|
จี๊ดจ๊าด มาเล่าก็เค้าบ้าง ในทริปทัวร์บุญเสบียงสวรรค์ ครั้งที่ 26ในวันอาทิตย์ที่ 27 กันยายน 2558 ปลายเดือนที่จะถึงนี้ คณะเดินทางเราก็ไปเซอร์เวย์กันค่ะ ก่อนออกเดินทางทุกครั้ง อ.เจน ก็จะต้องนั่งสมาธิก่อนเสมอ เพื่อครูบาอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะดลบันกาลให้เห็นว่าทริป ต่อไปจะทำบุญใดถึงจะดีค่ะ และครั้งนี้ก็เช่นกัน อ.เจน ได้นิมิตเห็นภาพบุญ ที่เราจะได้ไปทำกันเป็นภาพของรอยพระพุทธบาทจำลอง จำนวน 1 คู่ หลังจากนั้นก็มาปรึกษากับคุณรุ้ง และได้ติดต่อสอบถามหาร้านค้าที่รับหล่อรอยพระพุทธบาทจำลองดังกล่าว (ซึ่งราคาค่อนข้างแพงเพราะสั่งพิเศษ) โดย อ.เจน เลือกแบบทำบล็อกใหม่ทั้งหมดค่ะ ธรรมดาสะที่ไหนกันค่ะ วัสดุที่ใช้เป็นทองเหลือง และต้องใช้ทองคำเปลวอย่างดีบรรจง ติดปะตกแต่งให้สวยงามเป็นที่สุดค่ะ เพราะ อ.เจน ได้เห็นว่า การที่จะไปหาซื้ออย่างง่าย ๆ ย่อมทำได้หาซื้อที่ไหนก็ได้ แค่มีเงินก็ไปสั่งซื้อได้แล้วค่ะ แต่งานบุญของ อ.เจน มันไม่ง่าย ๆ อย่างนั้นค่ะ จี๊ดรู้ดีว่า อ.เจน จะทำอะไรสักอย่างนั้นทำด้วยความตั้งใจจริง ๆ ค่ะ อ.เจน เจ็บป่วย ก่อนหน้าวันออกเดินทาง ประมาณหนึ่งอาทิตย์ อ.เจน เจ็บป่วยเป็นโรคไข้เลือดออก เกล็ดเลือดลดลงเหลือเพียง 10,000 กว่าๆ คุณหมอตรวจแล้วแจ้งว่า ในคนปกติ เกล็ดเลือดต้องมีจำนวน 100,000 ขึ้นไปค่ะ คุณหมอจึงมีคำสั่งให้พักผ่อนนอนบ้านห้ามเดินทางไปไหน ซึ่งคุณหมอก็บอกว่าเป็น เรื่องแปลกประหลาดมากถ้าเป็นคนอื่นป่านนี้ต้องเข้าไปนอนใน โรงพยาบาลแล้วเกล็ดเลือดต่ำมากค่ะ แต่ อ.เจน ยืนยันว่า จะต้องไปเพราะจะไม่มีเวลา ซึ่งยังต้องมีภารกิจอื่นอีก ในขณะที่วันรุ่งขึ้นก็ต้องออกเดินทางไปแล้ว อ.เจน ยังคงปวดท้องมาก แต่ก็ไม่ย่อท้อที่จะนำพาผู้คนไปทำบุญให้ได้ค่ะ ดังนั้น อ.เจน จึงได้ไปนั่งสมาธิในห้องพระ โดยอธิษฐานจิตว่า “ด้วยการทำความดีของข้าพเจ้าที่ได้นำพาผู้คนไปทำบุญสร้างกุศล ณ สถานที่ต่าง ๆ ที่ผ่านมาขอให้อานิสงส์บุญนั้นมาช่วยให้ข้าพเจ้า อ.เจน ญาณทิพย์ หายจากอาการปวดท้องด้วยเถิด” หลังจากนั้น อ.เจน ก็ไปนอนแต่นอนไม่หลับเพราะ ปวดท้องมากคุณรุ้ง จึงจ่ายยานอนหลับไปเพื่อ อ.เจน จะได้ไม่รับรู้การปวดท้องค่ะ เรื่องขำขัน อ.เจน เจ็บป่วยตั้งแต่ทริปบุญครั้งที่ 25 แล้ว แต่ก็เป็นข่าวดังปากต่อปากว่า อ.เจน โดนคุณไสยฯ ซึ่งที่จริงแล้วเป็นอาการเริ่มแรกของอาการไข้เลือดออกที่ยังไม่แสดงฤทธิ์ค่ะ จี๊ดก็เป็นห่วงว่า อ.เจน จะไหวหรือคุณรุ้ง ซึ่งคุณรุ้ง ได้ให้ความเห็นว่า หากพรุ่งนี้ อ.เจน ไม่ไหวก็ต้องไปโรงพยาบาลแทนที่จะไปเซอร์เวย์ แต่เมื่อถึงเช้าของวันใหม่ อ.เจน ตื่นแต่เช้าด้วยใจมุ่งมั่นว่าจะไปเซอร์เวย์ให้จงได้ ว่าไงว่าตามกันค่ะ แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้เห็น อ.เจน อาการไม่ดีเลยค่ะ คุณรุ้ง บอกว่า ไม่เป็นไรให้ อ.เจน นั่งสมาธิหรือนอนไปในรถก็ได้ เรื่องการไปเซอร์เวย์นั้นสำคัญมากเพราะ อ.เจน ต้องเป็นผู้สื่อสารกับ เทพเทวาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้แต่เพียงผู้เดียวค้า.... เรื่องที่ควรรู้ อ.เจน พูดให้ฟังว่า ด้วยบุญบารมีในการทำความดีมาปกป้องคุ้มครอง ส่งผลให้ อ.เจน ไม่ต้องไปนอนในโรงยาบาล เป็นธรรมมะโอสถ (ยารักษาโรคด้วยธรรมมะ) ช่วยผ่อนหนัก ให้เป็นเบาได้ค่ะ ศาลาแพท่าน้ำ ระหว่างเดินทาง อ.เจน ได้ขอให้เทวดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยชี้นำทาง ไปวัดที่ไม่มีรอยพระพุทธบาท และแล้วเราก็เดินทางไปถึงวัดแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำ เงียบสงบ เหมาะมากกับการมาปลีกวิเวกค่ะ เมื่อได้พบกับท่านเจ้าอาวาส อ.เจน จึงสอบถามท่านว่า ขณะนี้ทางวัดมีวัตถุประสงค์สร้างอะไรบ้างค่ะ ซึ่งเจ้าอาวาสแจ้งว่า ทางวัดมีความประสงค์จะสร้างศาลาแพท่าน้ำที่มีหลังคา เพื่อให้เป็นเขตอภัยทาน เลี้ยงอาหารปลา และใช้เป็นที่รับ-ส่งผู้คนที่จะมาขึ้นท่าน้ำวัดแห่งนี้จะได้ช่วยอำนวยความสะดวก ทั้งทางน้ำและทางบก ให้กับ ผู้คนที่จะเข้ามาทำบุญที่วัดแห่งนี้ เมื่อได้ทราบถึงเจตนาของท่านแล้ว อ.เจน จึงหันมาพูดว่า เรายังไม่เคยถวายเรือนแพท่าน้ำกันเลย บุญครั้งนี้จะได้รับกันถ้วนหน้าเพราะยังไม่เคยทำกันเลย ดังนั้น อ.เจน จึงแจ้งความประสงค์ ให้แก่ท่านเจ้าอาวาส ทราบว่า ทางคณะบุญเสบียงสวรรค์ขอรับเป็นเจ้าภาพสร้างแพท่าน้ำนี้ค่ะ ท่านเจ้าอาวาส ท่านยิ้มรับและ อนุโมทนาบุญท่านบอกว่า ปัจจัยทางวัดไม่มีมากนักเพราะ ห่างไกลความเจริญ หากไม่มีผู้ใดร่วมกันสร้าง ก็คงต้องใช้เวลาอีกนานมาก หากพวกโยมมีเจตนาอย่างนี้อาตมาก็ขออนุโมทนาบุญด้วย ซึ่งจี๊ดก็ปลื้มใจไปกับ อ.เจน ด้วยค่ะ ซึ่ง อ.เจน ขอติดป้ายชื่อ คณะบุญเสบียงสวรรค์ อ.เจน ญาณทิพย์ ซึ่งอาจารย์บอกว่า อานิสงส์บุญนี้ได้ไปรอทุกท่านบนสวรรค์อย่างแน่นอนค่ะ เรื่องที่ควรรู้ ศาลาแพท่าน้ำ ที่ทุกท่านจะร่วมบริจาคกันมาในครั้งนี้ จึ๊ดเชื่ออย่างมั่นใจว่า ทุกท่านไม่เสียประโยชน์ในการร่วมบุญอย่างแน่นอนค่ะ เพราะด้วยอานิสงส์บุญที่พวกเรา ได้ทำในครั้งนี้ และด้วยอานิสงส์บุญนี้ อ.เจน บอกว่า เราจะได้มีพาหนะเดินทาง หากไปก็จะมีพาหนะเดินทาง พวกเทวดานางฟ้าที่บนสวรรค์นั้นสิ่งของเครื่องใช้ประจำตัว จะไม่เหมือนกันอยู่ที่บุญกุศลของเราที่สะสมมาค่ะ และท่านที่ได้เกิดมาในโลกมนุษย์ก็ จะมีพาหนะใช้งาน เช่น รถยนต์ หรือเครื่องบิน ฯลฯ เพื่อมาช่วยอำนวยความสะดวกคะ ห่มผ้าพระพุทธรูป ระหว่างเดินสำรวจดูท่าน้ำอยู่นั้นก็พลันเหลือบไปเห็นพระพุทธรูป ปางสมาธิองค์ใหญ่ ท่านมีผ้าห่มพระที่ค่อนข้างเก่ามากแล้ว อ.เจน จึงมีเจตนาจะห่มผ้า พระพุทธรูปองค์นี้ด้วย ซึ่งท่านเจ้าอาวาสท่านก็อนุญาตและอนุโมทนาบุญกับ อ.เจน อีกครั้งหนึ่งค่ะ เรื่องที่ควรรู้ ผ้าห่มพระท่านอย่าคิดว่าไม่สำคัญเชียวค่ะ เป็นบุญทั้งนั้นค่ะ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ อ.เจน ไปห่มผ้าพระที่วัดบางพลัด พระพุทธรูปท่านยิ้มยินดี และอนุโมทนาบุญกับคณะที่มาห่มผ้าพระด้วยค่ะ และไม่ว่าจะเกิดภพใดชาติใด อ.เจน บอกว่า จะเป็นคนที่มีเสื้อผ้าอาภรณ์สวยงาม มีผิวพรรณสวยงาม จะเป็นคนที่มีแต่ความสุข ถ้าท่านไปเกิดในวิมานชั้นฟ้าเสื้อผ้าอาภรณ์ก็จะมารองรับอยู่เบื้องหน้า รอยพระพุทธบาทคู่ อ.เจน ได้แจ้งแก่ท่านเจ้าอาวาสว่าจะทำการถวายรอยพระบาทคู่ โดยล่องรอยพระพุทธบาทมาตามลำน้ำ เพื่อมาขึ้นที่เรือนแพของวัด ซึ่งท่านเจ้าอาวาสท่านก็ยิ้มอนุโมทนาบุญค่ะ มีใครเขาทำกันค่ะ นอกจาก อ.เจน เท่านั้นที่ได้เห็นภาพเหตุการณ์ล่วงหน้าว่าต้องทำอย่างนั้น อย่างนี้ค่ะ เรื่องที่ควรรู้ อ.เจน พูดว่า การถวายตัวแทนของพระพุทธองค์ เช่น รอยพระพุทธบาท เพื่อให้ผู้คนมากราบไหว้สักการบูชา รอยพระบาทของพระพุทธองค์ ซึ่งเปรียบเสมือนตัวแทนของพระพุทธองค์ ไม่ว่าจะเกิดภพใด ก็ตามท่านก็จะได้ไปเกิดอยู่ในบวรพระพุทธศาสนา เจริญทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ ศาลาเอนกประสงค์ที่ไม่ได้ใช้ เจ้าอาวาสท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านย้ายมาอยู่ประจำที่วัดแห่งนี้ประมาณหนึ่งปี มาแทนที่เจ้าอาวาสที่มรณภาพไปแล้ว ซึ่งท่านก็ได้แนะนำให้ อ.เจน และคณะเราไปกราบสักการะ รูปหล่อของหลวงตาเจ้าอาวาสที่ศาลาเล็ก ๆ อ.เจน ได้นำพวกเราสวดมนต์ บทสวดอิติปิโสฯ ด้วยจิตนิ่งสงบแล้วสักครู่ อ.เจน จึงพูดขึ้นว่า เจ้าอาวาสองค์เก่าที่มรณภาพไปนั้น จึงรู้ได้ว่าครั้งหนึ่งท่านเคยเป็นพระที่เทศน์ สั่งสอนธรรมมะให้แก่ชาวบ้านเป็นจำนวนมากเลื่อมใสศรัทธา หลวงตาท่าน ดังนั้น ชาวบ้านจึงช่วยกัน สร้างศาลาเรือนไม้แต่เมื่อหลวงตามรณภาพไปแล้วจึงไม่ได้ใช้ประโยชน์ ศาลาที่สร้างขึ้นมาใหม่นี้เลยปล่อย ให้ร้างอยู่อย่างนั้น และหลวงตาองค์นี้นับถือพระเกจิอาจารย์หลายรูป เช่น สมเด็จพุฒาจารย์โต พรหมรังสี หลวงปู่มั่น ฯลฯ และควรนำรอยพระพุทธบาทคู่ นำไปประดิษฐานไว้ บนศาลาเอนกประสงค์ร้างนั้น เพื่อในโอกาสต่อไปศาลานี้ จะได้ใช้ประโยชน์ ให้ผู้คนจะเข้ามากราบไหว้รอยพระบาทคู่ ทำบุญสร้างกุศล ฟังเทศน์ฟังธรรมและเกิดปัญญาทางธรรม เมื่อ อ.เจน พูดเสร็จสิ้นแล้วทุกคนก็ลุกขึ้นและเดินออกไปสำรวจหาดูศาลาเรือนไม้ ซึ่งปรากฏว่า มีศาลาอยู่จริง เป็นศาลาที่สร้างด้วยไม้เรือนยาวกว้างขวาง แต่ดูจากสภาพแล้วมีฝุ่นเกาะเต็ม ไปหมดขาดการเอาใจใส่ดูแล พื้นไม้เป็นไม้ที่ดีค่ะ และเมื่อเดินขึ้นบันไดไปบนศาลาหลังนี้ แทบจะไม่เชื่อว่า อ.เจน จะมีญาณทัศนะแม่นยำ ได้ขนาดนั้น เพราะมีรูปภาพวาดของพระเกจิ ดังหลายรูปติดอยู่ที่ต้นเสาของศาลา และบางรูปภาพก็ตรงตาม กับคำบอกเล่าของ อ.เจนที่กล่าวไว้ว่า หลวงตาท่านนับถือค่ะ พวกเราก็ตื่นเต้นกันมากเพราะ อ.เจน ก็มาพร้อม ๆ รับบริจาคพัดลม จากการเดินสำรวจโดยทั่วบริเวณศาลาแล้ว อ.เจน จึงพบว่า ศาลาหลังนี้สามารถ นำไปใช้เป็น ศาลาเอนกประสงค์ได้เลยค่ะ เพราะมีลักษณะโปร่างโล่งสบาย อ.เจน มอง โดยรอบแล้วเห็นว่า ถ้าทำความสะอาดเช็ดถูก็สะอาดแล้วค่ะ และการนำรอยพระพุทธบาทคู่มา ประดิษฐานไว้บนศาลาหลังนี้ จำเป็นต้องติดตั้งพัดลมเพดานเพิ่มเติมทั้งศาลาค่ะ จี๊ดขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่บริจาคพัดลมด้วยค่ะ เรื่องที่ควรรู้ ทุกท่านมีส่วนร่วมด้วยช่วยกันให้ศาลาเอนกประสงค์หลังนี้มีชีวิตชีวา และมีพลังบุญ เกิดขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่งค่ะ รวมทั้งการบริจาคพัดลมดังกล่าว อ.เจน มักพูดอยู่บ่อยครั้งว่า เมื่อผู้ใดได้มาใช้ประโยชน์ร่วมกันในสถานที่ที่เป็นบุญยิ่งแล้ว ผู้ให้นั้นย่อมได้รับประโยชน์ยิ่งกว่า และทุกครั้งที่มีผู้คนมาใช้ในกิจการงานบุญ ท่านผู้ให้การสนับสนุนทั้งหลายย่อมเป็นผู้ได้รับเสมอค่ะ ทาสีกำแพงรอบโบสถ์ บุญดีดีอย่างนี้หาทำได้ยากนะค่ะไม่ใช่ว่าใคร ๆ ก็ทำได้ และอยู่ดีดี จะเดินถือ กระป๋องสีไปทาสีกำแพงของสถานที่สำคัญอย่างนั้นย่อมได้แน่ค่ะ ถ้าไม่ใช่ อ.เจน ก็ยากนะค่ะ บางครั้ง อ.เจน ต้องใช้บารมีของตนเองช่วยเหลือนะค่ะ สำหรับวัดที่เราจะไปทาสีกำแพงนั้นธรรมดาที่ไหนค่ะ เป็นวัดประวัติศาสตร์ที่ยังต้องขออุ๊บไว้ก่อนค่ะ เป็นวัดที่ครั้งหนึ่งสวยงามมาก และมีพระศักดิ์สิทธิ์ท่านอยู่ภายในโบสถ์ทำให้ อ.เจน ต้องขับรถไปที่วัดนี้ ถึง 3 รอบ ไม่รู้เพราะอะไร แต่มารู้สาเหตุได้ในภายหลังว่าพระพุทธรูปท่านต้องการสื่อให้รู้ว่า อ.เจน ต้องทำอะไรต่างหากภายในโบสถ์ของวัดนี้ ต่างหากค่ะ เรื่องที่ควรรู้ หลายท่านยังมีความเข้าใจผิดอยู่มากเรื่องทาสีกำแพงแล้วก็ไม่คิดทำอีกค่ะ จากการที่จี๊ดได้ยินมา ผู้ร่วมบุญหลายท่านมักพูดว่า ได้เคยร่วมทาสีกำแพงวัดกับ อ.เจน มาแล้ว ถ้างั้น ไม่ทำอีกดีกว่า ไว้รอทำบุญกับ อ.เจน ครั้งอื่น ๆ ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เข้าใจผิดเป็นอย่างมาก อ.เจน เคยพูดว่า คนเรายังต้องกินข้าวทุกวัน บุญเราก็ยังต้องสะสมเสบียงทุกครั้งที่คิดจะทำ ถ้าหากเรารอว่าจะทำบุญงวดหน้าก็คงต้องรอๆ อยู่อย่างนั้น บางครั้งไม่มีโอกาสทำบุญเสียแล้ว ดังนั้น บุญกุศลที่ท่านคิดว่าทำซ้ำจะไม่ทำอีก อย่ากระนั้นเลยค่ะ ทำทำไปเฮ้อ ถ้าท่านทำไปแล้วก็ทำอีกได้ค่ะ เป็นการสะสมเสบียงบุญเชื่อเฮ้อ เมื่อบุญสำเร็จแล้วท่านก็จะเกิดปิติสุข เมื่อหวนคิดทีไรก็สุขใจทุกทีค่ะ คำถาม...ทำบุญแล้วได้อะไร นี่เป็นคำถามของหนุ่มคนหนึ่ง ตั้งคำถามว่า ทำบุญแล้วได้อะไร เห็นหรือยังค่ะว่ายังมีคนอีกมากที่ไม่รู้ว่า เขาทำบุญกัน ทำแล้วได้อะไร จี๊ด ได้ยิน อ.เจน อธิบายให้เขาเข้าใจก็รู้สึกว่าเขาคล้อยตามและเชื่อด้วยเหตุผลที่ อ.เจน สั่งสอนไปเอาบุญค่ะ นี่ยังไม่ งง เท่า จี๊ด เจอคำถามจากหัวหน้างานระดับสูง เขาถามว่า “นี่เธอ ๆ เห็นเขาพูดกันจังเลยว่า ไปปฏิบัติธรรม ไปปฏิบัติธรรม นั้น เขาไปทำยังไงกันเหรอ” จบมั้ยค่ะ คือ จี๊ด ยืน เอ๋อ อ้าปากค้าง อยู่พัก นึ่งว่า จะอธิบายอะไรดีล่ะ พูดไม่เป็นเลยค่ะ เพราะท่านเป็นผู้บริหารระดับสูงแต่ท่านไม่รู้นี่สิค่ะ *** เอาเป็นว่าขอชี้แจงแถลงไขเพียงเท่านี้ก่อนดีกว่านะค่ะ เมื่อบุญสำเร็จแล้วจะมาเล่าให้ฟังอีกครั้งค่ะ*** ขออนุโมทนาบุญกับ อ.เจน คุณรุ้ง ที่คิดกิจกรรมดีดีอย่างนี้ รวมทั้งอนุโมทนาบุญกับทุกท่าน ที่ได้บริจาคทรัพย์กันมาเพื่อสร้างบุญกุศลร่วมกันจนเป็นบุญสำเร็จค่ะ
จี๊ดจ๊าด | 
โพสต์เมื่อ 2015-9-5 21:59:54
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
เจ้าของ