แห่งนั้นก็จะเจริญรุ่งเรืองเพราะพญานาคจะมุ่งทางธรรมด้วยการถือศีลภาวนา” ดิฉันก็แอบดีใจถ้าหากมีบุญวาสนากับเขาจริงๆก็ขอไว้บูชา ถ้าไม่ได้ก็ก็ไม่เป็นไรค่ะแต่ในส่วนลึกของจิตใจอยากได้จัง เนื่องจากดิฉันมุ่งในทางปฏิบัติจึงต้องการให้การปฏิบัติศีลภาวนาของดิฉันเจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป
หลังจากกลับมาจากประเทศลาวอ.เจน กับ คุณรุ้ง ก็ต้องเดินทางไปเมืองซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลียระหว่าง ๑๑-๑๗ เม.ย.๒๕๕๕ เพื่อไปเปิดกรรมและสอนธรรมมะให้แก่คนไทยในต่างแดนเมืองจิงโจ้ แต่จริงๆแล้ว อ.เจน ก็ไม่ได้พบเห็นจิงโจ้ ตัวเป็นๆเลยซักกะตัว ได้กลับมาแต่ตุ๊กตาจิงโจ้ขนเอามาฝากลูกศิษย์เท่านั้น เพราะการเดินทางไปครั้งนี้ไม่ได้ไปเที่ยวแถมท้ายงานของรายการเก่งบวกเฮงอย่างที่ตั้งใจ แต่ได้ไปแนะนำคนให้ทำบุญอย่างถูกต้องแทนการไปช้อปปิ้งและท่องเที่ยวค่ะในครั้งแรก อ.เจน คิดว่า มาเปิดกรรมที่นี่ ต้องมีเวลาว่างแน่ๆ คงจะได้ไปเที่ยวให้สนุกสนานแต่ผลจากการตรวจกรรมคนไทยในต่างแดนครั้งนี้จึงพบว่าควรแนะนำคนไทยที่นี่หมั่นสร้างบุญสร้างกุศลดีกว่าจึงไม่ไปเที่ยวอย่างตั้งใจ และตามแผนที่อ.เจน ตั้งใจไว้ด้วยการนำคนไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดไทยในต่างแดน
หลังจากเสร็จพิธีการแล้วอ.เจน เห็นโอกาสที่จะสอนธรรมมะรวมทั้งแนะนำให้กับผู้ที่มาร่วมถวายสังฆทานในวันนั้นก็ใช้เวลาในการสนทนาตอบคำถามและข้อข้องใจต่อผู้ซักถามซึ่ง อ.เจน ก็ทำเช่นนี้ทุกวันจนทำให้ไม่ได้มีโอกาสไปท่องเที่ยวหรือช้อปปิ้งหาความสุขใส่ตัว
อ.เจน บอกว่าจากการสนทนาพูดคุยและเปิดกรรมให้แล้ว จึงพบว่าคนไทยในต่างแดนล้วนแต่มุ่งการทำงานมากกว่าการทำบุญสร้างกุศล และไม่ได้ศึกษาเรื่องของการสร้างบุญสร้างกุศลเพราะคนไทยที่นี่ต่างแข่งขันกันทำมาหากินจนลืมไปว่ายังมีเรื่องหนึ่งที่คนไทยชาวพุทธควรกระทำเพื่อสะสมเสบียงบุญเอาไว้จึงได้หลงลืมไปว่าบุญเท่านั้นที่เราจะเอาไปได้เมื่อวายชนม์
อ.เจน บอกกับดิฉันว่า การไปต่างแดนครั้งนี้ได้พบธรรมมะหลายเรื่องอ.เจน บอกว่า ครูบาอาจารย์คงจะให้มาพบเห็น เมื่อได้พบเห็นแล้วหากมีปัญญาก้จะก็คิดได้ว่า
เราเป็นคนไทยอยู่เมืองไทยซึ่งเป็นเมืองพุทธประเสริฐที่สุดแล้วค่ะ
อ.เจน บอกว่าจากการสนทนาพูดคุยและเปิดกรรมให้แล้ว จึงพบว่าคนไทยในต่างแดนล้วนแต่มุ่งการทำงานมากกว่าการทำบุญสร้างกุศล และไม่ได้ศึกษาเรื่องของการสร้างบุญสร้างกุศลเพราะคนไทยที่นี่ต่างแข่งขันกันทำมาหากินจนลืมไปว่ายังมีเรื่องหนึ่งที่คนไทยชาวพุทธควรกระทำเพื่อสะสมเสบียงบุญเอาไว้จึงได้หลงลืมไปว่าบุญเท่านั้นที่เราจะเอาไปได้เมื่อวายชนม์
อ.เจน บอกกับดิฉันว่า การไปต่างแดนครั้งนี้ได้พบธรรมมะหลายเรื่องอ.เจน บอกว่า ครูบาอาจารย์คงจะให้มาพบเห็น เมื่อได้พบเห็นแล้วหากมีปัญญาก้จะก็คิดได้ว่า
เราเป็นคนไทยอยู่เมืองไทยซึ่งเป็นเมืองพุทธประเสริฐที่สุดแล้วค่ะ
กลับมาจากต่างแดนเมืองจิงโจ้ ก็ต้องเดินทางทำภาระกิจอีกมากมาย ท่านผู้อ่านก็ลองดูซิค่ะ อ.เจน ไม่ได้พักเลยสักวันและเมื่อกลับมาจากเชียงใหม่ก็ไม่ได้พักอีกค่ะเปิดบ้านตรวจกรรมสรุปยังไม่มีวันได้พักผ่อนเลยค่ะ นี่แหละค่ะ ชีวิต อ.เจน และบุคคลที่น่าเห็นใจอย่างมากอีกคนหนึ่งก็คือพี่สาว คุณรุ้งตะวัน ที่ต้องคอยดูแลอยู่เคียงข้าง อ.เจน และคอยตอบข้อสักถามแก่ผู้คนและตอบข้อซักถามโดยทางโทรศัพท์แทบทุกวันดิฉันถามว่า ทุกวันที่ทำงานนี้รู้สึกเบื่อและเหนื่อยหรือไม่ค่ะทั้งสองคนตอบพร้อมกันว่า สู้ค่ะ ไม่เคยท้อ ทำแล้วสุขใจได้บุญแม้จะเหนื่อยอย่างไรหนูก็สู้ค่ะ เพราะชีวิตคนเราจะยืนยาวอีกสักเท่าใดเมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องสร้างบุญกุศลเอาไว้ให้มากการช่วยเหลือคนก็เป็นสุขอย่างหนึ่ง เมื่อเห็นคนเขามีชีวิตที่ดีขึ้นมีความสุขเราก็เป็นสุขใจตามเขาไปด้วย ปิติ ค่ะ
เกริ่นเรื่องซะยาวก็ยังไม่เข้าเรื่อง ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ วันที่ อ.เจน อยู่ที่เมืองจิงโจ้ อ.เจนได้ฝันไปว่า ดร.จิม ไปงานศพใครก็ไม่ทราบ ฝันอยู่อย่างนี้ถึง ๒ คืน อ.เจน ก็คิดว่าต้องเรื่องมีอะไรซักอย่างที่เกี่ยวข้องกับดร.จิม แต่เนื่องจากภาระกิจการตรวจกรรมและการสอนธรรมมะทุกวัน ประกอบกับความเหน็ดเหนื่อยจนลืมคิดและไม่ได้ใช้ญาณทิพย์ไปส่องดูดร.จิม แต่อย่างใด เมื่อเดินทางกลับมาถึงกรุงเทพฯ ก็เกิดอาการมึนหัวจากแรงกดอากาศ เพราะนั่งเครื่องบินประมาณ๑๒ ชม. พอวันรุ่งขึ้นนึกได้ก็ได้บอกให้คุณรุ้ง ช่วยติดต่อ ดร.จิม ซึ่ง ดร.จิมก็ดีใจแจ้งว่าไม่สามารถติดต่อกับ อ.เจน และคุณรุ้ง ได้เพราะมีข่าวร้าย คือ คุณสมเกียรติฯที่พวกเราพบกับเขาที่วัดพระบาทแอวขัน ในประเทศลาว ได้เสียชีวิตลงแล้ว ซึ่งท่านเสียชีวิตอย่างกะทันหันในขณะที่กำลังหัวเราะอยู่และก็เสียชีวิตไปอย่างเฉียบพลันไม่มีใครได้คาดคิดมาก่อน ท่านเสียชีวิตที่วัดพระบาทแอวขัน ในประเทศลาว นั่นเองต่อมาได้เคลื่อนย้ายศพมาประกอบพิธีการทางศาสนาในเมืองหนองคาย ประเทศไทย สวดพระอภิธรรม๗ วัน และได้ฌาปนกิจเรียบร้อยแล้ว ถ้าจะว่าตามจริงคุณสมเกียรติฯ ท่านก็เป็นผู้ที่ทำนุบำรุงพุทธศาสนาแม้จะเป็นบ้านพี่เมืองน้องท่านก็ช่วยเหลือท่านเป็นบุคคลที่น่ายกย่องสรรเสริฐอีกคนหนึ่งที่ได้สร้างคุณงามความดีให้กับพี่น้องชาวลาวได้ระลึกถึงรวมทั้งพวกเราด้วยค่ะ
อ.เจน และ คุณรุ้งเมื่อทราบข่าวนี้ก็โทรมาบอกเล่าเรื่องราวการเสียชีวิตของคุณสมเกียรติฯ ให้แก่ดิฉันทราบเป็นเรื่องที่น่าตื่นตกใจมาก จะเป็นไปได้อย่างไร ท่านเป็นคนดีคนหนึ่งที่มุ่งหวังทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาจึงเป็นเรื่องเศร้าและน่าเสียใจแทนเพื่อนฝูงและเครือญาติของท่าน ซึ่งท่านก็เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงและให้การสนับสนุนในการดำเนินการเรื่องอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุร่วมกับ ดร.จิม และเป็นผู้ที่นำลูกแก้วพญานาคมาประดิษฐานไว้ที่วัดพระบาทแอวขันประเทศลาว เพื่อให้วัดแห่งนี้มีความเจริญรุ่งเรืองทางศาสนาสืบต่อไปการจากไปของท่านชั่งกะทันหันเพราะเราเพิ่งพบกับท่านเมื่อไม่นานมานี้เอง ซึ่งเรื่องนี้ก็ได้พูดคุยเป็นเชิงเล่นกับคุณรุ้งว่าอดกันลูกแก้วพญานาค คุณสมเกียรติฯ ท่านไปแล้ว แต่ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ คุณรุ้งบอกว่า คนที่มีบุญวาสนาเท่านั้นที่จะมีได้ลูกแก้วพญานาค ทุกอย่างเขาจัดสรรเอาไว้แล้วหากเป็นของสิ่งนั้นเป็นของของเราและมีสัญญาต่อกันของสิ่งนั้นก็จะมาหาเราเอง
แต่ลึกๆ เสียดาย อ่ะ .... แฮะๆ ล้อเล่น จริงๆแล้วไม่เป็นไรค่ะ
แต่ลึกๆ เสียดาย อ่ะ .... แฮะๆ ล้อเล่น จริงๆแล้วไม่เป็นไรค่ะ
อ.เจนกับคุณรุ้ง ได้สอนดิฉันว่า เมื่อพบเห็นกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเราก็ให้พิจารณาใช้ปัญญา มองให้เป็น คำว่า มองให้เป็น คือ มองให้เป็นธรรมมะ และอย่าใช้ชีวิตอย่างประมาทอย่าต้องการสิ่งใดให้มากมาย อย่ามีความอยาก อย่ามีความโลภ เช่น อยากมีอิทธิฤทธิ์ อยากมีญาณ อยากมีเงินทอง อยาก....ฯลฯ หากสิ่งใดเราไม่เคยสร้างสะสมมาทั้งในอดีตและปัจจุบันแม้จะอยากอย่างไรก็ไม่ได้มาหรอกค่ะ เพราะไม่ได้สร้างสะสมมาเมื่อไม่ได้ทำมาจะเอาอะไรล่ะค่ะ ดังนั้น หากมีชีวิตอยู่ก็หมั่นทำบุญสร้างกุศล สะสมเสบียงเอาไว้ตายไปบุญเท่านั้นที่ตามเราไปได้ อ.เจนขอให้หมั่นทำบุญสร้างกุศลที่ที่ อ.เจน พูดอยู่เสมอคือการทำทาน ศีล และภาวนาอย่าไปติดหลง หลงว่าการขอพรจากสิ่งศักดิ์ต่างๆ จะช่วยเหลือเราได้ เพราะหากเราไม่ได้สร้างมาเราจะได้สิ่งนั้นอย่างไรเล่าหากสิ่งใดเป็นของเราก็ต้องเป็นของเราวันยังค่ำ หากคุณไม่ได้ทำมาก็ไม่ได้หรอกค่ะ ขอให้ทุกคนอยู่อย่างมีสติ สติมาจากการภาวนาสมาธิเมื่อมีสมาธิ ก็ทำให้เกิดปัญญา อย่าไปยึดติดกับความหลง (รัก โลภ โกรธ หลง เป็นธรรมดาของมนุษย์ )บุญอยากได้ต้องทำเอง
ดั่งคำสอนของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี)
"ลูกเอ๋ย ก่อนที่จะเข้าไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเองคือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วยมิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอดเพราะหนี้สินในบุญบารมีที่ไปเที่ยวขอยืมมาจนพ้นตัว...เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมาก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมดไม่มีอะไรเหลือติดตัว...แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า...หมั่นสร้างบารมีไว้...แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง...จงจำไว้นะ...เมื่อยังไม่ถึงเวลาเทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้... ครั้นเมื่อถึงเวลา...ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่...จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดินเมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลยจะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า"
ขอโทษค่ะยาวไปหน่อย แต่ต้องการอธิบาย เข้าเรื่องดีกว่าค่ะ อ.เจน เดินทางไปจังหวัดเชียงใหม่ ไปปฏิบัติธรรมกับพระสงฆ์ที่สอนสายพระกรรมฐาน ท่านเคร่งมาก ณ วัดหนองปลามัน ต.น้ำแพร่ อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ อ.เจนได้โทรศัพท์บอกกับดิฉันว่า เสียดายจังที่พี่ไม่ได้มา เพราะท่านเจ้าอาวาสเป็นพระสายปฏิบัติท่านเก่งทางปฏิบัติ ให้ อ.เจน คุณรุ้ง และผู้ติดตามนั่งสมาธิและท่านมาส่องจิตดูทุกคน อันนี้ อ.เจน รู้ได้คนเดียว คนอื่นไม่รู้ได้ อ.เจนดีใจมากมาบอกบุญที่ได้ปฏิบัติไปแล้ว นอกจากนี้ท่านยังได้ให้พระกรรมฐานแก่ผู้ปฏิบัติในวันนั้นด้วยดิฉันก็ขออนุโมทนาบุญไปกับ อ.เจน และคุณรุ้ง ในครั้งนี้ด้วย เสียดายจังค่ะ ที่ไม่ได้ไปกับเขาด้วย
หลังจากนั้นอ.เจน ได้อุทิศบุญและกรวดน้ำ ให้กับญาติและเจ้ากรรมนายเวร ทั้งของผู้ตรวจกรรม ของอ.เจน เอง และก็ไม่ลืมที่จะกรวดน้ำ ให้แก่ คุณสมเกียรติฯ แต่ปรากฏว่า ดวงวิญญาณของคุณสมเกียรติฯได้มาปรากฏกายให้ อ.เจน เห็น ท่านมากล่าวขอบคุณ อ.เจน ที่นึกถึงท่านและบอกอีกด้วยว่า ท่านรู้สึกเสียใจมาก ที่ไม่ได้ทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้เรื่องลูกแกก้วพญานาค ที่ตั้งใจไว้ว่าจะนำมามอบให้กับ อ.เจน และคณะฯที่ไปลาว ท่านรู้สึกไม่สบายใจและท่านยังบอกอีกด้วยว่า ต้องทำอย่างที่ตั้งใจไว้ให้ได้โดยจะไปเข้าฝันญาติพี่น้องของท่านให้นำลูกแก้วพญานาคมามอบให้ อ.เจน ให้จงได้ แล้วท่านก็ลาจากไปซึ่งเป็นช่วงที่ อ.เจน ก็ตกตลึงว่า นี่ขนาดเป็นดวงวิญญาณก็ยังยึดมั่นในสัญญาที่ได้ให้ไว้ก็ยังไม่ทันได้พูดอะไรออกไป ท่านจากไปแล้ว คุณรุ้ง ก็เลยบอกว่า ทำไม อ.เจน ไม่บอกเขาไปล่ะว่าไม่เป็นไรพวกเราไม่ติดใจสงสัยอะไร ไม่ต้องนำมาให้ก็ได้ อ.เจน บอกตอนนั้นก็ลืมคิดไปค่ะก็เลยคิดว่า ถ้ากลับไปถึงกรุงเทพฯ ในวันรุ่งขึ้นจะนั่งสมาธิติดต่อกับวิญญาณของท่านอีกครั้งหนึ่งเพื่อบอกกล่าวกับท่านให้สบายใจไม่ติดกับสัญญาที่ให้ไว้ต่อกัน
จากเรื่องราวที่กล่าวมานี้อ.เจน กล่าวว่า เรื่องนี้เป็นอุทาหรสอนใจว่า เมื่อครั้งที่เรายังมีชิวิตอยู่อย่าได้ไปสัญญาหรือให้สัจจะไว้กับใคร หากเมื่อพ้นจากโลกนี้ไปแล้ว ก็ยังต้องติดวาจาที่ได้รับปากสัญญากันไว้ ซึ่งเรื่องนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ อ.เจนกลัวมาก จึงไม่ต้องการให้ใครต่อใครมาจองคิวตรวจกรรมกับ อ.เจน เนิ่นนาน อ.เจน จะใช้การจองคิวเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น อ.เจน เคยกล่าวไว้ว่า ชีวิตคนเราอย่าประมาท จะตายจากโลกนี้ไปเมื่อใดก็ได้บางครั้งแทบไม่รู้ตัวเลย แม้แต่เป็น อ.เจน ก็ไม่ประมาทกลัวติดกรรมกับผู้ที่จะมาดูแล้วไม่ได้มาดูกรรมกับ อ.เจน ชีวิตคนเราไม่แน่นอนค่ะ ซึ่งกรณีของคุณสมเกียรติฯท่านได้ลำจากโลกนี้ไปแล้ว ท่านยังติดในสัญญา ถ้าหากเป็นคนอื่นที่ไม่สามารถสื่อสารกับดวงวิญญาณได้ ก็ไม่รู้เรื่องนี้ แต่นี่เป็น อ.เจน จึงสื่อได้และได้รับรู้ว่า การสัญญา ก็ต้องชดใช้ จะให้ขาดจากกันต้องขออโหสิกรรมเท่านั้นจึงจะขาดจากกัน
ดังคำสอนของพระพุทธเจ้าคนเราต้องมี ธาตุ 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ขันธ์ 5 คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ สรุปได้ว่าคนเราต้องมีสติรู้ซึ่งจะก่อให้เกิดเหตุและผลขึ้นมาเองค่ะ อ.เจน บอกว่า เราอย่าไปยึดติดในขันธ์ 5 ค่ะ
เมื่อวันที่ 21เม.ย.55 ดร.จิม ได้โทรมาหาคุณรุ้ง โดยแจ้งว่า คุณสมเกียรติฯ ท่านมาเข้าฝันบอกกับดร.จิม โดยขอให้ ดร.จิม ติดต่อสอบถามญาติพี่น้องของคุณสมเกียรติฯ ที่เคยมอบลูกแก้วพญานาคไว้ให้หากใครมีไว้ในครอบครองขอให้นำมาให้ ดร.จิม และให้ ดร.จิม นำมามอบให้กับ อ.เจนตามคำสัญญาที่มีไว้ต่อกัน ซึ่งเรื่องการให้คำมั่นสัญญาว่าจะมอบลูกแก้วพญานาคนี้ดร.จิม ก็อยู่ร่วมวงสนทนาอยู่ด้วยจึงทราบเรื่องนี้เป็นอย่างดี นอกจากนี้ ดร.จิมได้แจ้งว่า มีญาติคุณสมเกียรติฯ ชื่อ คุณจันฯ ท่านยินดีมอบลูกแก้วพญานาคให้กับอ.เจน (สีเขียว) ความตั้งใจของ อ.เจน ไม่ประสงค์จะขอรับลูกแก้วพญานาคแล้วแต่เมื่อได้ถามครูบาร์อาจารย์ท่านบอกให้รับไว้เพื่อนำไปประดิษฐานที่สำนักปฏิบัติธรรม หุบกะพง จ.เพชรบุรี เพื่อบำรุงพระพุทธศาสนาสืบไปเนื่องจากพญานาคท่านจะชอบรักษาศีลปฏิบัติธรรม เพราะหากที่ใดมีลูกแก้วพญานาคที่แห่งนั้นจะได้เจริญรุ่งเรืองทางธรรมจากที่กล่าวมานี้ ดิฉันก็ต้องขออนุโมทนาบุญกับ ดร.จิม ที่อุตส่าห์เป็นธุระจัดการให้กับอ.เจน นับเป็นบุญใหญ่ค่ะ ซึ่งสำนักปฏิบัติธรรมแห่งนี้เป็นสำนักสงฆ์ของวัดวิมุตยาราม ด้วยความตั้งใจของ อ.เจน ที่ต้องพาคนไปปฏิบัติธรรม ถือศีล 8 โดยไม่มีค่าใช้จ่าย3 วัน 2 คืน ซึ่งต้องรอให้หนังสือ ภารกิจ Delete กรรม ของ อ.เจน ถ้าขายได้ตามเป้า 100,000 เล่ม อ.เจน จะนำเงินส่วนหนึ่งเป็นค่าใช้จ่ายพาคนไปปฏิบัติธรรม ที่สำนักสงฆ์ หุบกะพง โดยผู้ไปปฏิบัติไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายแต่อย่างใด เพราะการเดินทางไป ต้องมีค่าใช้จ่าย ค่าน้ำมันรถ ในการนำพาผู้คนไปปฏิบัติธรรมและค่าใช้จ่ายในการซื้อวัสดุอุปกรณ์ เช่น โต๊ะ เก้าอี้ จาน ชาม ช้อน แก้ว ฯลฯ เพื่อให้ผู้ปฏิบัติธรรมได้ใช้สอยในโอกาสต่อไป สำหรับในส่วนของคุณรุ้งและดิฉัน ดร.จิม แจ้งว่าจะทยอยส่งมอบให้หากได้มาเพิ่มเติมค่ะ ซึ่งคุณรุ้งก็ได้แจ้งไปว่าทุกอย่างเขาได้จัดสรรมาให้แล้วถ้าของสิ่งนั้นเป็นของเราก็ต้องเป็นของเรา ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะเช่นเดียวกับการเดินทางไปอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุที่ประเทศลาวค่ะ ทุกอย่างเขาได้จัดสรรเอาไว้แล้ว ซึ่ง ดร.จิม ก็เห็นเป็นเช่นนั้นเหมือนกันค่ะ …จบแล้วค่ะ |
